Ο ήχος μίας Harley είναι αναμφίβολα ένα από τα δυνατότερα και πιο χαρακτηριστικά σημεία της. Αρκεί απλά να αναφέρουμε ότι ακόμα και οι μεγαλύτερες εταιρείες έχουν προσπαθήσει να τον αντιγράψουν, προκειμένου να καταλάβετε πόσο σημαντικός είναι για το ευρύ κοινό. Οσοι από εσάς τον έχετε ακούσει και τον έχετε ερωτευτεί, ίσως να απογοητευτείτε λιγάκι με το Sportster, καθώς η… μουσική απόδοση δεν μοιάζει με εκείνη των υπόλοιπων μοντέλων. Οι στάνταρ σωλήνες της εξάτμισης δίνουν την εντύπωση ότι αυτό το μοντέλο είναι κάπως φιμωμένο σε σχέση με την υπόλοιπη σειρά. Φανείτε έξυπνοι και δώστε στον κινητήρα αρκετό χρόνο για να ζεσταθεί, καθώς πραγματικά δεν φαίνεται να θέλει να "μπει" στο παιχνίδι, αν δεν σηκώσει θερμοκρασία, κάτι ασυνήθιστο βέβαια για την εποχή των… touch-and-go μοτοσικλετών. Η δύναμή του δεν θα σας κάνει να ανατριχιάσετε, αλλά είναι αρκετή για να καταρρίψετε τα όρια ταχύτητας (τα οποία έχουμε χαρακτηρίσει επανειλημμένως!). Η απόδοση, λοιπόν, είναι ελεγχόμενη, ενώ δεν θα λείψουν τα μικρά "πνιξίματα" στα απότομα ανοίγματα του γκαζιού. Η ιπποδύναμη φτάνει περίπου τους 50 ίππους, αν και η εταιρεία προτιμά να αναφέρει στα τεχνικά χαρακτηριστικά τη ροπή, η οποία αγγίζει τα 7 κιλά. Τα νούμερα δεν είναι και τόσο εκπληκτικά για μία μοτοσικλέτα 250 κιλών, όμως, ούτως ή άλλως, οι πληροφορίες αυτές για ένα τέτοιο μοντέλο είναι απλά ακαδημαϊκές. Οι πρώτες τρεις σχέσεις έχουν στη διάθεσή τους όλη τη ροπή και είναι αυτές που θα καθορίσουν και το "τράβηγμα" της μοτοσικλέτας.
Από 'κεί και πέρα δεν υπάρχει κάτι το συναρπαστικό στην απόδοση, απλά ανοίγεις το γκάζι και τα χιλιόμετρα ανεβαίνουν αργά, αλλά σταθερά. Ο συμπλέκτης είναι βαρύς και θα κουράσει στην κίνηση (αν τον χρειαστείτε ποτέ), ενώ το κιβώτιο είναι θορυβώδες και λιγάκι σκληρό για τα γούστα μας.
ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Η κίνηση στους δρόμους