Στο Misano, πλην της γνωστής διήμερης δοκιμής - δώρου της Ducati για τον Alvaro Bautista, πραγματοποιήθηκαν δοκιμές του εργοστασίου δια χειρός Michele Pirro. Η επιλογή του Gigi Dall`Igna να είναι παρών στις δοκιμές αυτές και απών από τον αγώνα στην Γερμανία σημαίνει ότι κάτι πολύ σοβαρό είναι υπό δοκιμή και εξέλιξη στο στρατόπεδο των «κοκκίνων», που σίγουρα θα «σκάσει μύτη» μετά τις θερινές διακοπές και πιθανότατα στον αγώνα του Misano στις 10 Σεπτεμβρίου.
Εκτός όμως της Ducati, παρούσα στις δοκιμές αυτές ήταν και η Honda. Το διήμερο αυτό ιδιωτικών δοκιμών για τις δύο εταιρείες ήταν προγραμματισμένο από την αρχή της χρονιάς. Από πλευράς HRC συμμετείχε ο επίσημος test rider της, ο Stefan Bradl.
Μια περιεκτική περιγραφή, δια χειλέων Bradl, των προβλημάτων που αντιμετωπίζει το HRC με την RCV παρείχε στους δημοσιογράφους, στην χθεσινή ενημέρωση, ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες και -ως γνωστόν- ο Γερμανός δεν μασά τα λόγια του. «Μόλις ανέβηκα και πάλι στη μοτοσυκλέτα διαπίστωσα τις ίδιες αδυναμίες με αυτές του test στην Jerez. Σε μεγάλες γωνίες κλίσης η αυτοπεποίθηση πάει περίπατο, και αυτό αποτελεί κοινή διαπίστωση των αναβατών μας στο σύνολό τους. Είναι αναγκασμένοι να πιέζουν μπροστά. Και στην αναγκαιότητα ταχύτερου γύρου, πιέζοντας μπροστά για να επιτευχθεί ο επιδιωκόμενος χρόνος, το ρίσκο μεγαλώνει δυσανάλογα. Αυτό είναι το κυριότερο πρόβλημα. Δεν σου εμπνέει εμπιστοσύνη η μοτοσυκλέτα και παίρνεις το ρίσκο παρ` όλο που δεν είναι έτοιμη. Επιπλέον, η φετινή δομή προγράμματος του αγωνιστικού τριημέρου κάνει για μας τα πράγματα ακόμη δυσκολότερα. Πρόκειται για ένα μίγμα προβλημάτων. Από άλλα μέρη με μεγαλύτερη συμβολή στο πρόβλημα και από άλλα με λιγότερη. Κατά την γνώμη μου δεν οφείλεται στα ηλεκτρονικά. Αυτό που όλοι χρειαζόμαστε στην ομάδα είναι μεγαλύτερο grip στον πίσω τροχό».
Το πρόβλημα είναι συγκεκριμένο (έχει ήδη στείλει τρεις αναβάτες στα χειρουργεία), ωστόσο, εν τοις πράγμασι, αποδεικνύεται δύσκολη η λύση του. Διότι απαιτείται συνολικός επαναπροσδιορισμός των ριζικών αλλαγών που πραγματοποίησε η Honda στην RCV το 2022. Και, δεδομένων των αργών ρυθμών που δοκιμάζουν και βελτιώνουν τα ιαπωνικά εργοστάσια, μάλλον θα χρειαστεί αρκετός χρόνος για να βρεθεί λύση.
Ωστόσο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι όλες οι συμμετέχουσες ομάδες στο πρωτάθλημα έχουν διαμαρτυρηθεί έντονα από την αρχή της χρονιάς για το ακολουθούμενο νέο πρόγραμμα διεξαγωγής των δοκιμών, το οποίο δεν αφήνει περιθώριο για setup και βελτιώσεις, διότι οι αναβάτες προβαίνουν σ` ένα ανελέητο κυνήγι ενός γρήγορου χρόνου, επιδιώκοντας μια θέση στις δύο πρώτες σειρές εκκίνησης. Όπως το ίδιο έχουν πράξει και οι αναβάτες στην Επιτροπή Ασφαλείας.
Χθες το απόγευμα, οι εκπρόσωποι εργοστασιακών και ιδιωτικών ομάδων συναντήθηκαν με την IRTA και την Dorna για να συζητήσουν το ενδεχόμενο της διεξαγωγής άνευ χρονομέτρησης του P1 κάθε Παρασκευής των αγωνιστικών τριημέρων, το οποίο βέβαια δεν θα μετρά και για την διαδικασία Q1/Q2.
Για να εφαρμοστεί η πρόταση από φέτος απαιτείτο ομόφωνη η απόφαση από ομάδες και εργοστάσια. Όλοι συμφώνησαν πλην της Ducati, μπλοκάροντας την αλλαγή για φέτος και θα ξανασυζητηθεί η πρόταση για το 2024.
Υπενθυμίζεται ότι αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που διαφοροποιείται το ιταλικό εργοστάσιο από τους υπόλοιπους και μπλοκάρει προτεινόμενες αλλαγές. Έχει επαναληφθεί εντός των ορίων της MSMA (Ένωση Κατασκευαστών) όταν το 2018 και 2019 είχε προταθεί η κατάργηση α/ της περίφημης αεροτομής στο κάτω μέρος του ψαλιδιού και β/ του ρυθμιστή ύψους των μοτοσυκλετών. Η Ducati για άλλη μια φορά μπλόκαρε την ομοφωνία, δεδομένου ότι είχε επενδύσει σημαντικά στις δύο αυτές βελτιώσεις.
Γενικότερα οι «κόκκινοι» (λέγε με Dall`Igna) διαχρονικά πιστεύουν ότι δεν είναι πρέπον να «τιμωρούνται» για τις καινοτομίες τους και την εφευρετικότητά τους. Επιπροσθέτως, αισθάνονται ότι δεν αποτελεί δικό τους λάθος αν τα υπόλοιπα εργοστάσια δεν έχουν προσαρμοστεί στο νέο πρόγραμμα το ίδιο καλά όσο εκείνοι.
Το μοντέλο συναίνεσης στο MotoGP λειτούργησε πολύ καλά στο να κάνει το άθλημα βιώσιμο. Έχει όμως και την αδυναμία του. Πρόκειται για το αιώνιο πρόβλημα του να κάνεις διάφορα μέρη με ανταγωνιστικά συμφέροντα να συμφωνήσουν να εγκαταλείψουν ορισμένα πλεονεκτήματα που πιστεύουν ότι έχουν. Δεν είναι ότι δεν μπορεί να γίνει. Ίσως όμως οφείλεται στο γεγονός ότι η επιτυχία πολλές φορές είναι αποτέλεσμα τύχης παρά προγραμματισμού και προετοιμασίας.
Εν κατακλείδι, όσο περισσότερο μιλούν, τόσο περισσότερο έρχονται στο φως της δημοσιότητας οι «σκοτεινές» πλευρές του άκρατου ανταγωνισμού που επικρατεί στον χώρο του MotoGP.