Οι εταιρείες μας προστατεύουν από τυχόν λάθη μέσω των ανακλήσεων ή όλα είναι θέμα μάρκετινγκ και γίνονται για τα μάτια του κόσμου;
Οι ανακλήσεις από τη μια θωρακίζουν τη μοτοσυκλέτα μας σε περίπτωση που έχει κάποιο εγγενές πρόβλημα, και δείχνει την φροντίδα και την υπευθυνότητα των εταιρειών απέναντι στους καταναλωτές τους. Από την άλλη για κάποιους οι ανακλήσεις δείχνουν αδυναμία, αφού οι εταιρείες αναγκάζονται να παραδεχθούν ένα κατασκευαστικό ατόπημα.
Οι κανόνες της Ευρωπαϊκής ένωσης θέσπισαν όρια και υποχρεώσεις των κατασκευαστών μοτοσυκλετών, έναντι των καταναλωτών. Σε αντίθετη περίπτωση, η κάθε μάρκα θα έβγαζε στην παραγωγή ότι ήθελε και όποιον πάρει ο χάρος. Όμως οι εταιρείες στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και έβαλαν στόχο να μην αφήσουν κανένα ψεγάδι στα οχήματα που κινούν οδηγό και συνεπιβάτη. Στην πορεία όμως τα πράγματα άλλαξαν λίγο εξαιτίας του μάρκετινγκ.
Τα λάθη είναι ανθρώπινα, που σημαίνει ότι δεν πρέπει να θεωρούμε περίεργο εάν ανακαλυφθεί πως ένα μοντέλο αφού κυκλοφορήσει, π.χ. κάνει διακοπές στην τροφοδοσία από ελαττωματική τρόμπα βενζίνης. Αρχικά οι καταναλωτές τρέχουν στα συνεργεία και διαμαρτύρονται. Έπειτα τα συνεργεία όπως είναι λογικό, διοχετεύουν αυτά τα παράπονα στο εργοστάσιο παραγωγής και εκείνο από τη μεριά του θα ερευνήσει το περιστατικό με σκοπό να δώσει λύση. Αυτή είναι η διαδικασία των ανακλήσεων. Θα μπορούσε βέβαια μια εταιρεία να κάνει το κορόιδο και να μην παραδεχτεί κανένα σφάλμα, αφήνοντας τα συνεργεία να καλύψουν εκτός εγγύησης τυχόν προβλήματα. Γιατί λοιπόν να βγει και να πει δημόσια ότι διάλεξε λάθος εξάρτημα; Γιατί να δείξει αδυναμία;
Εδώ έρχεται να μπλεχτεί η έννοια του μάρκετινγκ. Η παραδοχή ενός λάθους με την άμεση διόρθωση του είναι η σωστή κίνηση και ακριβώς αυτό που περιμένουμε από τις εταιρείες να πράξουν. Με αυτό τον τρόπο μια εταιρεία δείχνει υπεύθυνη, δείχνει σοβαρή, αλλά ακόμη καλύτερα, δείχνει ότι αφού έχει λύσει δημόσια τα όσα προβλήματα προέκυψαν, τότε σίγουρα δεν υπάρχουν άλλα. Ειδικά αυτό το τελευταίο, ενδυναμώνει την εικόνα της.
Θα έλεγε κανείς λοιπόν πως το μάρκετινγκ βολεύει τους καταναλωτές, αφού οι ανακλήσεις συμφέρουν τις εταιρείες ενώ εξυπηρετούν και εμάς. Τι γίνεται όμως όταν το πράγμα είναι σοβαρότερο; Πολλές ανακλήσεις γίνονται χωρίς να διαφημίζονται. Όλες οι μάρκες πλέουν μπαίνουν στη διαδικασία να ψάχνουν κάθε πιθανό παράπονο ώστε να προλάβουν μαζικές ανακλήσεις. Αν το πρόβλημα διαπιστωθεί νωρίς, μπορεί μια μάρκα με μία εσωτερική οδηγία στα συνεργεία της να προχωρήσει σε επισκευές χωρίς να το ξέρει ο πελάτης κάθε φορά που πηγαίνει για σέρβις.
Αλλά υπάρχουν και μάρκες που επιλέγουν να μην κάνουν ανάκληση, θεωρώντας ότι μια τέτοια διαδικασία θα δημιουργήσει δυσφορία στους πελάτες της σχετικά με την αξιοπιστία της και τα προϊόντα που προσφέρει. Αυτό όμως δεν σημαίνει απαραίτητα ότι τα μοντέλα τους δεν έχουν ψεγάδια. Μήπως τελικά οι εταιρείες που ανακοινώνουν ανακλήσεις είναι πιο αξιόπιστες επειδή παραδέχονται το λάθος τους;
Εσείς τι λέτε; Η ανάκληση δείχνει αδυναμία ή είναι στάση υπευθυνότητα της εταιρείας απέναντι στον καταναλωτή; Οι εταιρείες κάνουν ανακλήσεις για να φτιάξουν το προφίλ τους ή νοιάζονται όντως για τον αγοραστή;
