Yamaha Tracer 9 GT Y-AMT: Ταξίδι σε 9 χώρες της Ευρώπης (Part I)
|
|
Σχεδιάζοντας ένα μεγάλο, 15ήμερο ταξίδι με τελικό στόχο το πάσο Grossglockner της Αυστρίας, το Yamaha Tracer 9 GT Y-AMT έμοιαζε ιδανική επιλογή για το απαιτητικό αυτό εγχείρημα. Από την πρώτη κιόλας μέρα, μας ανέδειξε τους λόγους που έχει κατακτήσει τον τίτλο της Best Seller μοτοσυκλέτας στην χώρα μας και σε αυτό το άρθρο, σας παρουσιάζουμε τις εικόνες που μας προσέφερε μέχρι την 9η μέρα κι έχοντας ήδη περάσει 5 χώρες, αμέτρητα χωριά και 2 ορεινά πάσα.
mototriti Team
Με εύχρηστο Cruise Control και άνετη εργονομία, «έφυγαν» 810 χιλιόμετρα την πρώτη μέρα
Έχοντας στην διάθεσή μας ένα σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα για την ολοκλήρωση αυτού του ταξιδιού 5.500+ χιλιομέτρων, αποφασίσαμε να περάσουμε τα σύνορα από την πρώτη κιόλας μέρα, ώστε να σώσουμε πολύτιμο χρόνο. ¶λλωστε τα εγχώρια ταξίδια γίνονται πολύ πιο εύκολα και συχνότερα. 810 χιλιόμετρα σε μία μέρα σίγουρα δεν είναι λίγα, αλλά ήμασταν σίγουροι ότι στην σέλα του Tracer 9 θα έμοιαζαν λιγότερα. Ξεκινήσαμε λοιπόν από τον Ασπρόπυργο και με σκοπό την αποφυγή περιττών διοδίων, αλλά κυρίως για λόγους οδηγικής ευχαρίστησης, αποφύγαμε την Αττική οδό και κατευθυνθήκαμε προς την παλαιά εθνική οδό από τις στροφές της Μάνδρας, περνώντας από την Θήβα, τον Αλίαρτο, την Αμφίκλεια και τέλος τον Μπράλο. Παρά το πρόσθετο βάρος από το πλήρες φόρτωμα με το εργοστασιακό τριβάλιτσο πίσω, ένα παραγεμισμένο Tank Bag και την συνεπιβάτη, οι αλλαγές κατεύθυνσης στις απανωτές στροφές είναι παιχνιδάκι και η ισχύς του κινητήρα επαρκέστατη σε κάθε σενάριο. Δεν χρειάζεται μάλιστα ούτε να κινείσαι με υψηλές στροφές, αφού ακόμα και με σχετικά μεγάλες σχέσεις στο κιβώτιο, το μεγαλύτερο μέρος των 9,5 κιλών ροπής του εξαιρετικού CP3 κινητήρα, κάνουν την εμφάνισή τους από νωρίς. Αφήνοντας πίσω την διασκέδαση και μπαίνοντας στον «αυτόματο», βγαίνουμε στον αυτοκινητόδρομο, όπου τα χιλιόμετρα «τρώγονται» πιο γρήγορα όμως η κούραση γίνεται πιο εμφανής. Το Cruise Control έγινε ο καλύτερός μας φίλος, με την νέα λειτουργία αυξομείωσης της ταχύτητας κατά 10χλμ/ω να αποδεικνύεται πολύ βοηθητική. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να κρατήσεις τον μοχλό πατημένο προς τα πάνω (ή προς τα κάτω) για 1 δευτερόλεπτο και από εκεί που πηγαίνεις με 120χλμ/ω (ή 123 ή 127), η ταχύτητα ορίζεται στα 130χλμ/ω. Εάν το κρατήσεις πατημένο η ορισμένη ταχύτητα αυξάνεται κατά 10χλμ/ω το δευτερόλεπτο, ενώ αυτό που έκανε πολύ θετική εντύπωση ήταν η ομαλότητα με την οποία απενεργοποιείται το Cruise Control με το άγγιγμα του εμπρός ή του πίσω φρένου. Δεν κόβει το γκάζι απότομα κι έτσι δεν γίνονταν τα κράνη μας «συγκρουόμενα» όταν πατούσαμε φρένο. Παράλληλα, ένα ακόμα χαρακτηριστικό που χρησιμοποιήσαμε αρκετά, ήταν η διατήρηση της ταχύτητας μετά από προσπέραση. Πηγαίνοντας λοιπόν για παράδειγμα με 100χλμ/ω με το Cruise Control και θέλοντας να κάνουμε προσπέραση, ανοίγοντας το γκάζι και φτάνοντας τα 130χλμ/ω εάν αφήσεις το γκάζι η μοτοσυκλέτα θα επιβραδύνει μέχρι τα 100χλμ/ω στα οποία θα συνεχίσει σταθερά την πορεία της. Με στάσεις αποκλειστικά για καύσιμο και ενυδάτωση τα χιλιόμετρα όλο και λιγόστευαν και η εργονομία του Tracer μας επέτρεπε να μην νιώθουμε ιδιαίτερη κόπωση. Η όρθια στάση επιβάτη και συνεπιβάτη δεν προκαλεί πίεση στον αυχένα, ενώ χάρη στις φυσικές γωνίες των κάτω αρθρώσεων, τα γόνατά μας δεν πονούσαν. Η σέλα του συνεπιβάτη είναι εξαιρετική και παρόλο που τον τοποθετεί ψηλότερα από τον αναβάτη, ο ανεμοθώρακας απομακρύνει αποτελεσματικά τον αέρα και από τους δύο. Στο τέλος της ημέρας υπήρχε μία μικρή ενόχληση στους προσαγωγούς του αναβάτη λόγω του σχήματος της σέλας, αλλά με λίγα δευτερόλεπτα όρθιας στάσης επάνω στα μαρσπιέ ανά μισάωρο ή σε λογικές διαδρομές κάτω από τα 500χλμ/μέρα, το αφρώδες υλικό της είναι αρκετό και προσφέρει αρκετή άνεση. Προς έκπληξή μας περάσαμε τα σύνορα Ελλάδας-Βουλγαρίας χωρίς έλεγχο, λόγω της συμφωνίας των κρατών της Ε.Ε. εντός Σέγκεν και συνεχίσαμε προς Σόφια. Φτάσαμε στην πρωτεύουσα το βραδάκι και ξεκουραστήκαμε για την επόμενη μέρα όπου θα περνούσαμε και πάλι σύνορα.
Στο Transfagarasan παρέα με το Tracer, ανακαλύπτοντας τις ομορφιές της Ρουμανίας
Ο χρόνος μας επέτρεπε μία «κλεφτή» ματιά στην Βουλγαρία και έτσι αφού θαυμάσαμε μία από τις μεγαλύτερες ορθόδοξες χριστιανικές εκκλησίες των Βαλκανίων, την Saint Alexander Nevsky Cathedral, συνεχίσαμε προς το Βέλικο Τάρνοβο, μία πόλη χτισμένη ανάμεσα σε 3 λόφους με το εντυπωσιακό φρούριο Τσάρεβετς που ξεκίνησε να χτίζεται τον 12ο αιώνα. Μπορείτε να τα δείτε και στις φωτογραφίες παρακάτω.
Το Tracer αναδεικνύει και πάλι τον Sport χαρακτήρα του στο Grossglockner
Αφήνοντας πίσω την όμορφη Ρουμανία και πιάνοντας και πάλι τον αυτοκινητόδρομο με προορισμό την Βουδαπέστη, η ζέστη, οι ατελείωτες ευθείες και το πλήρως επίπεδο τοπίο μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι, μας έκαναν να μετράμε τα χιλιόμετρα αντίστροφα. Ευτυχώς ο μεγάλος ανεμοθώρακας του Tracer 9 GT (ηλεκτρικά ρυθμιζόμενος μάλιστα), σου επιτρέπει να έχεις ελάχιστο θόρυβο από τον αέρα ακόμα και όταν κινείσαι με 140χλμ/ω για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Έτσι μπορούσαμε άνετα να μιλάμε με την ενδοεπικοινωνία, ενώ δεν έγινε και το κεφάλι μας «καζάνι» στο τέλος της διαδρομής. Ακόμα και με την εξαιρετική ανεμοκάλυψη του Tracer παρόλα αυτά, προτείνουμε και την χρήση ωτοασπίδων για την μέγιστη προστασία της ακοής. Φτάνοντας στην Βουδαπέστη, ο οργανισμός μου είχε κλονιστεί από κάποιο μικρόβιο που πιθανότατα υπήρχε στο νερό της πηγής και ο πυρετός πρέπει να ξεπέρασε τους 39°C. Με ξεκούραση όμως, σωστή διατροφή και αντιπυρετικά θα μπορούσαμε την επόμενη μέρα να συνεχίσουμε το ταξίδι μας. Αφού λοιπόν επισκεφθήκαμε μία ακόμα εντυπωσιακή εκκλησία, την Βασιλική Αγίου Στεφάνου, με την περιμετρική θέα στην πόλη της Βουδαπέστης από τον τρούλο της και την όμορφη γειτονιά Castle Hill, ο δρόμος μας για το αποκορύφωμα του ταξιδιού στην Αυστρία ξεκίνησε. Με πρώτη στάση την Βιέννη, κατευθυνθήκαμε προς το Hallstatt και το χωριό Kuchl όπου διανυκτερεύσαμε. Έχοντας λαδώσει για μία ακόμη φορά την αλυσίδα από το προηγούμενο βράδυ, ήμασταν έτοιμοι για το πάσο του Grossglockner (του ψηλότερου βουνού της Αυστρίας, μέρος των Αλπεων), που περνάει από τα 2.571 μέτρα. Και πάλι, καθΆ όλη την διάρκεια της διαδρομής και αυτή την φορά σε συνδυασμό με την εξαιρετική ποιότητα της ασφάλτου (κλάσεις ανώτερη αυτής του Transfagarasan), το Tracer 9 GT Y-AMT μας έδειξε τις αστείρευτες δυνατότητές του και την οδηγική ευχαρίστηση που μπορεί να σου προσφέρει με το αυτόματο κιβώτιο Y-AMT. Εμείς το χρησιμοποιούσαμε στην “Manual” λειτουργία όπου αλλάζεις ταχύτητες με τον δείκτη και τον αντίχειρα με έναν μοχλό τύπου “See-Saw”, ώστε να έχουμε τον πλήρη έλεγχο των αλλαγών και των στροφών που επιθυμούσαμε να έχουμε στην κάθε σχέση. Η αλήθεια είναι ότι σε συνθήκες σπορ οδήγησης η αυτόματη λειτουργία μπορεί να κάνει κάποιες αλλαγές ταχυτήτων σε ανεπιθύμητα σημεία, όπου χρειάζεσαι μεγαλύτερα αποθέματα ισχύος ή ακόμα και την επιβράδυνση που προσφέρει το φρένο κινητήρα, οπότε η χρήση της χειροκίνητης λειτουργίας είναι η ιδανική. Με τις αστραπιαίες αλλαγές ταχυτήτων σε 0.1 δευτερόλεπτα και τα 120 άλογα στον δεξιό καρπό, οι μπίλιες των μαρσπιέ ήρθαν σε επαφή με την άσφαλτο σε ορισμένα σημεία, με την μοτοσυκλέτα είναι απόλυτα σταθερή και σαφής στις γραμμές της, εμπνέοντας εμπιστοσύνη ακόμα και στην συνεπιβάτη. Ολοκληρώνοντας το πάσο και έχοντας γεμίσει από καταπληκτικές εικόνες συνεχίσαμε προς την Σλοβενία, όπου περάσαμε τα σύνορα μέσω του τούνελ Karawankentunnel 8 χιλιομέτρων, που περνάει μέσα από το βουνό το οποίο χωρίζει τις δύο χώρες. Έχοντας στα πλάνα να εξερευνήσουμε την Σλοβενία σε μελλοντικό ταξίδι, διανυκτερεύσαμε απλώς στο Naklo και μαζέψαμε δυνάμεις για τις επόμενες μέρες και τις υπόλοιπες 4 χώρες, οι οποίες είχαν πολλά να μας «δώσουν». Έχοντας πλέον μία πιο ολοκληρωμένη εικόνα του Yamaha Tracer 9 GT Y-AMT, δεν υπήρχαν αμφιβολίες για την αξιοπιστία του και την ικανότητά του να σε ταξιδεύει όσο εσύ αντέχεις. Που αλλού θα μας ταξιδέψει λοιπόν η Best Seller Sport Touring μοτοσυκλέτα της Iwata;
