Yamaha WR 200: Το δίχρονο enduro που ξύριζε

Η Yamaha είχε πάντα έναν τρόπο να μιλά στις καρδιές των σπασμένων
Χωρίς φινέτσα , μόνο YPVS και αλητεία
Στην Ελλάδα, όσοι το είχαν, δεν το ξέχασαν ποτέ
Ήταν δίχρονο. Ήταν ωμό. Ήταν ελευθερία

YAMAHA: Μόνο αν είναι MAX κυριαρχεί!

Η Yamaha είχε πάντα έναν τρόπο να μιλά στις καρδιές των σπασμένων

Αν μεγάλωσες στα 90s και είχες χώμα στις φλέβες σου, κάπου, κάπως, κάποτε άκουσες γιΆ αυτό: το Yamaha WR 200, το δίχρονο enduro που δεν μίλησε ποτέ πολύ, αλλά όποιος το άκουσε να φωνάζει με τα κυβικά του, το κράτησε για πάντα μέσα του. Ήταν το κάτι παραπάνω από ένα DT. Ήταν αυτό που έβλεπες στα βουνά και δεν ήξερες τι είναι, γιατί ήταν λίγα. Πολύ λίγα.
 

Χωρίς φινέτσα , μόνο YPVS και αλητεία

Το WR 200 δεν φτιαχνόταν για τους πολλούς. Είχε τα κόκαλα του YZ 125, αλλά δεν ήταν για πίστα. Είχε πινακίδα, είχε φως, είχε όνειρα. Με YPVS βαλβίδα και 33+ άλογα, δεν σε ρωτούσε αν ξέρεις – απλώς σου έδινε κλωτσιά. Πιο δυνατό, πιο άγριο, και οπιο τίμιος αλήτης. Δεν είχε φινέτσα, είχε βρόμα από δάσος και κάπνα από το λάδι. Και στα χέρια κάποιου που ήξερε, γινόταν κάτι παραπάνω από εργαλείο: γινόταν σύντροφος εξόδου κινδύνου από την πραγματικότητα.

Στην Ελλάδα, όσοι το είχαν, δεν το ξέχασαν ποτέ

Το Yamaha WR 200 στην Ελλάδα δεν έγινε ποτέ μαζικό. Είχε λίγες ταξινομήσεις, λίγες φωτογραφίες και πολλές ιστορίες. Έφτασε σε λάθος χρόνο, σε λάθος τιμή, σε λάθος αγορά – κι όμως, αυτοί που το πήραν δεν το μετάνιωσαν. Κάποιοι το κράτησαν για χρόνια, άλλοι το "σταύρωσαν" στα βουνά. ¶λλοι πάλι, πιο «πειραγμένοι», το έκαναν motard με slick λάστιχα και μικρούς τροχούς. Κάποιοι έβαλαν πάνω του πλαστικά από YZ, για να το φέρουν πιο κοντά στην αγωνιστική του ρίζα. Το WR 200 σήκωνε τα πάντα, και σε συγχωρούσε μόνο αν το ζούσες στα άκρα. Όσοι σήμερα το ψάχνουν, δεν θέλουν μοτοσυκλέτα – θέλουν την εποχή που ζούσαν άγρια.
 

Ήταν δίχρονο. Ήταν ωμό. Ήταν ελευθερία

Δεν είχε traction control, δεν είχε καν ρολόι. Είχε δύναμη από χαμηλά και ουρλιαχτό ψηλά. Δεν σε χάιδευε, σε πλάκωνε. Στις λάσπες, στα κατσάβραχα, στους χωματόδρομους της εφηβείας, το WR 200 δεν ήταν απλώς μια ιστορική μοτοσυκλέτα Yamaha – ήταν το πρώτο πράγμα που σε έκανε να πιστέψεις ότι μπορείς να πετάξεις, αρκεί να κρατάς το τιμόνι γερά και το γκάζι ανοιχτό.