Έχοντας αναπληρώσει μπόλικα υγρά, με φρούτα και νερό, μπαίνουμε μέσα για τρίτη φορά. Δυστυχώς, στη φούρια τους να ετοιμάσουν τα press kits οι φωτογράφοι, έχουν εγκαταλείψει την πίστα, μεγάλο ατόπημα, μιας και τώρα έχει επέλθει το ξεκλείδωμα, και όλοι έχουμε πάρει φωτιά. Απόλυτη συγκέντρωση και κλίσεις που, πλέον, έχουν ξεπεράσει κάθε λογικό επίπεδο. Όμως το RS4 βράχος! Εκπληκτική σταθερότητα και στις βιαιότερες αλλαγές κλίσεις, απόλυτα ουδέτερο σε αλλαγή πορείας μέσα στη στροφή με γόνατο κάτω, άριστο σε συμπεριφορά ακόμα και στο πιο βάρβαρο φρενάρισμα, στα πιο άτσαλα κατεβάσματα ταχυτήτων. Θεϊκό! Απόλυτο μηχάνημα εισαγωγής στην οδήγηση πίστας! Και λίγα λέω. Και κάπου εκεί, εμφανίζεται ο Ισπανός συντάκτης Sergio Romero από το
Motociclismo και αρχίζει μία κόντρα-έπος. Αν δεν μας σταμάταγε η κόκκινη σημαία, για το τέλος του session, θα συνεχίζαμε μέχρι κάποιος να έπεφτε κάτω από εξάντληση… Με λίγο slip-streaming το ψηφιακό κοντέρ έγραψε 125χλμ/ώρα τελική ταχύτητα! Λατρεύω RS4!