Σχεδίαση – εργονομία – ποιότητα κατασκευής

• Διαβάστηκε από 41597 αναγνώστες
• Ημερομηνία δημοσίευσης: 21/3/2017

Τα Scrambler της Ducati, βασίζονται στην σχεδιαστική ταυτότητα των πάλαι ποτέ ομώνυμων μονοκύλινδρων μοντέλων, που παρουσιάστηκαν στις Η.Π.Α. την δεκαετία του 60. Με δικύλινδρο αερόψυκτο L2 κινητήρα στις μέρες μας πλέον, αποτελούν μια εκσυγχρονισμένη άποψη, τουλάχιστον σε ότι αφορά στα επί μέρους στοιχεία που τα απαρτίζουν. Εμφανισιακά, το Sixty2 δεν ξεφεύγει από την πεπατημένη των μεγάλων αδερφών μοντέλων και εκπέμπει ως ένα βαθμό ρετρό vibes και vintage αύρα. Λιτό και απέριττο, αφήνει να ξεχωρίσει  το logo της σειράς των Scrambler στο ρεζερβουάρ, πλαισιωμένο από δυο παχιά μαύρα φιλέτα.

Ανεβαίνοντας στην μοτοσικλέτα, δυο πράγματα σου κάνουν εντύπωση, η στενή σιλουέτα και το πολύ ψηλό, φαρδύ και τραβηγμένο κοντά στον αναβάτη τιμόνι, που τοποθετεί το σώμα σε μια ιδιαίτερη θέση οδήγησης. Ο κορμός όρθιος, τα χέρια ανοιχτά στις λαβές τις καρατιμόνας και τα πόδια σχετικά πίσω και με κλειστές γωνίες στα γόνατα. Ουσιαστικά από την μέση και πάνω σου δίνει την αίσθηση On-Off και από την μέση και κάτω street. Παραδόξως, είναι μια πολύ άνετη θέση οδήγησης, με την φαρδιά σέλα να υποστηρίζει μετακινήσεις του σώματος, ενώ το… χύμα της όλης κατάστασης σου βγάζει μια πολεμική διάθεση η οποία ενισχύεται και από το ότι αισθάνεσαι πως κρατάς ταύρο από τα κέρατα (το τιμόνι στην συγκεκριμένη περίπτωση).

 Ίδια εικόνα και για τον συνεπιβάτη, που έχει στην διάθεση του αρκετό χώρο και αφρώδες υλικό, και –ευτυχώς- χειρολαβές για στήριξη. Για το… τουριστικό range του Sixty2, ο συνεπιβάτης μπορεί να παραμείνει στη σέλα χωρίς γκρίνιες, πιασίματα και μουδιάσματα.  Από πληροφόρηση δεν υπάρχει παράπονο, το μονό, έκκεντρα τοποθετημένο κοντέρ, είναι πλήρως ψηφιακό και «στεφανωμένο» με ενδεικτικές λυχνίες, προσφέρονας πολύ μεγαλύτερο όγκο πληροφοριών από αυτόν που θα χρειαστεί ο αναβάτης της κατηγορίας.  
Ποιοτικά, το Sixty2 βρίσκεται στα ίδια επίπεδα με τα μεγαλύτερα μοντέλα, με την όποια «υποβάθμιση», τουλάχιστον σε ότι αφορά σε αυτό που οπτικά προσλαμβάνει ο παρατηρητής, να προέρχεται από τα λιγότερο εντυπωσιακά περιφερειακά και κοσμητικά στοιχεία.

Ωστόσο οφείλουμε να καταγράψουμε, ότι στην μπροστινή δισκόπλακα παρατηρήσαμε σημάδια οξείδωσης και μια γενικότερη… «ταλαιπώρια» όλου του συστήματος πέδησης (πίσω πάντως ήταν άψογο). Δεν γνωρίζουμε βέβαια αν σε προηγούμενες δοκιμές το Sixty2 είχε διασχίσει ακρογιαλιές (εκεί που σκάει το κύμα) ή είχε εκδράμει σε νησιά αλλά η εικόνα αυτή, σίγουρα δεν ήταν όμορφη.
 

• 

  Ducati Sixty2: Ένα scrambler τσέπης

• 

  Πλαίσιο – αναρτήσεις – φρένα

• 

  Κινητήρας

• 

  Οδηγώντας

• 

  Η άποψή μας