Ο ελέφαντας στο δωμάτιο παραμένει η θέση οδήγησης της Rebel, η οποία στο απαίδευτο μάτι άβολη και κουραστική. Η πραγματικότητα όμως δεν είναι όπως την περιμένει κανείς. Με το που κάτσεις πάνω στη μεγάλη και έξτρα μαλακή σέλα (άλλο ένα ατού της έκδοσης SP), αλλά κυρίως με το που κάνεις τα πρώτα μέτρα, εκπλήσσεσαι πολύ και ευχάριστα.
Ο ελέφαντας στο δωμάτιο παραμένει η θέση οδήγησης της Rebel, η οποία στο απαίδευτο μάτι άβολη και κουραστική. Η πραγματικότητα όμως δεν είναι όπως την περιμένει κανείς. Με το που κάτσεις πάνω στη μεγάλη και έξτρα μαλακή σέλα (άλλο ένα ατού της έκδοσης SP), αλλά κυρίως με το που κάνεις τα πρώτα μέτρα, εκπλήσσεσαι πολύ και ευχάριστα: το τιμόνι είναι στενό, σε ύψος που δεν φέρνει τα χέρια σου πάνω από την παράλληλη με το οδόστρωμα ευθεία και σε απόσταση από το σώμα που επιτρέπει στους αγκώνες να είναι χαλαροί. Τα μαρσπιέ είναι ελαφρώς μπροστά αλλά σε απόσταση που τοποθετούν τα γόνατα ενός ατόμου ύψους 1,78 σε ορθή γωνία, ενώ οι ποδομοχλοί του κιβωτίου και του πίσω φρένου είναι ελαφρώς υπερυψωμένοι, ώστε να διευκολύνεται η χρήση τους. Οι διακόπτες πέφτουν εκεί ακριβώς όπου τους περιμένουν τα δάχτυλά μας (ακόμα και οι ―κλασικά για Honda― ανεστραμμένοι κόρνας και φλας), αν και ως «γυμνή» τεχνολογικά μοτοσυκλέτα περιλαμβάνει μόνο τους βασικούς. Ενώ λοιπόν κάποιος μπορεί να περιμένει ότι μετά από ένα μισάωρο στη σέλα θα χρειάζεται διατάσεις, η πραγματική θέση οδήγησης είναι περισσότερο χαλαρή και καναπεδίσια με μία ελαφριά εμπρόσθια κλίση, σαν να πηγαίνεις να πιάσεις το τηλεχειριστήριο της τηλεόρασης. Η θέση και το μέγεθος των καθρεφτών ταιριάζουν γάντι με τη στάση του σώματος, αφού, παρά το στρογγυλό τους σχήμα δείχνουν εκεί ακριβώς που πρέπει. Η ποιότητα κατασκευής είναι κλασική για Honda: φροντισμένα πλαστικά, γυαλισμένα μέταλλα, τακτοποιημένες καλωδιώσεις, τριγμοί πουθενά.
