Suzuki RGV 250 Banana: Ο βασιλιάς της κόντρας και ο πόθος κάθε έφηβου των 90ς!

Ένα δίχρονο που έγινε μύθος όπως ο τρελός κάθε παρέας
Το καμπυλωτό ψαλίδι έγινε ο λόγος της ονομασίας Banana
Από τα στενά της Αθήνας μέχρι το Σχιστό, το Banana ήταν ο βασιλιάς της κόντρας
Από θρύλος της ασφάλτου, σε μια εφηβική ανάμνηση!

SUZUKI: V-Strom 800 DE...Adventure is its purpose!

Ένα δίχρονο που έγινε μύθος όπως ο τρελός κάθε παρέας

Ήταν κάποτε ένα μηχανάκι που ακουγόταν πριν το δεις. Που, αν το έβλεπες παρκαρισμένο, ήξερες ακριβώς σε ποιον ανήκει — στον τρελό της παρέας, στον καγκουρο-ποιητή, στον ήρωα της κόντρας ή απλώς στον πιο ωραίο τύπο της γειτονιάς. Το Suzuki RGV 250 “Banana”, με την εμβληματική διχρωμία, το δίχρονο ουρλιαχτό του και το φιδίσιο ψαλίδι που έμοιαζε να βγήκε από το μέλλον, έγινε κάτι πολύ περισσότερο από ένα sport δικάβαλο. Στην Ελλάδα των 90s και των αρχών του 2000, έγινε μύθος. Και όσοι το θυμούνται, ξέρουν γιατί.
 

Το καμπυλωτό ψαλίδι έγινε ο λόγος της ονομασίας Banana

Το RGV VJ22, όπως ήταν ο εργοστασιακός του κωδικός, κυκλοφόρησε μεταξύ 1991 και 1996 και αποτέλεσε την πιο εμβληματική γενιά της σειράς. Η ονομασία “Banana” δεν δόθηκε επίσημα από τη Suzuki, αλλά από τους ίδιους τους αναβάτες, εξαιτίας της χαρακτηριστικής αλουμινένιας καμπύλης ψαλιδωτής ανάρτησης που έμοιαζε με μπανάνα. Το σχήμα αυτό δεν ήταν μόνο για εντυπωσιασμό: Επέτρεπε στις δίδυμες εξατμίσεις να περάσουν κάτω από το πλαίσιο, προσδίδοντας έναν εξαιρετικά συμπαγή και αγωνιστικό χαρακτήρα. Με V2 κινητήρα 90°, 60 ίππους στις 11.000 σ.α.λ. και βάρος μόλις 140 κιλά, το Banana δεν ήταν για όλους. Ήταν για εκείνους που ήξεραν τι κάνουν — ή τουλάχιστον πίστευαν πως ήξεραν.
 

Από τα στενά της Αθήνας μέχρι το Σχιστό, το Banana ήταν ο βασιλιάς της κόντρας

Το RGV έγινε γρήγορα ο ήρωας της νύχτας στις ελληνικές πόλεις, κυρίως στην Αθήνα. Πολλά μοντέλα έρχονταν μεταχειρισμένα από Ιαπωνία, με τα fairing βαμμένα σε αγωνιστικά χρώματα και τις εξατμίσεις να ουρλιάζουν ελεύθερες. Οι κόντρες ξεκινούσαν από τα φανάρια της Κατεχάκη, περνούσαν από την παραλιακή, τα λιμάνια και τις πίσω βιομηχανικές ζώνες. Το Banana δεν ήταν απλώς δίχρονο. Ήταν ένα τεστ ωριμότητας, ένα εργαλείο αυτογνωσίας, ένα εισιτήριο για το club των επικίνδυνα παθιασμένων. Στους δρόμους ηχούσε πριν φανεί και έφευγε πριν προλάβεις να συνειδητοποιήσεις τι πέρασε. Δεν συγχωρούσε λάθη, αλλά αν το μάθαινες, σου αντάμειβε κάθε στροφή με κραυγή, κάθε κατέβασμα με σπινάρισμα, κάθε βράδυ με μια ιστορία να λες.
 

Από θρύλος της ασφάλτου, σε μια εφηβική ανάμνηση!

Το Suzuki RGV 250 Banana έγινε το απόλυτο αντικείμενο πόθου για μια ολόκληρη γενιά Ελλήνων αναβατών. Ήταν το μεταβατικό στάδιο μεταξύ των μικρών παπιών και της μεγάλης μηχανής. Ήταν το πρώτο «πραγματικό» μηχανάκι για όσους τολμούσαν. Όσοι δεν το είχαν, ονειρεύονταν να το αποκτήσουν. Όσοι το είχαν, δεν το ξεχνάνε. Και σήμερα, όσα κομμάτια κυκλοφορούν ακόμα — λιγοστά και συνήθως σε συλλογές ή αγγελίες εξωφρενικά ακριβές — μοιάζουν με ζωντανές αποδείξεις ότι κάποτε υπήρξε μια εποχή που η δύναμη δεν έβγαινε από το ρεύμα αλλά από την τρέλα και την ανάφλεξη. Το Banana δεν ήταν απλώς μια δίχρονη μοτοσυκλέτα. Ήταν μια γενιά. Ήταν το soundtrack της εφηβείας όσων μεγάλωσαν με λάδι καμένο στα ρουθούνια και πατημένο κιβώτιο στο αριστερό πόδι. Κι όπως κάθε μύθος που σέβεται τον εαυτό του, το RGV Banana δε χρειάζεται να υπάρχει για να είναι ακόμα εδώ.