Triumph Bobber: ??????? ??? ?????? ???????? 8211 ???????? ???????

Οδηγώντας: Ότι βλέπεις, παίρνεις!

Βλέπεις το Bobber.... τι φαντάζεσαι; Να είσαι πάνω του, να γουστάρεις την ροπάκλα και το δούλεμα του κινητήρα, στα αυτιά σου να φτάνουν ωραίοι μεστοί ήχοι, να το κοιτάνε όλοι, και να απολαμβάνεις κάθε μέτρο της διαδρομής σου. Ε λοιπόν, έτσι είναι και στην πραγματικότητα! Είπαμε, οι Βρετανοί μελέτησαν πολύ την “βόλτα” ως την υψηλότερη μορφή μοτοσικλετιστής έκφανσης, την αντιμετώπισαν ως κάτι ιερό και δεν ήθελαν σε καμία περίπτωση το Bobber να απογοητεύει, αρκούμενο μόνο σε μια πανέμορφη εμφάνιση. Η κεντρική κλειδαριά βρίσκεται στο πλάι, δεξιά της μοτοσικλέτας... στρέφεις το κλειδί, πατάς την μίζα και ο κινητήρας ζωντανεύει. Θα το θέλαμε να φωνάζει λίγο παραπάνω (και αυτό γίνεται πανεύκολα με πιο ελεύθερα τελικά) αλλά ακόμα και με τα standrad βγάζει κάτι μπάσσα μπουμουνητά μούρλια, που περισσότερο τα αισθάνεσαι να σε δονούν, παρά τα ακούς. Συμπλέκτης μαλακός, πρώτη στο θετικότατο και αθόρυβο κιβώτιο και το Bobber τσουλάει, μετρώντας πιστονιές. Ροπή πανταχού παρούσα από το ρελαντί, η μοτοσικλέτα μπορεί άνετα να ξεκινήσει και με δευτέρα ή με τρίτη στο κιβώτιο χωρίς κανένα πρόβλημα. Σε βολταδόρικα ρολαρίσματα, βάζεις από τετάρτη και πάνω και απλά ανοίγεις το γκάζι βοηθώντας με ένα “χαδάκι” στο συμπλέκτη. Σκορτσαρίσματα ούτε για πλάκα, μόνο ωραία, μεστή, πειστική και γλυκιά, ώθηση μπροστά. Αλλά μην σας ξεγελάνε αυτοί οι χαρακτηρισμοί, ο κινητήρας έχει πολύ περισσότερο γκάζι απ΄ ότι θα υπέθετε κανείς ότι χρειάζεται το Bobber και αν το θέλεις, μπορείς να κάνεις εξαιρετικές πάντες (με το TC στο Off) ή και να πας αρκετά σβέλτα σε στροφιλίκια. Ότι θες, δική σου είναι η βόλτα. Η μοτοσικλέτα απλά ακολουθεί τις προσταγές σου. Ελαφριά σε αίσθηση και ευκολοδήγητη, χαμηλή για να πατάνε και τα δύο πόδια πολύ σταθερά στο έδαφος, δεν θα σε δυσκολέψει καθόλου μέσα στην πόλη, όπου θα μπλεχτεί χωρίς πρόβλημα ακόμα και μέσα σε ζόρικα μποτιλιαρίσματα. Το μόνο που ενοχλεί σε αυτή την χρήση είναι η απότομη λειτουργία των αναρτήσεων όταν αυτές καλούνται να διαχειριστούν τις παραδοσιακές κακοτεχνιές των ελληνικών δρόμων. Η μικρή τους διαδρομή και οι γρήγορες αποσβέσεις προκαλούν... αναταράξεις με το πίσω αμορτισέρ να ενοχλεί περισσότερο, λόγο θέσης και έδρασης (ακριβώς κάτω από την σέλα). Αυτή η λειτουργία των αναρτήσεων όμως, αποζημιώνει έξω από την πόλη. Ευχάριστη έκπληξη το Bobber σε ρυθμούς σβέλτα προς γρήγορα, μπορούμε μετά βεβαιότητας να πούμε ότι μακράν το πιο “αθλητικό” μοντέλο της συγκεκριμένης κατηγορίας. Μπαίνει εύκολα στις στροφές, μένει εκεί που θα του υποδείξεις και βγαίνει απολαυστικά, με τον κινητήρα να έχει διάρκεια και σε υψηλούς (τηρούμενων των αναλογιων) ρυθμούς περιστροφής. Από φρένα, λόγο κατανομής βάρους, το πίσω έχει επιφορτιστεί με παραπάνω δουλειά από ότι συνήθως και τα καταφέρνει αρκετά καλά, το μπροστά έχει και αυτό δύναμη, απλά απαιτεί αρκετή πίεση στη μανέτα (και ίσως και παραπάνω από δύο δάχτυλα) για να την βγάλει. Σε κάθε περίπτωση, για να αποφευχθούν τυχόν παρανοήσεις, μιλάμε για χρήση πολύ έξω από το πεδίο δράσης των μοτοσικλετών αυτού του είδους! To Βοbber απλά μπορεί, εκεί που άλλες μοτοσικλέτες παρόμοιου ύφους θα φεύγανε ευθεία ή θα χορεύανε salsa και άλλους latin χορούς στις στροφές. Sport λοιπόν, πολύ περισσότερο απ΄ όσο όφειλε να είναι! Αν θες το πας και έτσι, το ξαναγράφουμε, δική σου είναι η βόλτα! Σε ότι αφορά στα ηλεκτρονικά βοηθήματα, Τraction Control και ABS, δουλεύουν άψογα, ενώ η επιλογή Rain στα Riding Modes δεν είναι μόνο για όταν βρέχει αλλά και όταν το mood είναι υπερχαλαρό, καθότι “γλυκαίνει” απίστευτα το μοτέρ.