«Μόνο μετά, να ξέρουμε ότι για την σημερινή κατάντια μας, φταίμε σε τεράστιο βαθμό εμείς οι ίδιοι. Αν όχι εξολοκλήρου.»
Μπροστά μου στα τελευταία 2 χιλιόμετρα πριν φτάσω σπίτι μου. Καβάλα σε megascooter. Εντάξει, γνωρίζαμε ότι τα συγκεκριμένα έχουν άνεση σχεδόν αυτοκινήτου, κάποιοι όμως επιμένουν να ξεχνάνε ότι δεν είναι αυτοκίνητο. Διότι το συγκεκριμένο κουβαλούσε μια ολόκληρη οικογένεια. Πατέρας, μάνα και το μικρό τους παιδί στην μέση.
Είναι περιττό να αναφέρω ότι κανένας τους δεν φορούσε κράνος, έτσι; Και όχι μόνο αυτό. Και οι 3 ντυμένοι casual, λες και βρίσκονται μέσα σε αυτοκίνητο. Ούτε καν σκέψη για μπουφάν, μποτάκια, γάντια...τι είναι αυτά; Να χαλάσουμε την άνεσή μας;
Αποφασίζω να τον ακολουθήσω σχολαστικά, να παρατηρήσω τι κάνει και βλέπω ότι παίρνουμε τον ίδιο ακριβώς δρόμο. Η μάνα πίσω κρατά τσιγάρο και καπνίζει, εκπνέοντας κατευθείαν στο κακόμοιρο το παιδάκι της, το οποίο ποιος ξέρει τι περνάει στο σπίτι.
Και φυσικά, το προφίλ του ΑΠΟΛΥΤΟΥ Ελληνάρα αναβάτη ολοκληρώνεται από το γεγονός, ότι θα περάσει το κόκκινο φανάρι, γιατί απλά μπορεί, με την μάνα που καθόταν τέρμα πίσω να πετά το τελειωμένο της τσιγάρο στην άσφαλτο.
Είμαστε η χώρα που γέννησε τον πολιτισμό; Μπορεί να τον γεννήσαμε, αλλά τον παρατήσαμε στο δρόμο και κάποιες πιο άξιες χώρες, τον περιμάζεψαν και τον μεγάλωσαν. Διότι εμείς αυτή την στιγμή είμαστε αλλού.
Τώρα τι να πεις στον συγκεκριμένο οικογενειάρχη; Πως να του κάνεις σαφές το πόσο μεγάλο κακό μπορεί να πάθει, σε περίπτωση ατυχήματος; Και μέσα σε όλα αυτά, ας αφήσουμε πατέρα και μάνα. Το ανήλικο, αθώο παιδί τους, τι φταίει, να γίνει θύμα και να τίθεται η σωματική του ακεραιότητα σε τεράστιο κίνδυνο κάθε μέρα;
Αλλά και από την άλλη, που είναι η αστυνόμευσή μας; Μόνο να εισπράττουν ξέρουν; Πιθανόν...αν κρίνουμε από την τεράστια πληθώρα τέτοιων εγκληματικών περιστατικών που κυκλοφορούν ελεύθερα. Μια φορά θυμάμαι γύριζα από μια βραδινή βόλτα, και μπλόκο τροχαίας με σταμάτησε για έλεγχ. Ήμουν πλήρως ντυμένος, φορούσα κράνος, η μοτοσυκλέτα δεν είχε τίποτα παράνομο. Όπως λοιπόν ο αστυνομικός είναι σκυμμένος πάνω από τα χαρτιά μου, τον ρωτώ, δείχνοντάς του έναν πιτσιρικά σε παπί, χωρίς κράνος, να κάνει φασαρία στην πλατεία Καραϊσκάκη.
-«Αυτόν γιατί δεν τον σταματήσατε; Είναι νόμιμος και μήπως εγώ παράνομος;»
-«Τι να σταματήσω αυτόν; Αυτός είναι χαμένο κορμί. Εσύ είσαι ύποπτος με όλο αυτό το ντύσιμο»
Μάλιστα. Η νομιμότητα είναι ύποπτη, λοιπόν. Η παρανομία, απλά έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο.
Μόνο μετά, να ξέρουμε ότι για την σημερινή κατάντια μας, φταίμε σε τεράστιο βαθμό εμείς οι ίδιοι. Αν όχι εξολοκλήρου.
Ακριβώς το ίδιο περιστατικό πριν μια εβδομάδα 7 το πρωί, τρικάβαλος στην Καβάλας στη γέφυρα του Κηφισού, χωρίς κράνη και σφήνες ανάμεσα στα αυτοκίνητα με 1000. Στο επόμενο φανάρι, έρχεται δίπλα μας ένας αστυνομικός μοτοσυκλετιστής. Το βλέπεις; τον ρωτάω. Και μου απαντάει "Αφού αυτός δε σκέφτεται το παιδί του, εγώ τι να του κάνω"; Τον ρωτάω: Το παιδί όμως ποιος θα το προστατέψει; Άναψε πράσινο, με αγνόησε, γκάζωσε κι έφυγε.
Ακριβώς το ίδιο περιστατικό πριν μια εβδομάδα 7 το πρωί, τρικάβαλος στην Καβάλας στη γέφυρα του Κηφισού, χωρίς κράνη και σφήνες ανάμεσα στα αυτοκίνητα με 1000. Στο επόμενο φανάρι, έρχεται δίπλα μας ένας αστυνομικός μοτοσυκλετιστής. Το βλέπεις; τον ρωτάω. Και μου απαντάει "Αφού αυτός δε σκέφτεται το παιδί του, εγώ τι να του κάνω"; Τον ρωτάω: Το παιδί όμως ποιος θα το προστατέψει; Άναψε πράσινο, με αγνόησε, γκάζωσε κι έφυγε.
Για κοίτα λίγο καλύτερα... τετρακάβαλο είναι!!!