Γιατί μειώνουν τα όρια ταχύτητας, αφού δεν τα ακολουθεί κανείς;
- Όριο ταχύτητας 30 χλμ./ώρα μέσα στις πόλεις με τον νέον Κ.Ο.Κ.
- Τώρα το όριο είναι 50 χλμ./ώρα, όμως όλοι πάμε με παραπάνω.
- Δεν υπάρχει τιμωρία για την παραβίαση των ορίων και έτσι κανείς δεν τα τηρεί.
- Μόνο εισπρακτικό μέσο για «όταν κάνουν ελέγχους»
Όριο ταχύτητας 30 χλμ./ώρα μέσα στις πόλεις με τον νέον Κ.Ο.Κ.
Σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της Έκθεσης Μοτοσυκλέτας 2024, ακούστηκαν τα πλάνα για τον νέο Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, ο οποίος περιστρέφεται γύρω από τον στόχο της μείωσης των θανατηφόρων ατυχημάτων στους δρόμους, κάτι το οποίο βρίσκει κάθε λογικό και σώφρονα άνθρωπο σύμφωνο. Μια από τις προτάσεις που υπήρξαν – και αν ψηφιστεί ο νέος Κ.Ο.Κ. θα αποτελέσει νόμο – ήταν η μείωση του ορίου ταχύτητας μέσα στις πόλεις στα 30 χλμ./ώρα και στα 20 χλμ./ώρα έξω από σχολεία. Υπενθυμίζουμε ότι, όπως και ο προηγούμενος νόμος, αυτό το όριο είναι ένα «γενικό όριο πόλης» και οι οδηγοί θα χρειάζεται να το ακολουθούνε όπου δεν υπάρχει πινακίδα που να υποδεικνύει κάτι διαφορετικό, π.χ. κάποιο μεγαλύτερο όριο.
Τώρα το όριο είναι 50 χλμ./ώρα, όμως όλοι πάμε με παραπάνω
Το νέο όριο αντιπροσωπεύει ποσοστιαία μια μεγάλη μείωση σε σχέση με το προηγούμενο όριο, το οποίο ήταν τα 50 χλμ./ώρα. Σύμφωνα με έρευνες αυτή η διαφορά μπορεί να μειώσει κατά πολύ τα θανατηφόρα ατυχήματα μέσα στις πόλεις, καθώς ακόμα και σε περίπτωση τρακαρίσματος, τα αποτελέσματα είναι κατά πολύ ηπιότερα, ειδικά με τη χρήση του σωστού προστατευτικού εξοπλισμού. Το θέμα όμως είναι άλλο και εδώ έρχεται το βασικό ερώτημα. Τώρα που το όριο είναι 50 χλμ. το τηρεί κανείς; Και πριν πάμε μακριά και κουνήσουμε το δάχτυλο στους άλλους, ας το στρέψουμε προς τους εαυτούς μας και ας αναρωτηθούμε. Εμείς οι ίδιοι, το τηρούμε; Και αν όχι, γιατί δεν το κάνουμε;
Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »
Δεν υπάρχει τιμωρία για την παραβίαση των ορίων και έτσι κανείς δεν τα τηρεί
Στην Ελλάδα η συζήτηση αυτή κάνει κύκλους και κολλάει στο ίδιο σημείο, σαν βελόνα πάνω σε χαλασμένο βινύλιο. Υπάρχει φυσικά η διαφωνία ότι ένα κράτος δεν πρέπει να είναι τιμωρητικό αλλά εκπαιδευτικό, δηλαδή να μην κυνηγάει με πρόστιμα να επιβάλλει τους νόμους, αλλά μέσω της παιδείας να διαχέει στην κοινωνία το αίσθημα περί δικαίου και την υπακοή στους νόμους. Οκ, σε αυτό αποτύχαμε παταγωδώς, οπότε πάμε να δούμε το κομμάτι της «τιμωρίας». Ούτε αυτό δουλεύει, καθώς όπως είναι γνωστό σε όλους μας, έλεγχοι δεν γίνονται. Ειδικά μέσα στις πόλεις, το φαινόμενο να σταματήσουν κάποιον γι υπερβολική ταχύτητα είναι σχεδόν ανύπαρκτο.
Μόνο εισπρακτικό μέσο για «όταν κάνουν ελέγχους»
Φτάνουμε λοιπόν σε ένα θλιβερό συμπέρασμα. Ο έλεγχος για την τήρηση του Κ.Ο.Κ. έχει γίνει λίγο πολύ ένα εισπρακτικό μέσο, όπως είναι για παράδειγμα το αλκοτεστ, που περιορίζεται σε συγκεκριμένα σημεία που υπάρχουν μπλόκα και σε συγκεκριμένες μέρες. Αποτελεσματικότατο για την είσπραξη αρκετών χρημάτων σε μικρό χρονικό διάστημα, αναποτελεσματικό όμως για την ίδια την τήρηση του μέτρου. Πού καταλήγουμε; Ότι δεν χρειαζόμαστε αυστηρότερους νόμους ή αυστηρότερες ποινές; Χρειαζόμαστε συχνότερους ελέγχους, που θα δουλεύουν όμως χέρι χέρι με την παιδεία, που θα πλάσει τους οδηγούς του μέλλοντος με στόχο να είναι πιο σεβαστικοί προς την δική τους ζωή και την ζωή των άλλων. Όμως αυτά τα δύο θα πρέπει να συμβαίνουν ταυτόχρονα. Αλλιώς, με το ένα όριο ή το άλλο, θα συνεχίσουμε να μετράμε καθημερινά θύματα στην άσφαλτο.