Για όσους αρέσκονται στην οδήγηση στην πίστα, το «ξύσιμο» του γονάτου στην άσφαλτο είναι η πεμπτουσία μιας επιτυχημένης στροφής, είναι «σημείο ενηλικίωσης» και υπερηφάνειας.
Πως ξεκίνησε η ιστορία του «γόνατου κάτω»
Αν αγαπάτε την γρήγορη οδήγηση ή παρακολουθείτε αγώνες, θα ξέρετε σίγουρα πόσο ωραίο είναι όταν ο αναβάτης ξύνει το γόνατό του στην άσφαλτο της πίστας. Πιθανότατα δε, να το έχετε ζήσει και οι ίδιοι, σε κάποιο track day. Αν και σήμερα η εξέλιξη στους αγώνες μοτοσυκλέτας σημαίνει ότι οι αναβάτες πλέον ακουμπούν… αγκώνες, ώμους και σε λίγο σίγουρα και τα κράνη, στην άσφαλτο, όμως η τεχνική του γονάτου στην άσφαλτο είναι τόσο γερά εδραιωμένη με την γρήγορη οδήγηση μοτοσυκλέτας, που δύσκολα σκέφτεσαι το ένα χωρίς το άλλο.
Όπως συμφωνεί εν γένει η ιστορία της μοτοσυκλέτας, ο πρώτος αναβάτης που έκανε ευρύτερα γνωστή την τεχνική, δεν είναι άλλος από τον τεράστιο Kenny Roberts Sr. –ο παλιός, ο ορθόδοξος. Αλλωστε, ο αμερικανός αναβάτης χρεώνεται ακόμα και με την δημιουργία του μοντέρνου στυλ γρήγορης οδήγησης, που υποστηρίχθηκε και από τις ραγδαίες εξελίξεις της τεχνολογίας κατά την 40ετία 80s-2020s.
Όμως ο Kenny Roberts ΔΕΝ είναι αυτός που την εφηύρε, κάτι το οποίο έχει παραδεχθεί και ο ίδιος! Σύμφωνα με όσα είπε, ο Roberts εμπνεύστηκε την τεχνική από τον μεγάλο Φινλανδό Jarno Saarinen. Ο λόγος; Ο Saarinen είχε βρει τρόπο να στρίβει, με την μοτοσυκλέτα του πιο όρθια και με καλύτερη αίσθηση, σε πίστες με δύσκολες στροφές. Σύντομα, ο Roberts αντέγραψε το στυλ του και το απογείωσε.
Με τον αριθμό 48, o Jarno Saarinen, ο φερόμενος ως δημιουργός της τεχνικής του γόνατου στηυν άσφαλτο.
Όπως και οι Roberts και Saarinen πριν από 60 χρόνια, έτσι και σήμερα οι αγωνιζόμενοι ασκούν αυτή την τεχνική για πολλούς λόγους –που όμως έχουν εφαρμογή, κυρίως ή αποκλειστικά εντός πίστας! Αρχικά, με το να «βγαίνει» το σώμα από την μοτοσυκλέτα, η τελευταία πλαγιάζει λιγότερο στις στροφές και εκεί, το γόνατο του αναβάτη λειτουργεί ως «προειδοποίηση ορίου», ως δείκτης του πόσο βαθιά πλαγιάζει η μοτοσυκλέτα στην στροφή. Μάλιστα, «ακραίοι» αναβάτες όπως ο Marc Marquez, πλέον «χρησιμοποιούν» τα γόνατα τους για αποφυγή πτώσεων, όταν το μπροστινό γλιστράει. Μην ξεχνάμε, κάπου εδώ, ότι μιλάμε για αναβάτες που είναι εκπαιδευμένοι, επαγγελματίες, προστατευμένοι από τον εξοπλισμό τους και τις ίδιες τις πίστες. Επειδή λοιπόν τους βλέπουμε να κάνουν κάτι, δεν σημαίνει ότι μπορούμε να το κάνουμε και εμείς.
Όσο καλά και να παρατηρήσεις έναν χειρουργό, δεν μπορείς να κάνεις εγχείρηση αν δεν έχεις σπουδάσει!
Γιατί το ξύσιμο γόνατου ΔΕΝ σε κάνει πιο γρήγορο
Ορισμένοι αναβάτες έχουν την λανθασμένη αντίληψη, ότι αν ξύσεις το γόνατό σου κάτω πηγαίνεις αυτόματα πιο γρήγορα ή οδηγείς πιο σωστά, αφού κάνεις κάτι που κάνουν και οι αγωνιζόμενοι. Αυτό όμως είναι τελείως λάθος και είναι κάτι που και μεγάλοι αθλητές έχουν επισημάνει πολλάκις! Οδηγώντας στις στροφές, ΔΕΝ πρέπει να είναι αυτοσκοπός του αναβάτη να ξύσει το γόνατο του, το αντίθετο θα λέγαμε. Εκτελώντας μια στροφή, τον αναβάτη ενδιαφέρει η μικρότερη δυνατή κλίση της μοτοσυκλέτας για την ταχύτητά του, η σωστή γραμμή, το apex και η σωστή τοποθέτηση του σώματος, παράγοντες που όλοι μαζί εξασφαλίζουν την σταθερότητα της μοτοσυκλέτας μέχρι το τέλος της στροφής.
Προκειμένου ο αναβάτης να ακουμπήσει το γόνατο του κάτω, μπορεί να πάρει πολύ μεγάλη κλίση αποσταθεροποιώντας την μοτοσυκλέτα, να τοποθετήσει το σώμα του λάθος (κάνοντας το ίδιο αποτέλεσμα στην ισορροπία του), ή να χάσει την συγκέντρωσή του στην οδήγηση, αφού θα τον ενδιαφέρει μόνο να «ξύσει». Αυτόματα λοιπόν, βάζει τον εαυτό του σε μία επικίνδυνη κατάσταση που μπορεί να οδηγήσει σε ατύχημα. Για αυτό, πολλοί αναβάτες που παρασέρνονται από τις… ξύστρες του στην πίστα, τελικά είναι πιο αργοί από άλλους που οδηγούν με σωστή τεχνική!
Τότε γιατί όλοι θέλουν να ξύνουν γόνατο;
Η απάντηση είναι πολύ απλή και επαφίεται, ξανά, στην ψυχολογία. Φαίνεται ωραίο και σε κάνει να αισθάνεσαι ότι κάνεις, ότι και οι αγωνιζόμενοι. Και ποιος δεν έχει να πει μια ιστορία, για το πώς εντυπωσιάστηκε από κάποιον αγωνιζόμενο αναβάτη και θέλησε να τον μιμηθεί στην συνέχεια. Χιλιάδες, εκατομμύρια ίσως αναβάτες, ξεκίνησαν βλέποντας φωτογραφίες και βίντεο, των αγαπημένων τους αγωνιζόμενων να ακουμπούν το γόνατο τους κάτω, σε κάθε στροφή. Η μίμηση είναι ο τρόπος που αναπαράγονται οι γενιές. Τέλος, με την διάδοση της εύκολης φωτογραφίας και των κοινωνικών δικτύων, η επιρροή που ασκεί μια «τέλεια» φωτογραφία με το γόνατο κάτω σε μία στροφή, είναι αδιαμφισβήτητη, όπως επίσης και η «καταξίωση» που φέρνει ακόμα και σε κύκλους έμπειρων του χώρου… Γιατί όλοι είναι άρρωστοι με το «γόνατο κάτω»;
Η απάντηση είναι απλή: Φαίνεται ωραίο. Και έχει γεννήσει όνειρα σε εκατομμύρια αναβάτες ανά τον κόσμο.
Όμως στο δρόμο, όχι απλά δεν φέρνει κανένα πλεονέκτημα, αλλά είναι και επικίνδυνο!
Πότε και γιατί όμως ξεκίνησε αυτή η τεχνική;
