«Eίναι άλλο πράγμα να οδηγείς ένα όχημα το οποίο γίνεται προέκταση του εαυτού σου.Αυτό είναι και το επιχείρημα στο οποίο δεν μου έχει απαντήσει κανείς μέχρι σήμερα.» μας έλεγε μια επιστολή που λάβαμε και την αναδημοσιεύουμε σήμερα. Λίγη υπομονή και θα οδηγήσουμε όλοι ξανά!
Στο Moto Τρίτη, μας αρέσει πολύ να ακούμε και να διαβάζουμε τις γνώμες, τους προβληματισμούς, τις απόψεις των αναγνωστών μας. Παρακάτω θα δείτε μια επιστολή από έναν αναγνώστη μας, η οποία ομολογούμε ότι μας κέντρισε ιδιαίτερα το ενδιαφέρον, όταν την λάβαμε το 2018. Κάνοντας ένα throwback, στις δύκολες μέρες που διανύουμε, την αναδημοσιεύουμε με την ελπίδα ότι θα σας αναπτερώσει ψυχικά και θα ζωντανέψει την ελπίδα σας για βόλτες με καλύτερο καιρό, σε καλύτερους καιρούς!
«Είναι αξιοπερίεργο το πόσες αρνητικές αντιδράσεις παρατηρώ ακόμα, όταν ανακοινώνω σε ανθρώπους ότι οδηγώ μοτοσυκλέτα. Οι θετικές απαντήσεις είναι μετρημένες στα δάχτυλα. Τις περισσότερες φορές, ακούω απλά ένα ψυχρό «ΟΚ», «ωραίος», «καλά κάνεις». Αλλες φορές ξεκινάει το κήρυγμα και οι… ασυναρτησίες:
«Μα καλά, δε φοβάστε με τα μηχανάκια;»
«Δεν κρυώνεις το χειμώνα;»
«Οδηγείς σκοτώστρες;»
«Κάποια στιγμή θα μεγαλώσεις και θα σταματήσεις να οδηγείς μοτοσυκλέτα, ήμουν σαν και εσένα και θα με θυμηθείς»
Τι λέτε μωρέ;
Έχουμε φτάσει στο 2018 και ακόμα πρέπει να δικαιολογώ την απόφασή μου να οδηγώ μοτοσυκλέτα;
Στην εποχή μας, το πιο εύκολο πράγμα είναι η κριτική. Ο καθένας, πίσω από την ασφάλεια της ελευθερίας του λόγου, κρίνει επί παντός επιστητού, χωρίς απαραίτητα να γνωρίζει και να τεκμηριώνει. Μας χαρακτηρίζει μια πρωτόγονη, ψυχωτική επιθετικότητα, σαν να προσπαθούμε να πάρουμε το αίμα μας πίσω από τους συνανθρώπους μας, «μπαλώνοντας» ανεξήγητα (ή και όχι) δικά μας τραύματα.
Τι να απαντήσω εγώ λοιπόν στην ερώτηση «γιατί οδηγείς μοτοσυκλέτα;» Να περάσω στην αντίπερα όχθη και να ρωτήσω «εσύ γιατί οδηγάς αυτοκίνητο-ποδήλατο-οτιδήποτε;» Σε τέτοιες περιπτώσεις, κάποιες φορές απαντώ με «γιατί όχι;»… διότι ξέρω ότι θα ακολουθήσουν οι κλασικές θρυλικές απαντήσεις του τύπου «είναι επικίνδυνες», «είναι τρομακτικές», «με τόσα λεφτά που κάνουν, καλύτερα να αγοράσω αυτοκίνητο» ε και κάπου εκεί μου φεύγουν τα γέλια.
Δεν πρόκειται όμως να πέσω στο επίπεδο του κάθε κριτικού της καφετέριας. Γιατί οδηγώ μοτοσυκλέτα; Να γιατί.
-Δεν με απασχολεί να απολαμβάνω ακραίες ανέσεις, κλιματισμό, Infotainment, μουσική. Φτάνει, όταν οδηγώ, να το απολαμβάνω, ακόμη και αν πηγαινοέρχομαι στη δουλειά μου.
-Γιατί φτάνω παντού πιο γρήγορα. Εσύ μπορείς;
-Γιατί την οδηγική απόλαυση που μπορείς να απολαύσεις με μια μοτοσυκλέτα των 10-15 χιλιάδων ευρώ, θα την απολαύσεις με αυτοκίνητα ΠΟΛΥ πολλαπλάσιας τιμής. Είναι εντελώς άτοπο να συγκρίνεις αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες στην ίδια τιμή. Ότι κάνει ένα αμάξι των 10.000 ευρώ, τα απολαμβάνεις και με ένα scooter των 3.000 ευρώ…
-Γιατί, αποδεδειγμένα πλέον, η οδήγηση της μοτοσυκλέτας με κάνει καλύτερο οδηγό. Κυρίως γιατί απαιτείται κάθε στιγμή να είσαι εκεί και δεν μπορείς να ασχοληθείς με κάτι άλλο. Γιατί το αποτέλεσμα είναι οι ακονισμένες αντιδράσεις, τα έτοιμα αντανακλαστικά, η ΠΟΛΥ μεγαλύτερη περιφερειακή όραση.
-Γιατί η μοτοσυκλέτα σου δίνει μια μοναδική εμπειρία οδήγησης. Γιατί είναι άλλο πράγμα να οδηγείς ένα όχημα τόσο ισχυρό, το οποίο γίνεται προέκταση του εαυτού σου, να πλαγιάζεις στις στροφές, να απολαμβάνεις την διαδρομή χωρίς να είσαι κλεισμένος μέσα σε έναν κλωβό από ατσάλι. Αυτό είναι και το επιχείρημα στο οποίο δεν μου έχει απαντήσει κανείς μέχρι σήμερα.
Οδηγώ 40 χρόνια μηχανές με χιόνια, βροχές, ήλιο και συμφωνώ απόλυτα με την προηγούμενη περι γραφη.Η πρακτικότητα και η αίσθηση ελευθερίας, η ταχυτητα ,το καθημερινό ακονισμα των αντανακλαστικών ,το ψάξιμο του ορίου ειναι"εθισμος"
Ή πρώτη μου μοτό ήταν μία
Φλορετα 50 έκτοτε σταματά
Τό μέτρημα........ τώρα?
Στα. 73 μου έχω ένα translap
600cc
Άριστης κατάστασης
Καί τό απολαμβάνω καί
Αυτό μετά από Λαμποργκίνι κουνταχ πόρσε Μερσεντές
Και μαστανκγ σελμπι 427 .....
Για όποιον γνωρίζει την
Ελευθερία της Μηχανής την
Ένιωσα στον περιβόητο πλέον
Δρόμο, 66νεα Υόρκη Καληδονία
Την δεκαετία του 1970
Τρεις
Μήνες ταξίδι
Αυτά
Για την ελευθερία πού εγώ
Ονομάζω Μηχανή.!!!
Την οδηγώ γιατί αλλάζουν όλες οι αισθήσεις, οι σκέψεις, η συμπεριφορά. Γιατί απομακρύνει άγχος, λύπη, προβλήματα έστω και για λίγο, γιατί νιώθεις δυνατή την ανάσα, υγιή, χαρούμενη ακόμα και μέσα στη ζούγκλα των πόλεων. Άλλωστε, ένα περίεργο πράμα, υπάρχουν στιγμές που δεν βλέπεις αυτή τη ζούγκλα ακόμα και εάν δεν παίρνεις τη ματιά και τη σκέψη από αυτή. Τριάντα χρόνια μετά, στην αρχή ως το παιδικό μου “όνειρο”, έπειτα πάλι ως το παιδικό μου όνειρο και τώρα συνεχίζει να τριγυρνά συχνά στη σκέψη μου αυτό το όνειρο και το πόσο τυχερός είμαι που μπορώ να το ζώ, ευτυχώς χωρίς άσχημες στιγμές.
Να είμαστε και να περνάμε καλά
Κι εγώ οδηγώ και τα δύο. Αυτοκίνητο και μηχανή.
25 χρόνια με την ίδια! ...... Δεν την αλλάζω με τίποτε. Μηδενισμένο κοντέρ μια φορά και πάμε για δεύτερη φορά. Κοντά 200.000 Km. Αμάξι 12 χρόνων και έχει 70.000 Km.
Αυτά που βιώνεις με τη μηχανή δυστυχώς δεν μπορούν να τα περιγράψουν οι λέξεις.
Όλα τα άλλα είναι μόνο λόγια...
Και κάτι άλλο που οι νέοι δυστυχώς δεν κάνουν πλέον: Οι παλιοί μηχανόβιοι στο δρόμο κάποτε χαιρετούσαν ο ένας τον άλλο ΠΑΝΤΑ. Εδώ ή στο εξωτερικό. Τώρα αυτό δεν παρατηρείται. Κάποτε μηχανή είχαν οι πιο "σκληροί". Τώρα ακόμη και γιάπηδες. Συγνώμη για την κρητική μου. Ο γράφων είναι 60 ετών. Θα με κατεβάσουμε δεν θα κατέβω... Καλά χιλιόμετρα αδέρφια! ....και να χαιρετιέστε κάνει τη διαφορά!!!
Είμαι 64 ετών. Έχω και οδηγώ μοτό εδώ και 50 χρόνια (ναι από τα 14).
Η μοτό είναι: ευτυχία, ευεξία, αναζωογονηση και δευτερευόντως μέσο μεταφοράς, κατά την ταπεινή μου γνώμη.
Όπως λένε οι Άγγλοι που την καθιέρωσαν: "You can tell a happy cyclist by the mosquitoes in his teeth"
Keep on riding
Επίσης ο πολύ σωστός κύριος του άρθρου έπρεπε να πει ότι και η κουτση Μαρία οδηγεί ένα αυτοκίνητο με ότι συνεπάγεται αυτό. Επίσης η κουτση Μαρία δεν μπορεί να οδηγήσει όχι μοτοσυκλέτα αλλά ούτε καροτσάκι λαϊκής. Για να είσαι πίσω από το τιμόνι μιας μοτοσικλέτας λοιπόν πρέπει να έχεις γνώση ικανότητες μυαλό κά ψυχή....δεν έχω τίποτα με τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες στο σώμα...έχω μεγάλο πρόβλημα όμως με τους ανθρώπους που έχουν ειδικές ανάγκες στο μυαλό στην ψυχή και στην Ιδιοσυγκρασία τους. Σας ευχαριστώ από καρδιάς.
Πέρα από το γούστο η αίσθηση οδήγησης μοτοσυκλέτας είναι μοναδική, γίνεσαι όντως ένα, ο αέρας στο πρόσωπο ειδικά καλοκαίρι σε ανταμείβει, ο ήχος, το φρενάρισμα, η εκκίνηση, όλα είναι ξεχωριστά!
Για αυτούς που λένε ότι οι μηχανές είναι σκοτώστρες:
Δεν υπάρχουν επικίνδυνα οχήματα αλλά επικίνδυνοι οδηγοί, πόσα ατυχήματα έχουν γίνει μόνο με αυτοκίνητα;
Όλα κατασκευάζονται από τον άνθρωπο για τον άνθρωπο!
Είμαστε στο 2020 και ακόμα προσπαθούμε να δικαιολογουμε την οποία επιλογή μας σε τρίτους......Αυτοκίνητο και μηχανάκι μπορεί να έχουν Ρόδες αλλά είναι διαφορετικά και δεν συγκρίνονται....για να αντιπαραλαβω το άρθρο θα παραδείγματισω ότι ότι κάνει ένα αυτοκίνητο των 1000ε δεν κάνει καμία μηχανή όσο και να κοοτίζει....και αντίθετα ότι κάνει ένα παπάκι δεν το κάνει πόρσε των 200.000ε....Δεν είναι εκεί η ουσία ....Η ουσία είναι ότι απλα μας αρέσει να οδηγάμε μοτό....χωρίς γιατι και πως!
Ειμαι 64 χρόνων. Οδηγώ και αυτοκίνητο αλλά με τη μηχανή αισθάνομαι διαφορετικά. Όταν μου λένε ότι στην ηλικία μου δεν πρέπει να οδηγώ μηχανή απαντώ ότι η ηλικία δεν έχει κάποια σχέση και στο κάτω κάτω γιατί έτσι μου αρέσει. Μόνο όσοι οδηγούν μηχανή καταλαβαίνουν. Σε κάνει καλύτερο οδηγό γενικά και πιο προσεκτικό. Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις (οδήγηση χωρίς κράνος με το κινητό στο ένα χέρι κλπ) αλλά όπως είπα εξαιρέσεις.
Κάποτε τα μηχανάκια τα φοβόμουνα, τον φόβο όμως για να τον αντιμετωπίσεις πρέπει να τον κοιτάξεις με θάρρος στα μάτια. Μετά από 4 χρόνια που πήρα το δίπλωμα απεριόριστο έχω 2 μηχανές χαμηλού κυβισμού και σε λίγους μήνες θα πάρω μία μεγαλύτερου κυβισμού. Η μηχανή είναι έρωτας, φάρμακο, ναρκωτικό, όποιοι τις φοβούνται ας μην ανεβαίνουν.
ΝΑΙ,ΦΙΛΕ ΜΟΥ,ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ.ΑΚΟΝΙΣΜΕΝΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΑ,ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ.ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΠΑΡΩΝ.
Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΑΕΡΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΚΑΙ ΑΥΤΗ!
ΑΥΤΟΣΚΟΠΟΣ,ΟΧΙ ΜΕΣΟ.ΚΟΛΛΑΣ ΠΑΝΩ ΤΗΣ ΚΑΙ ΓΙΝΕΣΑΙ ΕΝΑ.ΓΕΡΝΕΙ ΟΤΑΝ ΓΕΡΝΕΙΣ,ΙΣΙΩΝΕΙ ΟΤΑΝ ΙΣΙΩΝΕΙΣ.ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ,ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΛΙΓΟΥΣ.
Αν καποιος θελει να οδηγη μηχανη η αυτοκινητο ειναι δικη του επιλογη...το να κρινει τον αλλον δεν ειναι επιλογη του ....Ωραιο ειναι να οδηγω τη μηχανη μου και εσυ το αυτοκινητο σου τοσο απλα.....
Συμφωνώ και επαυξάνω αγαπητέ ........έτσι είναι όταν οδηγάς μοτοσυκλέτα είσαι σε άλλο σύμπαν !Νιώθεις πιο έντονα συναισθήματα από οποιοδήποτε άλλο μεταφορικό μέσο...πραγματικά προέκταση του εαυτού σου !!!
Κι εγώ θέλω να συμπληρώσω.Ότι κάνει ένα ι.χ.ε. των 50.000€, στις αστικές πόλεις,το κάνει εξ'ίσου καλά κι ένα των 10.000€,για να μην κατηγοριοποιήσω και τα εν λόγω ι.χ.ε.(λέγε με SUV) μ'ενα 3μετρο ευέλικτο ατομικό καθημερινό για όλες τις χρήσεις.Συμπληρωματικό σχόλιο λοιπόν της επιστολής,"γιατί οδηγώ μοτοσυκλέτα".
skydiver...και μετα ολα τα αλλα
Οδηγώ 40 χρόνια μηχανές με χιόνια, βροχές, ήλιο και συμφωνώ απόλυτα με την προηγούμενη περι γραφη.Η πρακτικότητα και η αίσθηση ελευθερίας, η ταχυτητα ,το καθημερινό ακονισμα των αντανακλαστικών ,το ψάξιμο του ορίου ειναι"εθισμος"
Ή πρώτη μου μοτό ήταν μία Φλορετα 50 έκτοτε σταματά Τό μέτρημα........ τώρα? Στα. 73 μου έχω ένα translap 600cc Άριστης κατάστασης Καί τό απολαμβάνω καί Αυτό μετά από Λαμποργκίνι κουνταχ πόρσε Μερσεντές Και μαστανκγ σελμπι 427 ..... Για όποιον γνωρίζει την Ελευθερία της Μηχανής την Ένιωσα στον περιβόητο πλέον Δρόμο, 66νεα Υόρκη Καληδονία Την δεκαετία του 1970 Τρεις Μήνες ταξίδι Αυτά Για την ελευθερία πού εγώ Ονομάζω Μηχανή.!!!
Την οδηγώ γιατί αλλάζουν όλες οι αισθήσεις, οι σκέψεις, η συμπεριφορά. Γιατί απομακρύνει άγχος, λύπη, προβλήματα έστω και για λίγο, γιατί νιώθεις δυνατή την ανάσα, υγιή, χαρούμενη ακόμα και μέσα στη ζούγκλα των πόλεων. Άλλωστε, ένα περίεργο πράμα, υπάρχουν στιγμές που δεν βλέπεις αυτή τη ζούγκλα ακόμα και εάν δεν παίρνεις τη ματιά και τη σκέψη από αυτή. Τριάντα χρόνια μετά, στην αρχή ως το παιδικό μου “όνειρο”, έπειτα πάλι ως το παιδικό μου όνειρο και τώρα συνεχίζει να τριγυρνά συχνά στη σκέψη μου αυτό το όνειρο και το πόσο τυχερός είμαι που μπορώ να το ζώ, ευτυχώς χωρίς άσχημες στιγμές. Να είμαστε και να περνάμε καλά
Κι εγώ οδηγώ και τα δύο. Αυτοκίνητο και μηχανή. 25 χρόνια με την ίδια! ...... Δεν την αλλάζω με τίποτε. Μηδενισμένο κοντέρ μια φορά και πάμε για δεύτερη φορά. Κοντά 200.000 Km. Αμάξι 12 χρόνων και έχει 70.000 Km. Αυτά που βιώνεις με τη μηχανή δυστυχώς δεν μπορούν να τα περιγράψουν οι λέξεις. Όλα τα άλλα είναι μόνο λόγια... Και κάτι άλλο που οι νέοι δυστυχώς δεν κάνουν πλέον: Οι παλιοί μηχανόβιοι στο δρόμο κάποτε χαιρετούσαν ο ένας τον άλλο ΠΑΝΤΑ. Εδώ ή στο εξωτερικό. Τώρα αυτό δεν παρατηρείται. Κάποτε μηχανή είχαν οι πιο "σκληροί". Τώρα ακόμη και γιάπηδες. Συγνώμη για την κρητική μου. Ο γράφων είναι 60 ετών. Θα με κατεβάσουμε δεν θα κατέβω... Καλά χιλιόμετρα αδέρφια! ....και να χαιρετιέστε κάνει τη διαφορά!!!
Είμαι 64 ετών. Έχω και οδηγώ μοτό εδώ και 50 χρόνια (ναι από τα 14). Η μοτό είναι: ευτυχία, ευεξία, αναζωογονηση και δευτερευόντως μέσο μεταφοράς, κατά την ταπεινή μου γνώμη. Όπως λένε οι Άγγλοι που την καθιέρωσαν: "You can tell a happy cyclist by the mosquitoes in his teeth" Keep on riding
Επίσης ο πολύ σωστός κύριος του άρθρου έπρεπε να πει ότι και η κουτση Μαρία οδηγεί ένα αυτοκίνητο με ότι συνεπάγεται αυτό. Επίσης η κουτση Μαρία δεν μπορεί να οδηγήσει όχι μοτοσυκλέτα αλλά ούτε καροτσάκι λαϊκής. Για να είσαι πίσω από το τιμόνι μιας μοτοσικλέτας λοιπόν πρέπει να έχεις γνώση ικανότητες μυαλό κά ψυχή....δεν έχω τίποτα με τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες στο σώμα...έχω μεγάλο πρόβλημα όμως με τους ανθρώπους που έχουν ειδικές ανάγκες στο μυαλό στην ψυχή και στην Ιδιοσυγκρασία τους. Σας ευχαριστώ από καρδιάς.
Πέρα από το γούστο η αίσθηση οδήγησης μοτοσυκλέτας είναι μοναδική, γίνεσαι όντως ένα, ο αέρας στο πρόσωπο ειδικά καλοκαίρι σε ανταμείβει, ο ήχος, το φρενάρισμα, η εκκίνηση, όλα είναι ξεχωριστά! Για αυτούς που λένε ότι οι μηχανές είναι σκοτώστρες: Δεν υπάρχουν επικίνδυνα οχήματα αλλά επικίνδυνοι οδηγοί, πόσα ατυχήματα έχουν γίνει μόνο με αυτοκίνητα; Όλα κατασκευάζονται από τον άνθρωπο για τον άνθρωπο!
Είμαστε στο 2020 και ακόμα προσπαθούμε να δικαιολογουμε την οποία επιλογή μας σε τρίτους......Αυτοκίνητο και μηχανάκι μπορεί να έχουν Ρόδες αλλά είναι διαφορετικά και δεν συγκρίνονται....για να αντιπαραλαβω το άρθρο θα παραδείγματισω ότι ότι κάνει ένα αυτοκίνητο των 1000ε δεν κάνει καμία μηχανή όσο και να κοοτίζει....και αντίθετα ότι κάνει ένα παπάκι δεν το κάνει πόρσε των 200.000ε....Δεν είναι εκεί η ουσία ....Η ουσία είναι ότι απλα μας αρέσει να οδηγάμε μοτό....χωρίς γιατι και πως!
Γιατί πάει πιο γρήγορα αφού ο ΚΟΚ είναι ίδιος για αυτοκίνητο και μοτοσικλέτες;
Ειμαι 64 χρόνων. Οδηγώ και αυτοκίνητο αλλά με τη μηχανή αισθάνομαι διαφορετικά. Όταν μου λένε ότι στην ηλικία μου δεν πρέπει να οδηγώ μηχανή απαντώ ότι η ηλικία δεν έχει κάποια σχέση και στο κάτω κάτω γιατί έτσι μου αρέσει. Μόνο όσοι οδηγούν μηχανή καταλαβαίνουν. Σε κάνει καλύτερο οδηγό γενικά και πιο προσεκτικό. Υπάρχουν βέβαια και οι εξαιρέσεις (οδήγηση χωρίς κράνος με το κινητό στο ένα χέρι κλπ) αλλά όπως είπα εξαιρέσεις.
Κάποτε τα μηχανάκια τα φοβόμουνα, τον φόβο όμως για να τον αντιμετωπίσεις πρέπει να τον κοιτάξεις με θάρρος στα μάτια. Μετά από 4 χρόνια που πήρα το δίπλωμα απεριόριστο έχω 2 μηχανές χαμηλού κυβισμού και σε λίγους μήνες θα πάρω μία μεγαλύτερου κυβισμού. Η μηχανή είναι έρωτας, φάρμακο, ναρκωτικό, όποιοι τις φοβούνται ας μην ανεβαίνουν.
Τ αυτοκίνητο είναι η σύζυγος... Η μηχανή είναι η γκόμενα.
Είμαι σχεδόν 60 και έχω μια μηχανή Χόντα 900 την απόλαυση να την οδηγώ δεν περιγράφεται με λόγια
ΝΑΙ,ΦΙΛΕ ΜΟΥ,ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ.ΑΚΟΝΙΣΜΕΝΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΑ,ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ.ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΠΑΡΩΝ. Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΑΕΡΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΔΙΝΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΚΑΙ ΑΥΤΗ! ΑΥΤΟΣΚΟΠΟΣ,ΟΧΙ ΜΕΣΟ.ΚΟΛΛΑΣ ΠΑΝΩ ΤΗΣ ΚΑΙ ΓΙΝΕΣΑΙ ΕΝΑ.ΓΕΡΝΕΙ ΟΤΑΝ ΓΕΡΝΕΙΣ,ΙΣΙΩΝΕΙ ΟΤΑΝ ΙΣΙΩΝΕΙΣ.ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ,ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΛΙΓΟΥΣ.
Αν καποιος θελει να οδηγη μηχανη η αυτοκινητο ειναι δικη του επιλογη...το να κρινει τον αλλον δεν ειναι επιλογη του ....Ωραιο ειναι να οδηγω τη μηχανη μου και εσυ το αυτοκινητο σου τοσο απλα.....
Συμφωνώ και επαυξάνω αγαπητέ ........έτσι είναι όταν οδηγάς μοτοσυκλέτα είσαι σε άλλο σύμπαν !Νιώθεις πιο έντονα συναισθήματα από οποιοδήποτε άλλο μεταφορικό μέσο...πραγματικά προέκταση του εαυτού σου !!!
Κι εγώ θέλω να συμπληρώσω.Ότι κάνει ένα ι.χ.ε. των 50.000€, στις αστικές πόλεις,το κάνει εξ'ίσου καλά κι ένα των 10.000€,για να μην κατηγοριοποιήσω και τα εν λόγω ι.χ.ε.(λέγε με SUV) μ'ενα 3μετρο ευέλικτο ατομικό καθημερινό για όλες τις χρήσεις.Συμπληρωματικό σχόλιο λοιπόν της επιστολής,"γιατί οδηγώ μοτοσυκλέτα".