Είναι δίκαια τα πρόστιμα σε ηλεκτρικά πατίνια συγκριτικά με τις μοτοσυκλέτες;

40 ευρώ για μη χρήση κράνους σε πατίνι και 100 ευρώ για δικάβαλο.
Οι μοτοσυκλετιστές πληρώνουν 350 ευρώ για κράνος και αφαίρεση διπλώματος.
Ενώ χρησιμοποιούμε όλοι τον ίδιο δρόμο υπάρχει μια ανισορροπία που εξοργίζει.
Πρέπει να υπάρχει ενιαίο πλαίσιο ή θα ζούμε για πάντα με δύο μέτρα και δύο σταθμά;

mototriti Team

40 ευρώ για μη χρήση κράνους σε πατίνι και 100 ευρώ για δικάβαλο.

Τα ηλεκτρικά πατίνια έχουν μπει δυναμικά στη ζωή της πόλης και, όπως είναι φυσικό, ακολουθούνται από ένα βασικό κανονιστικό πλαίσιο. Ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας προβλέπει πρόστιμα που κυμαίνονται από 40 έως 200 ευρώ για τους οδηγούς ΕΠΗΟ. Έτσι, η οδήγηση με ταχύτητα άνω των 25 km/h κοστίζει 40 ευρώ όπως και η μη χρήση κράνους, η κυκλοφορία σε δρόμο με όριο άνω των 50 km/h 100 ευρώ, ενώ η υπέρβαση των 35 km/h φτάνει τα 200 ευρώ. Για χρήση κινητού ή ακουστικών προβλέπεται πρόστιμο 80 ευρώ, ενώ η μεταφορά επιβάτη ή η παράλληλη κίνηση τιμωρούνται με ποσά έως 100 ευρώ. Όλα αυτά καταγράφονται στον φάκελο του οδηγού, αλλά παραμένουν στο επίπεδο των «χαμηλής επικινδυνότητας παραβάσεων». Με λίγα λόγια: τα πατίνια έχουν σχετικά ελαφρύ καθεστώς ποινών, παρά το γεγονός ότι κινούνται στον ίδιο δρόμο με αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες.
 

Οι μοτοσυκλετιστές πληρώνουν 350 ευρώ για κράνος και αφαίρεση διπλώματος.

Την ίδια στιγμή, οι μοτοσυκλετιστές αντιμετωπίζουν ένα πολύ πιο αυστηρό πλαίσιο. Η οδήγηση χωρίς κράνος τιμωρείται με 350 ευρώ και αφαίρεση διπλώματος και άδειας κυκλοφορίας για 60 ημέρες. Η χρήση κινητού στο χέρι κοστίζει 100 ευρώ, με αφαίρεση διπλώματος για 30 ημέρες και καταγραφή στο point system. Η παραβίαση ερυθρού σηματοδότη ή η υπερβολική ταχύτητα σε δρόμους ταχείας κυκλοφορίας αγγίζουν τα 700 ευρώ, ενώ συνοδεύονται από αφαίρεση πινακίδων και διπλώματος. Σε περίπτωση επικίνδυνης οδήγησης, οι κυρώσεις δεν είναι μόνο διοικητικές αλλά και ποινικές. Το μήνυμα προς τους μοτοσυκλετιστές είναι σαφές: οι ποινές είναι βαριές και κοστίζουν ακριβά, οικονομικά και θεσμικά.
 

Ενώ χρησιμοποιούμε όλοι τον ίδιο δρόμο υπάρχει μια ανισορροπία που εξοργίζει.

Η σύγκριση βγάζει μάτι. Ένα ηλεκτρικό πατίνι που κινείται με 35 km/h σε δρόμο με αυτοκίνητα πληρώνει 100 ευρώ, χωρίς να χάνει καμία άδεια. Ένας μοτοσυκλετιστής για την ίδια υπέρβαση ταχύτητας τιμωρείται με πολλαπλάσιο πρόστιμο, πόντους στο point system και πιθανή αφαίρεση διπλώματος. Στο πατίνι, η χρήση κινητού κοστίζει 80 ευρώ∙ στη μοτοσυκλέτα, το ίδιο παράπτωμα σημαίνει αυστηρότερες κυρώσεις και αφαίρεση διπλώματος. Δημιουργείται έτσι ένα καθεστώς δύο ταχυτήτων: από τη μία οι οδηγοί μικροκινητικότητας με πιο ήπιες ποινές, από την άλλη οι μοτοσυκλετιστές που πληρώνουν τα «χοντρά». Είναι λογικό να γεννιέται η αίσθηση αδικίας. Γιατί ένας αναβάτης με μοτοσυκλέτα να πληρώνει ακριβά και να μένει χωρίς δίπλωμα, όταν δίπλα του ένα πατίνι αντιμετωπίζει πολύ πιο χαλαρές συνέπειες;
 

Πρέπει να υπάρχει ενιαίο πλαίσιο ή θα ζούμε για πάντα με δύο μέτρα και δύο σταθμά;

Εδώ ακριβώς γεννιέται η διχόνοια. Οι φίλοι της μικροκινητικότητας υποστηρίζουν ότι τα πατίνια έχουν μικρότερο βάρος και ταχύτητα, άρα δεν μπορούν να τιμωρούνται το ίδιο με τα «μεγάλα» οχήματα. Από την άλλη, οι μοτοσυκλετιστές βλέπουν καθημερινά πατίνια να περνούν με κόκκινο, να κινούνται σε δρόμους ταχείας κυκλοφορίας ή να μπλέκονται επικίνδυνα στην κίνηση, και αισθάνονται ότι αντιμετωπίζονται με δύο μέτρα και δύο σταθμά. Η κοινωνία δείχνει να χωρίζεται: άλλοι θεωρούν τα πρόστιμα των μοτοσυκλετών απολύτως δικαιολογημένα λόγω του κινδύνου, άλλοι βλέπουν ξεκάθαρη αδικία απέναντι σε χιλιάδες αναβάτες που τιμωρούνται πιο αυστηρά για παραβάσεις παρόμοιες με εκείνες των πατινιών. Το σίγουρο είναι πως η συζήτηση δεν πρόκειται να κλείσει εύκολα – και όσο αυξάνονται τα πατίνια στην πόλη, τόσο πιο έντονα θα τίθεται το ερώτημα: πρέπει να υπάρχει ενιαίο πλαίσιο ή θα ζούμε για πάντα με δύο μέτρα και δύο σταθμά;