Μηδενική ανοχή στο κράνος: Σωστό στη θεωρία αλλά με τον ΦΠΑ τι θα γίνει;

Η μηδενική ανοχή είναι σωστή το κράνος σώζει ζωές
Το κράτος όμως αντιμετωπίζει το κράνος σαν είδος πολυτελείας
Το υποχρεωτικό δεν θα έπρεπε να είναι και προσβάσιμο;
Η αλλαγή της κουλτούρας μήπως δεν θα έπρεπε να ξεκινά με το μπλοκάκι;

Η μηδενική ανοχή είναι σωστή το κράνος σώζει ζωές

Η νέα εκστρατεία της Τροχαίας με σύνθημα «μηδενική ανοχή στη μη χρήση κράνους» έφερε στο προσκήνιο μια παλιά αλήθεια: Το κράνος δεν είναι διακοσμητικό, σώζει ζωές. Οι αριθμοί των παραβάσεων είναι αποκαρδιωτικοί – σχεδόν 4.000 σε μία εβδομάδα – και η ανοχή, πλέον, έχει τελειώσει. Απόλυτα δίκαια. Οι δρόμοι γέμισαν ξανά με ελέγχους, τα πρόστιμα πέφτουν βροχή και οι υποτροπές δεν συγχωρούνται. Η ασφάλεια πάνω από όλα. Και πράγματι, κανείς σοβαρός μοτοσυκλετιστής δεν μπορεί να διαφωνήσει με αυτό.

Το κράτος όμως αντιμετωπίζει το κράνος σαν είδος πολυτελείας

Και κάπου εδώ ξεκινά η δεύτερη ανάγνωση: Ένα κράνος που αξίζει να φοράς – όχι διακοσμητικό – κοστίζει πλέον πάνω από 150 ευρώ. Όχι γιατί έγινε χρυσό, αλλά γιατί ο ΦΠΑ παραμένει στο 13%, ενώ η χώρα συνεχίζει να αντιμετωπίζει τον εξοπλισμό μοτοσυκλέτας σαν είδος πολυτελείας. Και κάπως έτσι, ενώ η πολιτεία ζητά (και ορθώς ζητά) υποχρεωτική χρήση κράνους, δεν κάνει το παραμικρό για να διευκολύνει την απόκτησή του. Τόσα προγράμματα επιδότησης για ηλεκτρικά ποδήλατα και σκούτερ, αλλά για τον εξοπλισμό ζωής του αναβάτη – σιωπή.

Το υποχρεωτικό δεν θα έπρεπε να είναι και προσβάσιμο;

Όταν κάτι γίνεται νομικά υποχρεωτικό, πρέπει να υπάρχει η στοιχειώδης μέριμνα να είναι και οικονομικά προσιτό. Δεν μιλάμε για κάποιους που θέλουν να παίξουν με τη ζωή τους – μιλάμε για νεαρούς 18–25 που ξεκινούν με ένα παπί ή scooter και δεν έχουν άλλα 200 ευρώ για ένα ποιοτικό κράνος. Και μιλάμε και για επαγγελματίες διανομείς, που φθείρουν κράνος σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα και πληρώνουν από την τσέπη τους. Η μηδενική ανοχή είναι σωστή. Αλλά χωρίς φορολογική πρόνοια και κρατικές δράσεις, καταντά τιμωρία για τους πιο αδύναμους θα έλεγε κανείς.

Η αλλαγή της κουλτούρας μήπως δεν θα έπρεπε να ξεκινά με το μπλοκάκι;

Η χώρα που χρόνια τώρα δεν έχει ενσωματώσει τη μοτοσυκλέτα στην επίσημη κυκλοφοριακή κουλτούρα της, προσπαθεί τώρα να επιβάλλει σε μια νύχτα τη χρήση του κράνους «με το ζόρι». Και πάλι: Ναι, να το επιβάλλει. Αλλά όχι να το χρεώνει σαν iPhone. Αν το κράνος είναι υποχρεωτικό θα έπρεπε να είναι και προσιτό. Αν καταργούσαμε τον ΦΠΑ, βάζαμε voucher εξοπλισμού και στηρίζαμε όλους τους μοτοσυκλετιστές δεν θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα; Η κουλτούρα δεν χτίζεται με πρόστιμα – χτίζεται με λογική, εκπαίδευση και μικρές καθημερινές νίκες. Αλλιώς πολύ πιθανόν το μόνο που θα αλλάξει είναι ότι κάποιοι θα βάλουν κράνος... για να το κρατάνε στον αγκώνα.