Σταθερή και με προβλέψιμη συμπεριφορά, η νέα Vespa ήταν γρήγορη και πολύ ευέλικτη στην καλή ιταλική άσφαλτο.
Πρώτες στιγμές πάνω στην σέλα της και ήδη υποφέρω! Δεν μπορεί, μα τι γίνεται; Ο δρόμος που οδηγεί από το ξενοδοχείο στα περίχωρα του Camogli είναι απλά σαν βομβαρδισμένος: τεράστιες λακκούβες, ορύγματα κανονικά, φιλοδωρούν την μέση μου με γερά τραντάγματα και τα χέρια μου κοπανιούνται με τις αναρτήσεις να "τερματίζουν" κάθε πέντε δευτερόλεπτα. Δεν αρχίσαμε καλά, σκέφτομαι, αλλά μετά από λίγο βγαίνω από το μικρό δάσος και τραβάω για τους φιδίσιους δρόμους που πηγαίνουν προς την Γένοβα. Φανταστείτε έναν επαρχιακό δρόμο δύο λωρίδων δίπλα στην θάλασσα, που περνάει από μικρά χωριά, και καταλήγει να τρυπάει μεγάλα βουνά με απανωτά τούνελ πολλών χιλιομέτρων. Η Vespa ρολάρει με άνεση και δοκιμάζω το (αθόρυβο) μοτέρ της ανοίγοντας όπου μου επιτρέπει η κίνηση, το γκάζι. Τα 80 χλμ./ώρα έρχονται γρήγορα στο υπέροχο νέο κοντέρ της, όπου υπάρχει και στροφόμετρο. Τα επιπλέον κυβικά της προσθέτουν μία ανωτερότητα στο δρόμο, μία άνεση στις κινήσεις της. Σε καλή άσφαλτο, οι αναρτήσεις εμπρός και πίσω, τα πάνε περίφημα. Καθισμένος βολικά πάνω στην σέλα και με τα πόδια σου να κάνουν πάρτι στην φαρδιά, σχεδόν τελείως επίπεδη ποδιά, γρήγορα αρχίζεις και γίνεσαι τουρίστας, ξεχνώντας ότι έχεις έρθει για να οδηγήσεις το νέο μοντέλο και ρουφώντας τις νέες εικόνες που απλώνονται γύρω σου. Βλέπετε, χωρίς διάθεση υπερβολής, η νέα Vespa είναι ένα μηχανοκίνητο ιπτάμενο χαλί. Ήσυχη αλλά και με δύναμη, γρήγορη αλλά όχι νευρική, καταπίνει τα χιλιόμετρα για πλάκα. Δεν σου δίνει την αίσθηση ενός αυστηρά αστικού scooter, όχι. Με αυτοπεποίθηση και στυλ ξεχωριστό, ανοίγει δρόμο για το κάτι παραπάνω, βασιζόμενο στις λογικές διαστάσεις της, το καλό μοτέρ αλλά και τα αξιόλογα φρένα της.
Εδώ σηκώνει στάση το θέμα: η πρώτη Vespa που οδήγησα ήταν μία κατακόκκινη με την ένδειξη ABS στο πλάϊ της. Με υποβοήθηση servo, η δεξιά μανέτα παρείχε μεγάλη ισχύ στην διάθεσή μου, αν και κάπως τραχιά, απότομα. Μετά από αρκετές δοκιμές στην καλή ιταλική άσφαλτο, έμεινα απόλυτα ικανοποιημένος από την λειτουργικότητα του συστήματος ABS της νέας GTS. Στην έκδοση δε χωρίς ABS, το εμπρός φρένο ήταν απλά ικανοποιητικό στο φρενάρισμα και μόνο με την γενναία συνδρομή του πίσω φρένου, έδινε πολύ καλά αποτελέσματα.
Γυρνώντας πίσω στο ξενοδοχείο, προσπαθούσα να βάλω τις σκέψεις μου σε σειρά, έχοντας στο νου μου την μεγάλη διαδρομή που έχει κάνει αυτό το ιστορικό μοντέλο μέσα στο χρόνο. Και δεν μπορούσα να το πιστέψω: μία Vespa με ψεκασμό και ABS!
Στο δεύτερο κομμάτι της δοκιμής μας, ακολούθησα διαφορετικό δρομολόγιο και κατευθύνθηκα προς το Portofino, ένα παραλιακό θέρετρο, που όπως παρατηρήσαμε με τους άλλους συναδέλφους της ελληνικής αποστολής, πραγματικά θα πρέπει να πεινάνε! Μιλάμε για βίλες πολλών εκατομμυρίων, ξενοδοχεία 5 αστέρων και παραλίες απίθανες, ιστιοπλοϊκά και γιοτ κλπ. Μάλιστα, κάτι είχε μυριστεί ο Κάνδυλας και ήθελε να 'ρθει στο ταξίδι…
Η άσφαλτος και εκεί …κατάμαυρη, ο δρόμος ακολουθούσε την θάλασσα και σχημάτιζε ωραίες ψιλογρήγορες στροφές, ότι πρέπει για την Vespa δηλαδή. Εκεί φάνηκε το καλό ζύγισμα του συνόλου της, αφού δεν δίστασε να κινηθεί γρήγορα από στροφή σε στροφή. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι παρά τους μικρούς (12 ιντσών) τροχούς της, κρατούσε σβέλτους ρυθμούς χωρίς να ενεργοποιηθεί καθόλου η παλιά αλλεργία μου σε τροχούς μικρότερους των 16.
ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Η κίνηση στους δρόμους