Η εμφάνιση του "κακού" παιδιού που έχει το Forty Eight ακολουθείται κατά πόδας από τη θέση οδήγησης. Σε αυτό το Sportster τα μαρσπιέ είναι βιδωμένα στο μπροστινό μέρος του πλαισίου και όχι κοντά στα καπάκια του κινητήρα. Σε συνδυασμό με το χαμηλά τοποθετημένο και ίσιο τιμόνι δημιουργούν μία 100% αμερικάνικη θέση οδήγησης που απαιτεί λίγο χρόνο για να τη συνηθίσει ένας κοινός θνητός, αλλά όχι και ο…Chuck Norris. Τα χέρια είναι ελαφρώς τεντωμένα και χαμηλά και τα πόδια πρέπει επίσης να τεντώσουν για να φτάσουν στα μαρσπιέ. Στις μανούβρες με μικρή ταχύτητα δεν θα δυσκολέψει τον αναβάτη, αλλά με πολλά χιλιόμετρα στο αναλογικό ταχύμετρο ο τελευταίος θα νιώσει άβολα, αφού ο αέρας θέλει να του σηκώσει τα πόδια από τα μαρσπιέ. Μπρος στα κάλλη, όμως, τι είναι ο "πόνος" και αν πάρετε ένα Harley για να πηγαίνετε τέζα, τότε είστε μάλλον μαζοχιστής. Η σέλα βρίσκεται πολύ χαμηλά και δεν θα δυσκολέψει κανέναν, αφού είναι αρκετά άνετη και το αφρώδες της έχει καλή σκληρότητα.
Το μονό αναλογικό όργανο είναι ευανάγνωστο και φέρει την κλασική γραμματοσειρά της Harley Davidson αλλά και όλες τις απαραίτητες λυχνίες για την κατάσταση της μοτοσικλέτας. Τέλος, οι καθρέπτες, παρά την σχετικά ασυνήθιστη τοποθέτησή τους, προσφέρουν καλό οπτικό πεδίο και συνηθίζονται αρκετά γρήγορα από τον αναβάτη, ενώ οι κλασικοί διακόπτες της Harley έχουν χλιδάτη αίσθηση και απαιτούν ελάχιστο χρόνο εξοικείωσης.
Μόνο τα απολύτως απαραίτητα φτάνουν στα μάτια του αναβάτη.
Η τοποθέτηση των καθρεπτών κάτω από τα γκριπ κάνει το μοντέλο της Harley Davidson να δείχνει ακόμη πιο χαμηλό από ό,τι είναι.
Μονή σέλα με αρκετό και ποιοτικό αφρώδες.
Μίνιμαλ αισθητική με το πίσω στοπ να έχει ενσωματωθεί με πολύ όμορφο τρόπο στα φλας της μοτοσικλέτας.
Η ενισχυτική γέφυρα του πιρουνιού είναι πολύ όμορφη και συμβάλλει τα μέγιστα στη σημασία στη λεπτομέρεια που λαμβάνει ο αναβάτης.