Εκτός από τη τσέπη, φορτίζουν και την ψυχή;

Ατελείωτη ροπή με τους ηλεκτροκινητήρες – «πετάς» από φανάρι σε φανάρι
Βενζινοκινητήρες: Τους αισθάνεσαι επειδή τους ακούς
Λιγότερη ηχορρύπανση με τα ηλεκτρικά – stress free από κινητήρες που μαρσάρουν
Πρέπει να το φορτίζεις όπως και το κινητό σου

Ατελείωτη ροπή με τους ηλεκτροκινητήρες – «πετάς» από φανάρι σε φανάρι

Η μετάβαση από τους βενζινοκινητήρες στους ηλεκτροκινητήρες έχει φέρει επανάσταση – όχι μόνο στην οικονομία καυσίμου και στο περιβαλλοντικό αποτύπωμα, αλλά και στην ίδια την εμπειρία της μετακίνησης. Η ηλεκτρική ροπή είναι άμεση και καθηλωτική. Από τη στιγμή που ανοίγεις το γκάζι, νιώθεις την ώθηση να σε σπρώχνει προς τα εμπρός σαν να απογειώνεσαι. Σε συνθήκες πόλης, όπου το σταμάτα-ξεκίνα είναι καθημερινότητα, τα ηλεκτρικά σκούτερ και μοτοσυκλέτες έχουν το απόλυτο πλεονέκτημα. Δεν χρειάζονται στροφές, δεν υπάρχουν ταλαντεύσεις. Είναι σαν να καβαλάς ένα «ήσυχο βλήμα» που σε πετά από κόκκινο σε κόκκινο.
 

Βενζινοκινητήρες: Τους αισθάνεσαι επειδή τους ακούς

Από την άλλη, ο ήχος της εξάτμισης, οι κραδασμοί, η αίσθηση των στροφών που ανεβαίνουν – όλα αυτά συνθέτουν μια εμπειρία σχεδόν μουσική για τους «παραδοσιακούς» αναβάτες. Η βενζινοκίνηση φέρει μια πολιτιστική κληρονομιά, μια σύνδεση με το παρελθόν της μοτοσυκλέτας ως αντικείμενο πάθους και ελευθερίας. Δεν είναι απλώς ένα μέσο μετακίνησης – είναι το μέσο έκφρασης. Αντίθετα, το ηλεκτρικό τείνει να λειτουργεί ως αποστειρωμένη εναλλακτική. Αψογη, πρακτική, αλλά και «ψυχρή».
 

Λιγότερη ηχορρύπανση με τα ηλεκτρικά – stress free από κινητήρες που μαρσάρουν

Με τα ηλεκτρικά, το μέλλον φαντάζει πιο ήρεμο – μας αρέσει, δεν μας αρέσει. Είτε έχει να κάνει με τα δίτροχα, είτε με τα τετράτροχα. Κάντο εικόνα. Πρωί στη Κηφισίας, στη Πειραιώς, στη Μεσογείων χωρίς να ακούς κόφτες, βεντιλατέρ, ξερόγκαζα χωρίς λόγο και αιτία. Ναι, η μοτοσυκλέτα είναι και μέσο έκφρασης της προσωπικότητας και ναι ο ήχος είναι κομμάτι αυτής της προσωπικότητας, αλλά πόσες φορές έχεις αναλογιστεί πως μεγάλο μέρος του «άγχους» του αναβάτη μεταδίδεται από ήχους και απόηχους που παράγουν τα μοτέρ και κυρίως από την χρήση που τους κάνουν οι οδηγοί τους; Πόσες φορές ακούς κόφτες και μαρσαρίσματα, χωρίς να υπάρχει λόγος; Το ότι έχεις εξάτμιση, δεν σου δίνει το δικαίωμα να «τρομοκρατείς», καθώς δεν ζεις μόνος σου.
 

Πρέπει να το φορτίζεις όπως και το κινητό σου

Εδώ έρχεται η πρώτη μεγάλη υπενθύμιση της καθημερινότητας: η φόρτιση. Όσο απλό κι αν είναι να φορτίσεις το όχημά σου στο σπίτι, πάντα υπάρχει το άγχος της αυτονομίας. Ένα ταξίδι, μια παράκαμψη, μια ξεχασμένη πρίζα, κι αρχίζεις να σκέφτεσαι ξανά με όρους περιορισμού. Η βενζίνη είναι άμεσα διαθέσιμη, παντού. Το ρεύμα απαιτεί προγραμματισμό, ακόμα και σε μια πόλη που υπόσχεται σταθμούς φόρτισης. Και σε τελική ανάλυση, πόσο «ελεύθερος» νιώθεις όταν πρέπει να μπεις ξανά σε ένα καθημερινό «πρέπει»; Ποια είναι η γνώμη σου; Μήπως χρειαζόμαστε και τα ηλεκτροκίνητα και τα βενζινοκίνητα για να κρατήσουμε την ισορροπία;