H Royal Enfield κατασκεύασε μια μοτοσυκλέτα που μένει φανατικά πιστή στην παράδοση του μοτοσυκλετιστικού σχεδιασμού: μέταλλο και χρώμιο παντού, εντυπωσιακή βαφή και πλαστικά περιορισμένα στα απολύτως απαραίτητα.
Κατά την οδήγησή της ερωτηθήκαμε πολλές φορές στα φανάρια και σε στάθμευση, αν πρόκειται για αναπαλαιωμένο μοντέλο και οι περισσότεροι θαυμαστές της εκπλήσσονταν όταν άκουγαν ότι είναι καινούργιο. Αυτό είναι σημάδι ότι η Royal Enfield κατασκεύασε μια μοτοσυκλέτα που μένει φανατικά πιστή στην παράδοση του μοτοσυκλετιστικού σχεδιασμού: μέταλλο και χρώμιο παντού, εντυπωσιακή βαφή και πλαστικά περιορισμένα στα απολύτως απαραίτητα. Τα μόνα στοιχεία πάνω της που δεν γυαλίζουν είναι τα γκριπ, τα ελαστικά επιθέματα του ρεζερβουάρ που εμποδίζουν το γλίστρημα των ποδιών, η σέλα, τα μαρσπιέ και οι βάσεις των καθρεφτών, ενώ ξεχωρίζουν τα πελώρια φτερά που στηρίζονται και στα κέντρα των τροχών, η εξάτμιση με τον παχύ λαιμό που καταλήγει στο τελικό τύπου peashooter και δύο μικρά φώτα θέσης πάνω και εκατέρωθεν του κεντρικού προβολέα. Ο τελευταίος είναι μοντέρνας σχεδίασης (και φυσικά LED), αλλά καταφέρνει τόσο καλά να ενσωματώνεται στο σύνολο, που μόνο αν τον αφαιρέσεις θα μπορέσεις να το καταλάβεις. Κατά τα άλλα η Classic 350 δεν έχει εξεζητημένα μέρη ή σχεδιαστικές εξάρσεις, αλλά παραμένει ένα μοντέλο με σχήμα αναγνωρίσιμο από κάθε ηλικία: ένας ηλικιωμένος μοτοσικλετιστής θα την αναγνωρίσει με νοσταλγία και ένα μικρό παιδί θα τη ζωγραφίσει σε ένα χαρτί με μπογιές. Όσον αφορά την ποιότητα κατασκευής, τα πάντα είναι δεμένα γερά και με αγάπη και οι μικροί τριγμοί που εμφανίζονται σε υψηλές στροφές στους καθρέφτες και στα μαρσπιέ λειτουργούν ως ένα υποκατάστατο του στροφομέτρου.
H Classic 350 δεν έχει εξεζητημένα μέρη ή σχεδιαστικές εξάρσεις, αλλά παραμένει ένα μοντέλο με σχήμα αναγνωρίσιμο από κάθε ηλικία
