Τα όργανα είναι τα ίδια που έχουν φορεθεί και στο CBR 600F. Ωστόσο, εδώ οι τεχνικοί της Honda έχουν κατασκευάσει μια έξυπνη βάση που υψώνει τα όργανα αρκετά, ώστε να μπορεί ο αναβάτης να τα δει χωρίς να σκύψει έντονα το κεφάλι. Οι ενδείξεις είναι λιτές, ενώ για να μεταβείτε από τη μία στην άλλη και για να μηδενίσετε τους μερικούς χιλιομετρητές, πρέπει να αφήσετε το γκριπ και να πιέσετε δύο κουμπιά που βρίσκονται στον πίνακα οργάνων. Οι διακόπτες προέρχονται από το VFR 1200 και είναι σύγχρονοι και όμορφοι. Όμως, όπως και στο μεγάλο VFR, έτσι κι εδώ, τα κουμπιά της κόρνας και των φλας βρίσκονται το ένα στη θέση του άλλου -τουλάχιστον, όσον αφορά στην πλειονότητα των άλλων μοτοσικλετών. Έτσι, αρκετές φορές θα κορνάρετε άθελά σας, προσπαθώντας να βγάλετε φλας. Περίεργο, αλλά συνηθίζεται. Η σέλα βρίσκεται στα 816 χιλιοστά. Αυτό σημαίνει ότι αναβάτης με ύψος 1.70 πατάει άνετα το πέλμα του ενός ποδιού στο έδαφος. Ταυτόχρονα, τα μαρσπιέ είναι στη σωστή θέση, ώστε να μην βρίσκουν στα τεντωμένα πόδια σας, στους επιτόπιους ελιγμούς. Το τιμόνι του Crossrunner βρίσκεται αρκετά ψηλά, πιο ψηλά και από του VFR, αλλά και από του CB 1000R. Έτσι, η στάση του σώματος είναι αρκετά όρθια. Ταυτόχρονα, το τιμόνι είναι και αρκετά φαρδύ, προσφέροντας καλό μοχλό. Βελτιωμένη, όμως, σε σχέση με το VFR, είναι και η γωνία στροφής του Crossrunner, που χρειάζεται μόνο 2,8 μέτρα για να κάνει αναστροφή, αντίθετα με τα 3,4 μέτρα του VFR. Ένα άλλο προσόν του Crossrunner, προσόν που τονίστηκε από τη Honda, αλλά και που έγινε αντιληπτό κατά τη δοκιμή, είναι η αυξημένη σταθερότητα του Crossrunner στις ψηλές ταχύτητες. Αυτό, γιατί οι τεχνικοί της εταιρείας έκαναν περισσότερες από 120 δοκιμές σε αεροσήραγγα, ώστε να τελειοποιήσουν την αεροδυναμική της μοτοσικλέτας. Στον τομέα της άνεσης, η σέλα είναι φαρδιά, με αρκετό υλικό, τόσο για αναβάτη όσο και για συνεπιβάτη. Και μετά από 170+ χιλιόμετρα στο οδικό δίκτυο της Μαγιόρκας, κανένα σημάδι πιασίματος δεν έκανε την εμφάνισή του. Επιπλέον, ο συνεπιβάτης έχει στη διάθεσή του και δύο ευμεγέθεις, ντιζαϊνάτες χειρολαβές, για ακόμα μεγαλύτερη άνεση. Σημειώστε και το γεγονός ότι η σέλα του συνεπιβάτη στο Crossrunner δεν βρίσκεται πολύ ψηλότερα από του αναβάτη. Αυτό βοηθά στο ανέβα-κατέβα, αλλά και στην καλύτερη προστασία και του συνεπιβάτη από τον αέρα. Ας δούμε τώρα και τις αλλαγές στη γεωμετρία σε σχέση με το VFR. Καταρχάς, το μεταξόνιο είναι ελάχιστα μεγαλύτερο, κατά 8 χιλιοστά. Οπότε, ακόμα μεγαλύτερη σταθερότητα στις ψηλές ταχύτητες. Ναι, αλλά η Honda αναφέρει και 12 χιλιοστά μεγαλύτερη ελάχιστη απόσταση από το έδαφος. Πώς το έκανε αυτό χωρίς να αλλάξει τις αναρτήσεις; Τοποθετώντας τις πλάκες του πιρουνιού λίγο ψηλότερα και ρυθμίζοντας το αμορτισέρ.
1. Τα όργανα προέρχονται από το CBR 600F και είναι τοποθετημένα ψηλά, για να τα βλέπετε εύκολα. Το στροφόμετρο είναι δυσδιάκριτο.
2.Εδώ φαίνεται καθαρά το ύψος της πλατφόρμας στην οποία έχουν τοποθετηθεί τα όργανα του Crossrunner, ώστε να μην σκύβει ο αναβάτης για να τα δει.
4. Η σέλα δείχνει λιτή, όμως είναι εξαιρετικά μελετημένη και κρατάει άνετους τους αναβάτες. Επιπλέον, τους τοποθετεί σχεδόν στο ίδιο επίπεδο.
5. Κόσμημα το πίσω μονόμπρατσο ψαλίδι. ¶ριστη προστασία από τον προφυλακτήρα της αλυσίδας. Φρένα της Nissin, με την αρωγή του C-ABS.
6. Οι διακόπτες προέρχονται από το VFR 1200 και έχουν την κόρνα εκεί που συνήθως είναι τα φλας, με τα φλας να βρίσκονται στη θέση της κόρνας.
ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Διαβάστηκε από 45206 αναγνώστες
Η κίνηση στους δρόμους