Γιατί τα καινούργια μοντέλα πρέπει να είναι ελαφρύτερα από τους προκατόχους τους, παρότι είναι πιο φορτωμένα σε εξοπλισμό και μερικές φορές μεγαλύτερα σε διαστάσεις;
Κατά κανόνα, οι περισσότερες καινούργιες προτάσεις, που έρχονται στην αγορά είναι ελαφρύτερες από εκείνες που αντικαθιστούν. Την ώρα μάλιστα, που η λίστα με τον εξοπλισμό των ηλεκτρονικών βοηθημάτων συνεχώς μεγαλώνει. Οι μοτοσυκλέτες παρότι είναι πιο άκαμπτες και στιβαρές σε σχέση με το παρελθόν, έχουν καταφέρει να απαλλαγούν από το περιττό βάρος, συγκριτικά με τους προκατόχους τους.
Είναι προφανές πως οι κατασκευαστές προσπαθούν να κρατήσουν το βάρος όσο γίνεται πιο χαμηλά. Τα αρνητικά του βάρους δεν έχουν να κάνουν μόνο με το προφανές, δηλαδή ότι κλέβει επιδόσεις από τον κινητήρα και αυξάνει την κατανάλωση, αλλά κυρίως με τη δυναμική συμπεριφορά του εκάστοτε μοντέλου. Σχετικά με τις επιδόσεις τα πράγματα είναι λίγο πολύ απλά: Οι κατασκευαστές ψάχνουν τις καλύτερες δυνατές επιδόσεις με τη λιγότερη δυνατή κατανάλωση. Και το βάρος σε συνδυασμό με την αεροδυναμική τους χαλάνε τα σχέδια.
Το βάρος όμως επηρεάζει τη δυναμική συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας. Μεγαλύτερο βάρος σύμφωνα με τους νόμους της φυσικής, σημαίνει μεγαλύτερη αδράνεια. Η μεγαλύτερη αδράνεια με τη σειρά της αυξάνει την απόσταση φρεναρίσματος, κάνει την αλλαγή στην κατεύθυνση πιο ράθυμη και απότομη, και δυσκολεύει την ανάρτηση να κρατήσει τη μοτοσυκλέτα στην τροχιά της. Δυσχεραίνει επίσης την άνεση αφού αναγκάζει σε πιο σκληρές ρυθμίσεις ώστε να μπορεί να έχει πιο δυναμική συμπεριφορά στις στροφές.
Σε ότι αφορά στις mainstream επιλογές, η κατηγορία των supersport είναι γεμάτη καινοτομίες που αφορούν την εξαντλητική δίαιτα τους. Η BMW με το HP4 Race και η Ducati με το Superleggera, έχουν παρουσιάσει εξωτικές κατασκευές με πλαίσια και επιμέρους τμήματα, φτιαγμένα από ανθρακόνημα, που μειώνουν στο ελάχιστο το επιθυμητό βάρος.
Ο μόνος περιοριστικός παράγοντας είναι το κόστος, αφού τα ελαφριά υλικά, όπως το αλουμίνιο, είναι ακριβά και απαιτούν ειδικές τεχνικές κατασκευής και επισκευής. Από την άλλη τα ανθρακονήματα, το τιτάνιο και το μαγνήσιο είναι ακόμη πιο ακριβά και δύσκολα στην ευρεία χρήση για αυτό και τα συναντάμε κυρίως σε ακριβές κατασκευές. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο οι κατασκευαστές όμως καταφέρνουν το ζητούμενο, που είναι η μείωση του βάρους χωρίς όμως εκπτώσεις σε θέματα αντοχής, ασφάλειας και ακαμψίας.
Εσείς τι λέτε; Είναι καλό που τα νέα μοντέλα είναι ελαφρύτερα; Θα επιλέγατε μια βαριά μοτοσυκλέτα με δυνατό κινητήρα ή ένα ελαφρύ μοντέλο με λιγότερα άλογα, αλλά ανάλογες του πρώτου επιδόσεις;
Συμφωνώ απόλυτα στα όσα γράφετε στο άρθρο σας. Σαφώς μεγαλύτερο βάρος σημαίνει μεγαλύτερη αδράνεια, άρα χειρότερη δυναμική συμπεριφορά. Η απορία μου είναι η εξής : ενώ σχεδόν όλοι οι κατασκευαστές το γνωρίζουν και αυτό φαίνεται στην επιλογή τους να μειώνουν συνεχώς το βάρος στις superspor μοτοσυκλέτες τους, γιατί δεν κάνουν το ίδιο με πιο καθημερινά allround (adventure) μοντέλα τους. Δεν νοείται μοτοσυκλέτα ταξιδιού (adventure) να ζυγίζει 250 ή 260 ή και 270 κιλά σε κάποιες περιπτώσεις. Μήπως πρέπει να αναθεωρήσουν και να βάλουν και αυτές σε δίαιτα;
Ευχαριστώ για το χρόνο σας.
Συμφωνώ απόλυτα στα όσα γράφετε στο άρθρο σας. Σαφώς μεγαλύτερο βάρος σημαίνει μεγαλύτερη αδράνεια, άρα χειρότερη δυναμική συμπεριφορά. Η απορία μου είναι η εξής : ενώ σχεδόν όλοι οι κατασκευαστές το γνωρίζουν και αυτό φαίνεται στην επιλογή τους να μειώνουν συνεχώς το βάρος στις superspor μοτοσυκλέτες τους, γιατί δεν κάνουν το ίδιο με πιο καθημερινά allround (adventure) μοντέλα τους. Δεν νοείται μοτοσυκλέτα ταξιδιού (adventure) να ζυγίζει 250 ή 260 ή και 270 κιλά σε κάποιες περιπτώσεις. Μήπως πρέπει να αναθεωρήσουν και να βάλουν και αυτές σε δίαιτα; Ευχαριστώ για το χρόνο σας.