Δεν γίνεται ένα παπί με εξάτμιση να ξεσηκώνει τους πάντες! Οι αναγνώστες μίλησαν και τώρα ήρθε η ώρα να το κάνουμε και εμείς. Πως θα δοθεί ένα τέλος στο πιο ενοχλητικό φαινόμενο των ελληνικών πόλεων;
Είναι ένα φαινόμενο που τραβάει χρόνια τώρα. Αναβάτες μικρών δικύκλων, τα γνωστά «παπιά», βάζουν εξατμίσεις που κάνουν βαβούρα και ξεσηκώνουν τις γειτονιές και τους συνανθρώπους τους, όλη την ημέρα. Ανέκαθεν παρακολουθούμε τα δρώμενα και διαβάζουμε προσεκτικά τις απόψεις και τις ανησυχίες των αναγνωστών μας και των αναβατών. Και αν μη τι άλλο, ξέρουμε πολύ καλά, τι θέλουν για το συγκεκριμένο θέμα.
Tα παράνομα «παπάκια» κάνουν όσο θόρυβο κάνει ένα αλυσοπρίονο!
Κανένα δίκυκλο δεν μπορεί να ξεπερνά τα 105 Db θορύβου, μάλιστα με τις προδιαγραφές Euro 4 και Euro 5, τα δίκυκλα είναι ακόμα πιο αθόρυβα από το εργοστάσιο (τα όρια φτάνουν τα 80 Db στο Euro 4 και θα χαμηλώσουν ακόμα περισσότερο, όσο οι προδιαγραφές ανανεώνονται). Ο λόγος ύπαρξης των ορίων είναι απλός: Η μείωση της ηχορύπανσης, η οποία μέσα στις πόλεις μπορεί να αναχθεί σε σοβαρό πρόβλημα για την υγεία των κατοίκων. Μια εξάτμιση «μπουρί», όπως απλά τις λέμε στην καθομιλουμένη, χωρίς σιγαστήρα και παράνομη, που ξεπερνά τα 105 db θορύβου, ακούγεται το ίδιο δυνατά με ένα αλυσοπρίονο!
Τα «μπουριά» στα παπιά είναι μόνο θόρυβος και όχι βελτίωση!
Οι βελτιωτικές εξατμίσεις είναι ολόκληρη επιστήμη. Και για αυτό, οι περισσότερες εξατμίσεις που τοποθετούνται σε παπιά και κάνουν υπερβολικό θόρυβο, δε προσφέρουν απολύτως καμία βελτίωση. Τουναντίον, μπορεί μάλιστα να προκαλέσουν ακόμα και ζημιά, αφού δεν είναι σωστά μελετημένες για την λειτουργία μαζί με συγκεκριμένους κινητήρες και μοντέλα. Και για αυτό το πρόβλημα με τις ακραία ενοχλητικές εξατμίσεις, εστιάζεται κυρίως στα παπιά, για τα οποία διατίθενται «η σάρα και η μάρα» από κακής ποιότητας εξατμίσεις, προφανώς σε τιμές-ξεφτίλα… Απεναντίας, για τις μοτοσυκλέτες, οι σοβαρές μάρκες επενδύουν κεφάλαια, στην ανάπτυξη της κατάλληλης εξάτμισης από λειτουργικής άποψης, για το κάθε μοντέλο, αλλά και με την τήρηση των νόμιμων προδιαγραφών σε προτεραιότητα. Και αυτά είναι, τελικά, αυτά που πληρώνει ο αναβάτης στις υψηλής ποιότητας εξατμίσεις.
Η οδηγική παιδεία, το βήμα πριν την αστυνόμευση
Αν θέλουμε να κάνουμε λόγο για την «πηγή» του προβλήματος, πρέπει να φτάσουμε στην οδηγική παιδεία ή μάλλον στην… πλήρη έλλειψη της, από κάποιους. Δυστυχώς, πολλοί έχουν δείξει ότι είναι αμετανόητοι και η νοοτροπία τους δείχνει ότι, όσα πρόστιμα και να βάλουμε, όσες ποινές να ρίξουμε, ακόμα και σε κατάσχεση να προβούν οι αστυνομικές αρχές, ο φασαριόζος εκ πεποιθήσεως μάλλον δεν θα αλλάξει… Και πάλι όμως, το κυριότερο βήμα προς μια καλύτερη πραγματικότητα, είναι να κατανοήσει κανείς ότι η οδηγική απόλαυση, δεν είναι συνώνυμη με τον θόρυβο. Να καταλάβει κανείς, ότι προκαλώντας ηχορύπανση, συμπεριφέρεται αντικοινωνικά και περιορίζει τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των άλλων ανθρώπων. Πιθανότατα δε, κάνει και κάτι που δεν θα ήθελε να του το κάνουν άλλοι! Η οδηγική παιδεία είναι η αποτελεσματικότερη λύση για κάθε σοβαρό ζήτημα στην οδηγική πας πραγματικότητα.
Τι λέτε εσείς για το θέμα; Πρέπει να εφαρμοστεί αυστηρή αστυνόμευση; Πως θα καταλάβουν οι παραβάτες το μέγεθος του σφάλματος τους; Τι θα προτείνατε;
