Η Suzuki GT 750 σε ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά της χρώματα: Το βαθύ ροζ.

Suzuki GT 750: O «νεροβούβαλος» του 1971

Παρά το «αστείο» παρατσούκλι που απέκτησε στις ΗΠΑ, η Suzuki GT 750 υπήρξε μια από τις πιο εξελιγμένες, ισχυρές αλλά και πολυτελείς μοτοσυκλέτες της δεκαετίας του 70. Δείτε ένα μίνι αφιέρωμα.

SUZUKI: scooter κάνε το δικό σου .. εύκολα!

Το 1971, η Honda CB750 ήταν ήδη ο «βασιλιάς» των μοτοσυκλετών υψηλών επιδόσεων της Ιαπωνίας, ενώ η Kawasaki με το μικρότερου κυβισμού, αλλά ατίθασο και πανίσχυρο Mach III έκανε την δική της πρόταση. Η Suzuki, θέλοντας να μπει στον ανταγωνισμό, αποφάσισε να «παντρέψει» στοιχεία και των δύο σχολών δημιουργώντας μια από τις πιο σημαντικές μοτοσυκλέτες της ιστορίας της. Η GT 750 ήταν γεγονός και αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1971.
 

Ο κινητήρας που η GT 750 έφερε ήταν ο πρώτος δίχρονος κινητήρας με υγρόψυξη, που χρησιμοποιούταν σε μαζική παραγωγή από τους Ιάπωνες.  Ήταν τρικύλινδρος, με κυβισμό 739 κ.εκ. και απέδιδε 67 ίππους και 7,7 kgm ροπής. Ο κινητήρας ήταν πολύ εξελιγμένος για την εποχή, καθώς πέρα από την υδρόψυξη έφερε και ένα σύστημα άμεσου ψεκασμού λαδιού κατευθείαν στα κινούμενα μέρη του κινητήρα. Έτσι, ο αναβάτης δεν χρειαζόταν να αναμίξει ο ίδιος το καύσιμο με λάδι, ενώ η κατανάλωση λιπαντικού από τον κινητήρα ήταν πολύ χαμηλή για έναν δίχρονο και για την εποχή. Παράλληλα, πολύ καλές κριτικές είχε πάρει και η χαμηλή κατανάλωση καυσίμου που μπορούσε να επιτύχει η GT 750, συγκρινόμενη με άλλες δίχρονες της εποχής, με μια αυτονομία που ανερχόταν ακόμη και στα 320 χιλιόμετρα.
 
Ο κινητήρας, χάρη στην υγρόψυξη και τους τεράστιους 4πλους σιγαστήρες, ήταν πολύ ήσυχος για δίχρονος, ξεχωρίζοντας από τους «φασαριόζους» αερόψυκτους που αποτελούσαν τον κανόνα μέχρι τότε. Το χαρακτηριστικό αυτό, σε συνδυασμό με την πολύ άνετη εργονομία και θέση οδήγησης της GT750, αλλά και την εξαιρετική ποιότητα κατασκευής της, την έκανε μια αγαπητή «γρήγορη τουριστική» που μπορούσε να αγγίξει ταχύτητες της τάξης των 180 χιλιομέτρων την ώρα (είμαστε στο 1971, μην ξεχνάτε).
 
Σε επίπεδο «στησίματος», η GT 750 χαρακτηριζόταν από τα ίδια, «μέτρια» κατασκευαστικά στοιχεία της εποχής, που ήταν ο κανόνας στις Ιαπωνικές μοτοσυκλέτες: Ατσάλινο σωληνωτό, διπλό πλαίσιο, συμβατικό ψαλίδι με δύο αμορτισέρ, συμβατικό πιρούνι και –τα πρώτα χρόνια- φρένα με ταμπούρα εμπρός και πίσω. Με το βάρος της στα 238 κιλά γεμάτη, να ξεπερνά ακόμα και αυτό του 4κύλινδρου, τετράχρονου Honda CB750 (!), η GT750 της Suzuki ήταν γρήγορη, αλλά όχι η κορυφαία.
 
Το 1973, η Suzuki βελτίωσε την GT750, τοποθετώντας δύο δισκόφρενα εμπρός και αφήνοντας τα απαρχαιωμένα ταμπούρα πίσω. Παράλληλα, με μεγαλύτερα καρμπυρατέρ, η ισχύς της GT750 έφτασε μέχρι τους 70 ίππους. Η GT 750 παρήχθη μέχρι και το 1977, ενώ τα εξαιρετικά χαρακτηριστικά της, της χάρισαν και θητεία στην… αστυνομία: Η έκδοση Patroller κυκλοφόρησε το 1975 και εξοπλιζόταν με σειρήνα, κόκκινα φώτα, κουτί εγγράφων και ταχύμετρο ακριβείας!