Ζώνες κυκλοφορίας μόνο για ηλεκτρικά: Μπορούν να λειτουργήσουν;
-Ήδη ολόκληρο το Λονδίνο έχει μετατραπεί σε Ultra Low Emission Zone.
-Τα βενζινοκίνητα μπαίνουν, αλλά πληρώνουν «διόδια».
-Έρευνες έδειξαν ότι πέτυχε βελτίωση της ποιότητας του αέρα.
-Για να πετύχει κάτι τέτοιο χρειάζονται πυκνές και αξιόπιστες συγκοινωνίες.
Ήδη ολόκληρο το Λονδίνο έχει μετατραπεί σε Ultra Low Emission Zone
Η ζώνη ULEZ (Ultra Low Emission Zone) είχε σχεδιαστεί ήδη από το 2014 και ξεκίνησε να λειτουργεί στις 8 Απριλίου του 2019. Αρχικά περιελάμβανε μόνο το κέντρο του Λονδίνου και ουσιαστικά πρόκειται για μια ζώνη που “απαγορεύει” την κίνηση σε βενζινοκίνητα οχήματα. Τα εισαγωγικά στο απαγορεύει μπαίνουν γιατί όπως θα δούμε παρακάτω, δεν υπάρχει ολική και καθολική απαγόρευση. Το 2021 η ζώνη επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει αρκετά προάστια γύρω από το κέντρο, ενώ από το περασμένο καλοκαίρι – και συγκεκριμένα τις 29 Αυγούστου – όλα τα προάστια του Λονδίνου πέρασαν μέσα στην ζώνη ULEZ παρά τις αντιδράσεις των κατοίκων, κάνοντας ουσιαστικά ολόκληρο το Λονδίνο μια ζώνη χαμηλών ρύπων.
Τα βενζινοκίνητα μπαίνουν, αλλά πληρώνουν «διόδια»
Φυσικά καθολικές απαγορεύσεις δεν γίνεται να έρθουν εν μια νυκτί και να αλλάξουν τα πάντα. Έτσι, τα βενζινοκίνητα οχήματα μπορούν να εισέρχονται κανονικά στη ζώνη ULEZ, όμως πληρώνουν ένα ποσό κάθε μέρα για τη χρήση της ζώνης. Το κόστος αυτό ανέρχεται στις 12.50 λίρες ημερησίως αυτή τη στιγμή, κάτι που σημαίνει ότι ένας κάτοικος του Λονδίνου που χρησιμοποιεί το βενζινοκίνητο όχημά του αποκλειστικά και μόνο για τη μεταφορά του από και προς τη δουλειά (δηλαδή 5 μετακινήσεις την εβδομάδα, για 48 εβδομάδες το χρόνο) χρειάζεται μέσα σε ένα έτος 3.000 λίρες, δηλαδή 3.515 ευρώ με τη σημερινή ισοτιμία. Παρόλο λοιπόν που σε θεωρητικό επίπεδο η ULEZ δεν απαγορεύει την είσοδο σε βενζινοκίνητα οχήματα, την κάνει τόσο δυσβάσταχτη οικονομικά που πιέζει (ειδικά τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα) να σταματήσουν να χρησιμοποιούν τα οχήματά τους. Στον τομέα των μοτοσυκλετών εξαιρούνται από αυτά τα «διόδια» οι κλασσικές μοτοσυκλέτες, δηλαδή μοτοσυκλέτες άνω των 40 ετών.
Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »
Σχολίασέ το, στη σελίδα μας στο Facebook »
Έρευνες έδειξαν ότι πέτυχε βελτίωση της ποιότητας του αέρα
Είναι προφανές ότι αποτελεί ένα πολύ δύσκολο βήμα για οποιαδήποτε πόλη και τους κατοίκους της να αλλάξουν τόσο ριζικά τον τρόπο μετακίνησής τους και οι αντιδράσεις των κατοίκων δεν έχουν να κάνουν μόνο με το νέο οικονομικό βάρος που πρέπει ξαφνικά να αντιμετωπίσουν, αλλά και με την αίσθηση ότι το κεντρικό κράτος ήρθε με μια μονοκοντυλιά να αλλάξει τη ζωή τους πλήρως, χωρίς να νοιάζεται για τις δυνατότητες ή τις ανάγκες τους. Παρόλα αυτά, πρέπει να τονίσουμε εδώ ότι οι πρώτες έρευνες είναι ενθαρρυντικές. Τους πρώτους 6 μήνες μετά την πρώτη επέκταση της ζώνης (το 2021), το TfL (Transport for London, η εταιρεία που διαχειρίζεται τα μέσα μαζικής μεταφοράς), υπολόγισε ότι τα επίπεδα των οξειδίων του αζώτου στην ατμόσφαιρα της πόλης είναι 20% κάτω από ότι θα ήταν χωρίς την επέκταση της ζώνης. Μια άλλη έρευνα της Logika Group Air Quality Consultants (που χρησιμοποίησε δεδομένα του TfL) έδειξε ότι η ποιότητα του αέρα του Λονδίνου βελτιώθηκε από το 2019 μέχρι το 2022 σε βαθμό αντίστοιχο του να έκλεισαν όλα τα αεροδρόμια και οι βιομηχανίες της περιοχής!
Για να πετύχει κάτι τέτοιο χρειάζονται πυκνές και αξιόπιστες συγκοινωνίες
Προφανώς για να πετύχουν τέτοια μείωση ρύπων σημαίνει ότι οι περισσότεροι πολίτες της πρωτεύουσας είτε αγόρασαν ηλεκτροκίνητα ή υδρογονοκίνητα οχήματα είτε χρησιμοποίησαν τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Και αυτό μας φέρνει σε ένα βασικό θέμα. Στο Λονδίνο τα μέσα είναι πυκνά, με 9 γραμμές μετρό, πολλά λεωφορεία και συχνά δρομολόγια. Έτσι, ειδικά για την μετακίνηση από και προς τη δουλειά, εύκολα κάποιος μπορεί να στηριχθεί σε αυτά. Μπορούμε να πούμε το ίδιο για την Αθήνα; Τη Θεσσαλονίκη; ¶λλες ελληνικές μεγάλες πόλεις; Δυστυχώς όχι και αυτό είναι ένας βασικός τροχοπέδης για την ανάπτυξη αντίστοιχων ζωνών στην Ελλάδα. Ίσως μελλοντικά να υπάρξει μέριμνα ως προς αυτό το κομμάτι και να δούμε όντως τους ρύπους να μειώνονται χωρίς αυτό να φέρει μαζί του και μια αρνητική επίδραση στην καθημερινή μας μετακίνηση. Μέχρι τότε όμως, το Λονδίνο κείται μακράν.