Έχει μεγάλα περιθώρια κλίσεων, ενώ ακόμα και οι βίδες που βρίσκονται κάτω από τα μαρσπιέ, δύσκολα θα βρουν κάτω.
Αν δεν έχετε πάει στη Μαγιόρκα, να πάτε. Ένα καταπράσινο νησί, με εκπληκτικούς επαρχιακούς δρόμους που στρίβουν και κουλουριάζονται, και στρίβουν ξανά, μέχρι να σε σφίξουν στην αγκαλιά τους όπως ένας πύθωνας σφιγκτήρας. Αλλά… παρασύρθηκα. Η μέρα ήταν ηλιόλουστη, η θερμοκρασία κοντά στους 21 βαθμούς και το σμάρι με τα Crossrunner ξεχύθηκε στο δρόμο. Η Honda επιμένει να μιλάει για την ευκολία χρήσης του Crossrunner. Σύμφωνοι, αλλά αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό τυπικό Honda, οπότε; Οπότε, βάλτε στο μυαλό σας το μεγάλο βάρος των 240 άδειων κιλών του Crossrunner, βάλτε στο μυαλό σας το V4 να στροβιλίζει και να ανατινάζει το καύσιμό του σε κάθε περιστροφή του γκαζιού, και τώρα… ξεχάστε τα. Εντελώς.
Εδώ φαίνεται η διαφορά στην τοποθέτηση του τιμονιού στο Crossrunner (πιο ψηλά), σε σχέση τόσο με το VFR 800 όσο και με το CB 1000R.
Είτε έχετε μικρό ύψος είτε μικρή εμπειρία από μεγάλες, ογκώδεις μοτοσικλέτες, το Crossrunner θα σας πάρει και θα σας πάει… βόλτα. Έτσι απλά. Χέρια και πόδια χαλαρά, κορμός όρθιος και προστασία από τη μικρή ζελατίνα απρόσμενα καλή, αν και με λίγους στροβιλισμούς. Τα γόνατα ακουμπούν μαλακά στα πλαστικά και τίποτα δεν ενοχλεί το σώμα. Ο συμπλέκτης μαλακός, το κιβώτιο… Honda, οι καθρέπτες με καλό οπτικό πεδίο, η κόρνα είναι λίγο αστεία σε χροιά, αλλά το προσπερνάμε. Ο ψεκασμός υποδειγματικός, ενώ το απότομο σκαλοπάτι που είχε το VTEC του VFR όταν άλλαζε λειτουργία από τις 8 στις 16 βαλβίδες κοντά στις 7.500 σ.α.λ., εδώ έχει εξομαλυνθεί.
Το τιμόνι του Crossrunner κόβει αρκετά περισσότερο από ό,τι εκείνο του VFR, προσφέροντας έτσι πιο σφιχτή ακτίνα στροφής και μεγαλύτερη ευκολία στην πόλη.
Οι τεχνικοί της Honda δοκίμασαν 30 διαφορετικούς αυλούς εισαγωγής, μαζί με νέες ρυθμίσεις ψεκασμού και VTEC, για να δώσουν το νέο, βελτιωμένο αποτέλεσμα του Crossrunner. Αυτό που δεν έχει αλλάξει, είναι η όμορφη ηχητική αλλαγή του VTEC. Ενώ δηλαδή σε χαμηλές και μεσαίες η μοτοσικλέτα γουργουρίζει, μόλις μπει το VTEC σε λειτουργία, το Crossrunner αλλάζει τραγούδι, προσθέτοντας ένα μπάσο μουγκρητό στο παιχνίδι, τσιτώνοντας ευχάριστα τον αναβάτη. Η Honda είχε προβλέψει για μια ενδιαφέρουσα οδηγική εμπειρία, τοποθετώντας σε στρατηγικά σημεία εκατοντάδες ποδηλάτες, που λατρεύουν τη Μαγιόρκα για τις ποδηλατικές διακοπές τους.
Οι τεχνικοί της Honda κατάφεραν να εξαλείψουν την τρύπα που είχε στην απόδοση το VFR 800 ανάμεσα στις 4.000-6.000 σ.α.λ., ενώ εξομάλυναν και το σκαλί του VTEC.
Έτσι, όταν ανεβάσαμε ρυθμό, ήταν πολλές οι φορές που χρειάστηκε να φρενάρουμε απότομα για να μην αγκαλιαστούμε με κάποιον ποδηλάτη που ανέβαινε ορθοπεταλιά την ανηφόρα. Εκεί, το C-ABS απέδειξε την αξία του, προσφέροντας ασφάλεια και σιγουριά. Ταυτόχρονα, από την προσπάθειά μας να εξερευνήσουμε τα όρια του Crossrunner, ανακαλύψαμε ότι δεν πρόκειται για ένα γυμνό υπερόπλο για τους οπαδούς των supersport, αλλά για μοτοσικλέτα σβέλτη μεν, που όμως δεν ενδείκνυται για ξύσιμο γονάτων, αυτιών και λοιπών μερών του αναβάτη. Η Honda λέει «easy fun», και το Crossrunner είναι αυτό και αρκετά παραπάνω.
Έχει μεγάλα περιθώρια κλίσεων, ενώ ακόμα και οι βίδες που βρίσκονται κάτω από τα μαρσπιέ, δύσκολα θα βρουν κάτω.
Παρά το βάρος του, αλλάζει πολύ γρήγορα κατεύθυνση και αποδεικνύεται εξαιρετικά σβέλτο και ισορροπημένο. Ο V4 είναι ελαστικός και γεμάτος, και παρότι παράγει λίγους θεωρητικά 100 ίππους, ψηλά πωρώνει τον αναβάτη με το ξέσπασμα και την ηχητική του αλλαγή. Δεν μπορείς όμως να το κρατάς συνεχώς ψηλά, τουλάχιστον όχι με την ευκολία που μπορείς να πίνεις το αίμα ενός CBR 600F. Αυτό γιατί το συνεχές μπες-βγες του VTEC, στο τέλος θα σε εκνευρίσει. Το Crossrunner δεν αρέσκεται σε οδήγηση τέρμα γκάζι-τέρμα φρένα, γιατί τότε θα κουνήσει ουρά και μπροστινό, θα χαλάσει τη γραμμή του και θα σου δείξει ότι μάλλον ζητάς πολλά. Θέλει οδήγηση με ροή, με τη ροπή, και με γλυκές κινήσεις. Τότε, θα στρίψει όμορφα και σβέλτα, προσφέροντας καλή πληροφόρηση και δεμένη οδική συμπεριφορά. Το μπροστινό ελαστικό Scorpion Trail της Pirelli προέρχεται από το Multistrada, ενώ το πίσω έχει σχεδιαστεί ειδικά για το Honda. Είναι «τρίγομα» ελαστικά, με μαλακό υλικό στους ώμους και σκληρότερο στην κορώνα. Έχουν σχεδιαστεί τόσο για αντοχή όσο και για sport χρήση -με μέτρο. Τα ελαστικά συμβάλλουν στη σταθερότητα της μοτοσικλέτας, ενώ δεν μπορέσαμε να δούμε τελική ταχύτητα κατά την παρουσίαση. Μέχρι τα 200, το Crossrunner είναι βράχος ακλόνητος και αν θα έπρεπε να μαντέψω τελική ταχύτητα, θα πέταγα το βέλος μου κοντά στα 230 -θα δούμε σύντομα, στην Ελλάδα. Τέλος, παρατήρησα ότι το βεντιλατέρ μπήκε αρκετές φορές σε λειτουργία, γεγονός που πρέπει να ξαναδούμε το καλοκαίρι στη χώρα μας, ενώ και η κατανάλωση κυμάνθηκε από 11 έως 14 χλμ./λίτρο, αρκετά υψηλή για τους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε.
ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Διαβάστηκε από 44969 αναγνώστες
Η κίνηση στους δρόμους