6 στους 10 οδηγούς δεν μας βλέπουν καν, έδειξαν έρευνες. Και αυτό γιατί δεν ΨΑΧΝΟΥΝ για να μας δουν! Η πραγματικότητα πίσω από την φράση «Συγγνώμη, δεν σε είδα» τρομάζει, αφού το θέμα είναι πολύ σοβαρότερο από όσο νομίζετε.
Η γκρίνια των μοτοσυκλετιστών ότι δεν τους υπολογίζουν οι άλλοι χρήστες του δρόμου, κρατάει… χρόνια και δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Πιθανότατα έχετε ακούσει και εσείς την φράση «Δεν σε είδα ρε φίλε…», μετά από παραλίγο ατύχημα. Έρευνες έρχονται να αποδείξουν ότι, τελικά, όχι απλά μας λένε την αλήθεια, αλλά αυτό που συμβαίνει μπορεί να θέσει και εμάς τους ίδιους σε κίνδυνο.
Οι μοτοσυκλέτες αποτελούν μόνο ένα μικρό μέρος των οχημάτων που κυκλοφορούν στους δρόμους, περίπου στο 10%, ήτοι 10 φορές λιγότερες από τα αυτοκίνητα. Αυτό μάνι-μάνι σημαίνει ότι οι 9 στους 10 οδηγούς δεν «ψάχνουν» μοτοσυκλέτες στους καθρέφτες και μπροστά τους, διότι έχουν μάθει να βλέπουν και να υπολογίζουν, σχεδόν αποκλειστικά, αυτοκίνητα. Εδώ έρχεται και ο πρώτος μεγάλος κίνδυνος!
Έρευνες έδειξαν ότι, όταν ο άνθρωπος δεν ψάχνει για να δει κάτι, δεν περιμένει να το δει ή έχει εστιασμένη αλλού την προσοχή του, πρακτικά «τυφλώνεται» σε ένα βαθμό! Συγκεκριμένα, σε δοκιμασία εντοπισμού μοτοσυκλέτας σε συνθήκες κίνησης, ένα 61% των συμμετεχόντων απέτυχαν να την δουν, όταν μόλις το 31% απέτυχε να δει ένα ταξί, στο ίδιο σημείο!
Η απόσπαση προσοχής και η συναισθηματική κατάσταση επηρεάζουν
Σήμερα η απόσπαση προσοχής από δραστηριότητες όπως η χρήση κινητού τηλεφώνου κατά την οδήγηση, όχι απλά έχει αυξηθεί αλλά αποτελεί και σημαντικό παράγοντα στην πρόκληση ατυχημάτων. Φανταστείτε τώρα, να έχετε την «απαίτηση» από έναν οδηγό να σας δει, την στιγμή που αυτός απαντά στο messenger! Ακόμα, το άγχος, ο φόβος και άλλες έντονες συναισθηματικές καταστάσεις, αποδεδειγμένα προκαλούν «πάγωμα» του οδηγού και ακόμα μικρότερη αντίληψη, αλλά και λανθασμένη κρίση.
Η ταχύτητα και οι μανούβρες μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο
Ήδη, το μικρό μέγεθος των μοτοσυκλετών σε σχέση με άλλα οχήματα τις καθιστά ακόμη πιο «αόρατες», αλλά η μεγάλη ταχύτητα και οι πολύ απότομες μανούβρες μπορούν κυριολεκτικά να σκοτώσουν. Και αυτό, διότι εκτός του ότι δεν μας βλέπουν (όπως αναφέραμε παραπάνω), αλλά αν πηγαίνουμε και σαν τους τρελούς, τότε δεν μπορούν καν να προσπαθήσουν να μας δουν…
Σημαντικό κενό στην εκπαίδευση – Κανείς δεν ξεφεύγει από την βιολογία
Μπορεί οι οδηγοί μοτοσυκλετιστών να είμαστε, εν γένει, πιο προσεκτικοί, με καλύτερες επιδόσεις στον εντοπισμό κινδύνων, αλλά τελικά δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από την ίδια μας την φύση. Είναι μείζονος σημασίας να έχουμε πάντα υπόψιν όσα αναφέραμε και παραπάνω, ποτέ δεν ξέρεις που μπορεί να χρειαστούν.
Κάπου εδώ αξίζει να αναφέρουμε, ότι η «προκατάληψη» και η διαφορετικότητα, αποτρέπει πολλούς οδηγούς αυτοκινήτων από το να αποκτήσουν εμπειρία σε δίκυκλο και να μπουν στην θέση μας. Κι όμως, αυτό θα μπορούσε να αποβεί καθοριστικής σημασίας, αφού στο τέλος όλοι χρησιμοποιούμε τον τους ίδιους δρόμους και όλοι θέλουμε να φτάσουμε στον προορισμό μας ζωντανοί και ασφαλείς…
Θα ήταν ιδανικό η εκπαίδευση στις διαδικασίες απόκτησης διπλωμάτων να δίνει περισσότερη σημασία σε τέτοια ζητήματα ασφάλειας, οδηγικής αντίληψης και αποφυγής ατυχημάτων, παρά… στην οπισθογωνία και το παρκάρισμα. Καιρός δεν είναι, πιστεύετε;
