Μαζί μας βρίσκονταν και οι δημιουργοί του Project (από αριστερά: Χρήστος Μπρατάκος, Δημήτρης Σιαδήμας, Γεώργιος Σιαδήμας).

Εξίσου εντυπωσιακή η πίσω όψη, θυμίζει έντονα αγωνιστικό.

Το αναλογικό στροφόμετρο σύντομα θα αποτελεί παρελθόν αφού την θέση του θα πάρει μια TFT οθόνη..

Κοιτάζοντας το λίγοι θα καταλάβουν ότι δεν πρόκειται για εργοστασιακή μοτοσυκλέτα καθώς η προσοχή στην λεπτομέρεια είναι έκδηλη σε κάθε σημείο.

Το LED πίσω φανάρι εμφανίζεται μόνο όταν είναι αναμμένο.

Η μάσκα είναι απόλυτα εναρμονισμένη στο σύνολο, αφού ακόμα και η ζελατίνα τροποποιήθηκε ώστε να έχει σωστή εφαρμογή.

Οι πρώτες πρόβες του ρεζερβουάρ σε ό,τι επέμεινε από την R1200 GS.

Πριν τοποθετηθεί οριστικά το νέο πλαίσιο τοποθετήθηκε στην καλίμπρα της Mpratakosdragfactory όπου έγιναν οι απαραίτητες μετρήσεις.

ΔΟΚΙΜΗ Siadimas project

Σε ορισμένες περιπτώσεις οι γνώσεις, η θέληση και το μεράκι συνδυάζονται. Τότε το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να είναι μοναδικό όπως και η δημιουργία της Moto Siadimas.

Είναι γνωστό ότι το δαιμόνιο των Ελλήνων εκτείνεται σε κάθε τομέα και φυσικά οι μοτοσυκλέτες δεν θα μπορούσαν να εξαιρούνται από αυτό. Δυστυχώς η χώρα μας απέχει από την βιομηχανία των δύο τροχών, αλλά αυτό δεν εμποδίζει κανέναν να ¨δημιουργήσει¨, κατασκευάζοντας την μοτοσυκλέτα των ονείρων του. Κάπως έτσι σκέφτηκε ο Δημήτρης Σιαδήμας κοιτάζοντας μια BMW R 1200 GS Adventure του 2008, την ώρα που εκείνη στεκόταν στο τραπέζι του ¨χειρουργείου¨ λόγω μηχανικού προβλήματος. Γνώστης των BMW καθώς ασχολείται πάνω από 10 χρόνια με τις Βαυαρικές μοτοσυκλέτες, ο Δημήτρης είχε όλα τα εφόδια που χρειαζόταν αλλά και την πολύτιμη βοήθεια του πατέρα του, ώστε το όνειρό του να πάρει σάρκα και οστά στο πλήρως εξοπλισμένο συνεργείο Moto Siadimas το οποίο λειτουργεί από το 1982. Δεν ήθελε απλώς να μετατρέψει την R1200 GS σε ένα ακόμα Café Racer όπως επιβάλλει η μόδα, αλλά να σχεδιάσει μια ολοκαίνουργια μοτοσυκλέτα, κρατώντας μόνο τον κινητήρα και ελάχιστα δομικά στοιχεία από την GS.   
Τα παραπάνω σε θεωρητικό επίπεδο ακούγονται άκρως ενδιαφέροντα, όμως στην πράξη ένα project που αλλάζει τελείως τον χαρακτήρα της αρχικής μοτοσυκλέτας έχει άπειρες προκλήσεις. Η αρχή έγινε με τον κινητήρα που βελτιώθηκε, δίνοντας το έναυσμα για την sport φιλοσοφία που αναζητούσε ο Δημήτρης. Σειρά είχε το πλαίσιο που θα τον φιλοξενούσε. Και εκεί είναι που καταλαβαίνεις ότι κάθε ομοιότητα με την GS σταματά, καθώς πλέον αντικρίζεις δύο μεγάλα αλουμινένια τμήματα που καλύπτουν όλο το μήκος της μοτοσυκλέτας. Για να γίνει αυτό, ο Δημήτρης συνεργάστηκε ακόμη μια φορά με τον επί χρόνια φίλο Χρήστο Μπρατάκο (Mpratakosdragfactory), ο οποίος με την εμπειρία του σε αγωνιστικές κατασκευές βοήθησε με την κατασκευή του νέου πλαισίου η οποία ξεκίνησε στην κυριολεξία από λευκό χαρτί. Από τον BMW σκελετό κράτησαν μόνο το κάτω κομμάτι στο οποίο εδράζεται ένα τμήμα του κινητήρα, το αμορτισέρ και το ψαλίδι, καθώς το νέο πλαίσιο καταργεί την ανάρτηση Telelever που χαρακτηρίζει τις BMW, αναλαμβάνοντας ταυτόχρονα και χρέη υποπλαισίου. Η κατασκευή του ξεκίνησε και τελείωσε στο χέρι από αλουμίνιο Κ135G2 το οποίο διακρίνεται για την υψηλή αντοχή του, με σκοπό να παρέχει την απαραίτητη ακαμψία που χρειάζεται μια τέτοια κατασκευή, ενώ βάφτηκε με ηλεκτροστατική βαφή σε μαύρο χρώμα, αποπνέοντας εργοστασιακή αύρα. Μετά από τις απαραίτητες δοκιμές, ήταν έτοιμο να υποδεχτεί τα περιφερειακά, σε ένα δύσκολο παζλ με πολλά κομμάτια διαφορετικών μοτοσυκλετών.  
Ξεκινώντας από τον τομέα της εμφάνισης, το μοντέλο χαρακτηρίζεται από τον άγριο χαρακτήρα που δημιουργεί η έλλειψη πλαστικών, καθώς το αλουμινένιο πλαίσιο κάνει την χρήση τους περιττή. Παρόλα αυτά δεν προεξέχουν καλώδια κλπ, αφού όλα είναι επιμελώς  τακτοποιημένα. Η μάσκα φιλοξενεί μια χειροποίητη ζελατίνα που ταιριάζει με τις αιχμηρές γραμμές του ρεζερβουάρ, το οποίο με την σειρά του δέχτηκε αρκετές τροποποιήσεις ώστε να ¨κουμπώσει¨ στο υπόλοιπο σύνολο, αφού προέρχεται από ΚΤΜ Superduke 990. Η χειροποίητη σέλα συνεχίζει την νοητή γραμμή της μοτοσυκλέτας (κατασκευάστηκε με την βοήθεια του SAAD - ταπετσαρίες moto), ενώ ακριβώς πίσω της βρίσκεται ένα LED φανάρι το οποίο διακρίνεται μόνο όταν είναι αναμμένο, καθώς κρύβεται περίτεχνα προσθέτοντας μια διακριτική αγωνιστική πινελιά. Το μονόμπρατσο ψαλίδι φιλοξενεί ζάντα από BMW Κ 1200 S, ενώ στο μπροστινό τμήμα το ανεστραμμένο πλέον πιρούνι προέρχεται από KTM Superduke και η ζάντα από Kawasaki Versys. Τέλος, για τον σημαντικό τομέα των φρένων επιλέχθηκε η Brembo, με δαγκάνες της ιταλικής εταιρίας τόσο στο εμπρός όσο και στο πίσω μέρος. Όπως καταλαβαίνουμε δεν χρειάζονται μόνο γνώσεις για να δέσουν όλα τα κομμάτια μεταξύ τους, αλλά και πολύτιμος χρόνος, με αποτέλεσμα το project να απαιτήσει 1 έτος για την ολοκλήρωσή του, με πολλές δυσκολίες, οι οποίες ξεπεράστηκαν με επιμονή και με την πολύτιμη βοήθεια των συνεργατών.
Στον δρόμο 
Όπως προανέφερα η εμφάνιση της μοτοσυκλέτας μοιάζει εργοστασιακή, αλλά αυτό το Project δεν φτιάχτηκε μόνο για να κοσμεί την βιτρίνα του καταστήματος και αυτό αποδεικνύεται από την παραχώρηση της μοτοσυκλέτας για δοκιμή σε πραγματικές συνθήκες. Μπορεί αρχικά να είχα κάποιους ενδοιασμούς για τις δοκιμασίες που θα υπέβαλα την μοτοσυκλέτα, όμως  ο Δημήτρης, ο πατέρας του, αλλά και ο Χρήστος που βρίσκονταν εκεί ήταν απολύτως ξεκάθαροι. Κάντο ό,τι θές! Δεν ακούς εύκολα αυτή την κουβέντα από κάποιον που έχει κοπιάσει για να κατασκευάσει κάτι τόσο μοναδικό… Όταν λοιπόν κάθισα στη σέλα αισθάνθηκα γρήγορα οικεία με την σπορ θέση οδήγησης – κλασσική για Streetfigter-, η οποία σε προδιαθέτει για γρήγορες βόλτες χωρίς όμως να κουράζει τα χέρια, αφού ο Δημήτρης επέλεξε να τοποθετήσει ένα αρκετά ψηλό τιμόνι. Το μόνο που θα άλλαζα θα ήταν τα μαρσπιέ με ψηλότερα, όμως αυτό είναι ήδη μέσα στο πρόγραμμα των επερχόμενων αλλαγών, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και η αντικατάσταση του προσωρινού κοντέρ με μια TFT οθόνη, αλλά και η προσθήκη traction control ! Κάνοντας τα πρώτα μέτρα, παρατηρείς την ελαφριά αίσθηση και την ευκολία στις αλλαγές κατεύθυνσης που σε κάνει να ξεχνάς ότι οδηγείς μοτοσυκλέτα με κινητήρα boxer 1200 κυβικών. Στα στριφτερά κομμάτια, το αλουμινένιο πλαίσιο παρέχει την απαραίτητη ακαμψία στο σύνολο και μαζί με το ανεστραμμένο πιρούνι εμπνέουν εμπιστοσύνη χωρίς τάσεις πλεύσεις ή ασάφειες όταν οδηγείς γρήγορα, με αποτέλεσμα να μειώνεις ρυθμό μόνο όταν ακούς τα μαρσπιέ να ξύνουν την άσφαλτο… Ο βελτιωμένος κινητήρας ακούγεται περισσότερο με την εξάτμιση της Remus και χαρίζει δυνατές επιταχύνσεις, επιτρέποντας παιχνίδια όπως οι σούζες ή οτιδήποτε άλλο θα έκανες οδηγώντας μια σπορ μοτοσυκλέτα παραγωγής, ενώ στο ίδιο επίπεδο κινούνται και τα φρένα, αποδεικνύοντας ότι καμία επιλογή δεν έγινε στην τύχη. Το project της Moto Siadimas κρίνεται απόλυτα επιτυχημένο και ίσως κάποια στιγμή το συναντήσετε και στον δρόμο, αφού η ομάδα βρίσκεται σε διαδικασία ανεύρεσης τρόπου νομιμοποίησης (κάτι που στην Ελλάδα μόνο εύκολο δεν είναι). Στα μελλοντικά σχέδια είναι η δημιουργία ενός ακόμη project με ιαπωνικό κινητήρα, οπότε…Μείνετε συντονισμένοι…