Μπορεί η μικροκινητικότητα να αλλάξει τον κυκλοφοριακό χάρτη των πόλεων;

Η πιο βιώσιμη λύση στο κυκλοφοριακό πρόβλημα.
Σημαντική εξοικονόμηση σε χρόνο και χρήματα.
Η έλλειψη υποδομών και κανόνων δημιουργεί ζητήματα ασφάλειας.
Μόδα είναι και θα περάσει… αν η πολιτεία δεν στηρίξει τα εναλλακτικά μέσα.

mototriti Team

Η πιο βιώσιμη λύση στο κυκλοφοριακό πρόβλημα.

Τα τελευταία χρόνια, η ελληνική αστική πραγματικότητα βιώνει μια αθόρυβη αλλά ουσιαστική αλλαγή. Ποδήλατα, ηλεκτρικά πατίνια και scooter αυξάνουν συνεχώς την παρουσία τους, αντικαθιστώντας ουσιαστικά το αυτοκίνητο στις καθημερινές μετακινήσεις μικρών αποστάσεων. Η κυκλοφοριακή συμφόρηση και το αυξανόμενο κόστος καυσίμων καθιστούν τα δίτροχα αυτά μέσα μια πιο φιλική προς το περιβάλλον και οικονομικά συμφέρουσα επιλογή. Μια τάση που δεν συναντάμε μόνο στις μεγάλες πόλεις αλλά και σε μικρότερες, εκεί που η ευκολία στο παρκάρισμα και η ταχύτητα στις μετακινήσεις κάνουν το έδαφος πρόσφορο για την ανάπτυξη της μικροκινητικότητας η οποία έχεις αυξηθεί σύμφωνα με στοιχεία 40% την τελευταία τριετία.   

Σημαντική εξοικονόμηση σε χρόνο και χρήματα.

Οι λόγοι για την σταδιακή επικράτηση των εναλλακτικών μέσων μετακίνησης είναι παραπάνω από προφανείς και αφορούν οικονομία, ευελιξία και περιβαλλοντική ευαισθησία. Με το κόστος καυσίμων σταθερά υψηλό και τα επιπλέον έξοδα συντήρησης να βαραίνουν, η δυνατότητα να κινηθεί κάποιος με λίγα ευρώ την εβδομάδα είναι ιδιαίτερα ελκυστική. Πέρα από τα χρήματα είναι και το χρονικό «κόστος» που επωφελείσαι. Τα μικρά δίτροχα είναι ευέλικτα, χωρούν παντού και παρακάμπτουν κίνηση και μποτιλιάρισμα, εξοικονομώντας χρόνο από το πολύωρο καθημερινό κυκλοφοριακό κομφούζιο. Το ένα θέμα είναι το πήγαινε-έλα αλλά εξίσου σημαντικό είναι και το θέμα στάθμευσης, αφού παρκάρουν οπουδήποτε χωρίς άγχος να βρεις θέση για να φράσεις στην ώρα σου. Αλλά και οικολογικά να το δούμε, η μείωση ρύπων και θορύβου ευθυγραμμίζεται με το πλαίσιο βιώσιμης κινητικότητας που προωθείται τόσο από δήμους όσο και από ιδιώτες.

Η έλλειψη υποδομών και κανόνων δημιουργεί ζητήματα ασφάλειας.

Βέβαια η ταχεία εξάπλωση των εναλλακτικών μέσων μετακίνησης δεν είναι χωρίς προβλήματα καθώς δεν συνοδεύτηκε από ανάλογη ανάπτυξη των υποδομών. Οι περισσότεροι δρόμοι στις ελληνικές πόλεις δεν διαθέτουν ποδηλατόδρομους και ασφαλείς λωρίδες, ούτε επαρκή σήμανση για μικρο-οχήματα αυξάνοντας τον κίνδυνο ατυχημάτων τόσο για τους χρήστες όσο και για τους πεζούς. Η ασφάλεια παραμένει ζητούμενο καθώς πολλοί χρήστες συνεχίζουν να κινούνται χωρίς κράνος ή εκπαίδευση, ενώ τα τροχαία ατυχήματα με πατίνια έχουν αυξηθεί, αναδεικνύοντας την ανάγκη για κανόνες και ασφαλή συνύπαρξη με τα αυτοκίνητα. Συχνή είναι και η εικόνα με πεζούς να βρίσκονται αντιμέτωποι με πατίνια που κινούνται σε πεζοδρόμια, ενώ η έλλειψη χώρων στάθμευσης για μικρο-οχήματα δημιουργεί εικόνες ακαταστασίας. Η νομοθεσία παραμένει ασαφής ακόμα και σήμερα παρά τις υποσχέσεις των κρατικών φορέων, αφήνοντας κενά ως προς τα όρια ταχύτητας, τη χρήση κράνους ή την στάθμευση.

Μόδα είναι και θα περάσει… αν η πολιτεία δεν στηρίξει τα εναλλακτικά μέσα.

Αν και η άνοδος των εναλλακτικών μέσων έχει επηρεάσει αρκετούς ώστε να αφήσουν το αυτοκίνητο σπίτι και να χρησιμοποιήσουν άλλους τρόπους καθημερινής μετακίνησης ανακουφίζοντας την κυκλοφοριακή πίεση, εντούτοις υπάρχει έντονη ανησυχία ότι πιθανόν πρόκειται για ένα φαινόμενο που σύντομα θα ξεφουσκώσει. Η λύση της μικροκινητικότητας παραμένει αυτή τη στιγμή μια μόδα των πόλεων η οποία εξαρτάται από παράγοντες συμβάλλουν καθοριστικά στη χρήση τους, όπως η ασφάλεια του οδηγού, η ευκολία πρόσβασης σε σταθμούς φόρτισης και συντήρησης ή ακόμα και οι καιρικές συνθήκες. Αν δεν υπάρξει στρατηγική στήριξη από δήμους και κράτος με σωστές υποδομές, ξεκάθαρο νομικό πλαίσιο και κινήσεις ενθάρρυνσης, η δυναμική αυτή μπορεί σύντομα να εξασθενήσει και το πρώτο βήμα προς μια νέα, πιο βιώσιμη αστική εποχή θα είναι ταυτόχρονα και το τελευταίο.