Πανέμορφο σε σχεδιασμό, ειδικά στο πίσω μέρος, όπου κυριαρχούν το μονόμπρατσο ψαλίδι και τα τελικά.
Αν μιλάμε για Hypermotard, μιλάμε σίγουρα για το εκπληκτικό design του μεγάλου σχεδιαστή Pierre Terblanche. Και αυτό ακριβώς το απαράμιλλα αιχμηρό πουλί που είχε πάρει τα μυαλά όλων στην πρώτη έκδοση με τα 1.100 κυβικά του, δάνεισε με απόλυτη συνέπεια και αδελφική αγάπη το ίδιο ακριβώς κοστούμι στον… «μικρό» 796. Μιλάμε για το σχέδιο που είχε ψηφιστεί ως «best of show» στην έκθεση του Μιλάνου το 2005 και έκτοτε σάρωσε αρκετά ακόμη βραβεία σχεδιασμού. Καθόλου άδικα. Το ρύγχος μπροστά θυμίζει πουλί έτοιμο να τσιμπήσει, τα δύο τελικά των εξατμίσεων ξεμυτίζουν αγριεμένα κάτω από την ουρά της μοτοσικλέτας, το μονόμπρατσο ψαλίδι αφήνει ελεύθερη την «πλέξη» της ζάντας να φανεί από τη μία, ενώ από την άλλη εντυπωσιάζει με τον όγκο του. Φυσικά, το ατσάλινο πλαίσιο χωροδικτύωμα, σήμα κατατεθέν του εργοστασίου της Bologna, είναι εκτεθειμένο στα κοινά βλέμματα και φωνάζει «δεν είμαι σαν τα πλαίσια που έχεις συνηθίσει». Η ψηφιακή οθόνη είναι όμορφη, ενώ το μικρό ψυγείο λαδιού διαφημίζει την αερόψυξη του V2 ή L2 όπως τον αποκαλεί η Ducati -αναφερόμενη στις 90 μοίρες κλίσης των δύο κυλίνδρων. Συνολικά, η ποιότητα κατασκευής είναι πολύ υψηλή, ενώ η συναρμογή πλαστικών και μεταλλικών μερών άριστη. Μικρές ενστάσεις είχαμε στον πορτοκαλί φωτισμό του πίνακα οργάνων, που είχε κάπως… αποσυντονιστεί και φώτιζε ανομοιόμορφα την οθόνη, και στο ρεζερβουάρ, που είχε παρουσιάσει κάποιο ανεπαίσθητο ξεφλούδισμα, λες και είχε πριν πάνω του κάποια ζελατίνα συντήρησης που δεν αποκολλήθηκε σωστά όταν το… έβγαλαν από την κούτα. Όμορφες λεπτομέρειες; Όταν γυρίζεις το κλειδί στον κεντρικό διακόπτη, η ψηφιακή οθόνη γράφει Hypermotard 796. Όταν πάλι σβήσεις τη μοτοσικλέτα και βγάλεις το κλειδί, ο προβολέας κάνει ένα μικρό fade-out, χαμηλώνοντας σταδιακά την ένταση της δέσμης, ώσπου να σβήσει!
ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Διαβάστηκε από 67892 αναγνώστες
Η κίνηση στους δρόμους