Isle of Man TT: Ο αγώνας που δεν συγχωρεί

Από ένα νησί ξεκίνησαν όλα
Με 300 χιλιόμετρα ξυστά από το σπίτι σου
Ο θρύλος γράφεται στα κόκκινα με 265 νεκρούς
Μια ιεροτελεστία χωρίς φίλτρα, χωρίς όριο

Από ένα νησί ξεκίνησαν όλα

Το 1907, σε ένα νησί που δεν φαίνεται ούτε με το ζόρι σε χάρτη τοίχου, ξεκίνησε κάτι πολύ μεγαλύτερο από έναν αγώνα. Στο Isle of Man, οι δρόμοι δεν έγιναν ποτέ πίστα. Παρέμειναν δρόμοι με στροφές, λακούβες, πέτρες, σπίτια και τοίχους. Οι αναβάτες απλώς… προσαρμόστηκαν. Και έτσι γεννήθηκε το Tourist Trophy, ο πιο επικίνδυνος και πιο αληθινός αγώνας μοτοσυκλέτας στον κόσμο.
Η διαδρομή των 60,7 χιλιομέτρων — η Mountain Course — δεν είναι απλώς μακριά. Είναι απρόβλεπτη. Από δασικά μονοπάτια μέχρι ανοιχτά περάσματα, από γκρεμούς μέχρι χωριά που αναπνέουν δίπλα στις εξατμίσεις. Είναι μια πίστα που δεν σχεδιάστηκε από μηχανικούς. Σχεδιάστηκε από τη φύση και την καθημερινότητα. Κι αυτό την κάνει ό,τι πιο αληθινό υπάρχει.
 

Με 300 χιλιόμετρα ξυστά από το σπίτι σου

Το TT δεν είναι για να πας απλώς γρήγορα. Είναι για να πας πιο γρήγορα απΆ ό,τι νομίζεις ότι μπορείς. Και μετά λίγο ακόμα. Εδώ, όταν κάνεις λάθος, δεν πέφτεις σε χαλίκι. Πέφτεις σε πέτρα, δέντρο, τοίχο ή βιτρίνα φούρνου. Όλα είναι εκεί, σε βλέπουν να περνάς με 300 km/h και περιμένουν το λάθος σου.
Δεν υπάρχει περιθώριο δεύτερης σκέψης. Οι αναβάτες φεύγουν με χρονική διαφορά, σαν σε αγώνα ατομικής χρονομέτρησης, και δεν ανταγωνίζονται μόνο άλλους. Ανταγωνίζονται τον δρόμο. Το μυαλό τους. Τη βαρύτητα. Και τον φόβο.
Το να τερματίσεις στο TT δεν είναι νίκη. Είναι τελετή μύησης. Και το να ανέβεις στο βάθρο, είναι ιστορία.
 

Ο θρύλος γράφεται στα κόκκινα με 265 νεκρούς

Ο Joey Dunlop ήταν ο ήσυχος άνθρωπος με την πιο άγρια ψυχή στην ιστορία του TT. Πήγε 26 φορές στην κορυφή. Το βλέμμα του ήταν σαν πέτρα. Δεν χρειαζόταν να πει πολλά — τα είπε όλα με το δεξί του χέρι στο γκάζι.
Δίπλα του, John McGuinness, Michael Dunlop, Peter Hickman, άνθρωποι που γράφουν ακόμα τη δική τους παράγραφο στο βιβλίο του TT. Κάθε χρόνο, περισσότεροι από 40 οδηγοί συμμετέχουν, γνωρίζοντας πως πάνω από 265 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους σε αυτό το νησί. Και δεν φεύγουν. Ξαναγυρνούν. Γιατί εδώ δεν παίζεις με τη μοτοσυκλέτα — παίζεις με τη μοίρα.
 

Μια ιεροτελεστία χωρίς φίλτρα, χωρίς όριο

Το TT δεν είναι show. Δεν είναι event. Είναι ιεροτελεστία. Είναι η τελευταία αλήθεια σε έναν κόσμο γεμάτο αποστειρωμένες πίστες και ασφαλείς γραμμές. Το TT λέει: «Έλα, αν τολμάς. Αλλά αν έρθεις, μην φέρεις δικαιολογίες.»
Όσοι βρέθηκαν στο Isle of Man θα σου πουν το ίδιο: κανένα video, καμία φωτογραφία δεν μεταφέρει το αίσθημα. Η μηχανή έρχεται σαν βόμβα, περνάει δίπλα σου με 280, και μέχρι να ανοιγοκλείσεις τα μάτια σου, έχει εξαφανιστεί. Μένει μόνο ο ήχος, το τίναγμα στο στήθος και το καρδιοχτύπι. Και μετά η σιωπή.
Και μέσα σΆ αυτή τη σιωπή, ακούς την αλήθεια: αυτό δεν είναι για όλους. Είναι για εκείνους που ζουν στο όριο επειδή δεν ξέρουν να ζουν αλλιώς. Για εκείνους που κάθε στροφή είναι υπενθύμιση πως η ζωή δεν μετριέται σε χρόνια. Μετριέται σε στιγμές που το γκάζι έμεινε τέρμα ανοιχτό.