ΑΝΑΛΩΣΙΜΑ

Αλυσίδα κίνησης

ΑΝΑΛΩΣΙΜΑ

Μπουζί

ΑΝΑΛΩΣΙΜΑ

Φίλτρο αέρα

ΑΝΑΛΩΣΙΜΑ

Μπαταρία

ΑΝΑΛΩΣΙΜΑ

Διαφορετικά είδη φίλτρων λαδιού

ΑΝΑΛΩΣΙΜΑ

Τακάκια φρένων

Αναλώσιμα αλλά απαραίτητα

Γνωρίζετε οτι η σωστή επιλογή αναλώσιμων υλικών, αποτελεί παράγοντα ασφάλειας και αξιοπιστίας της μοτοσυκλέτας μας; Οι φυσικές φθορές που παρουσιάζουν, προυποθέτουν σχολαστική αυντήρηση και αντικατάσταση οταν είναι απαραίτητο.

 

Τα αναλώσιμα ανταλλακτικά όπως λέει και το όνομά τους, είναι αυτά που αντικαθιστώνται συχνότερα σύμφωνα πάντα με τις οδηγίες του κατασκευαστή. Εφόσον μια μοτοσυκλέτα αποτελείται από πολλά εξαρτήματα, τα αναλώσιμα έχουν πολλές κατηγορίες. Παρακάτω θα δούμε τις πιο βασικές.

Αλυσίδα και ιμάντας μετάδοσης

Η αλυσίδα και ο ιμάντας κίνησης, είναι τα εξαρτήματα εκείνα, που αναλαμβάνουν τη μεταφορά του παραγόμενου έργου, στον πίσω τροχό. Στις περισσότερες μοτοσυκλέτες, η μετάδοση, γίνεται με αλυσίδα ενώ στα περισσότερα Scooter με ιμάντα.

Για να μπορεί η αλυσίδα να λειτουργεί σωστά χρειάζεται συντήρηση. Αυτή περιλαμβάνει τον καθαρισμό και την τακτική λίπανση, με ειδικά λιπαντικά, κάθε 500χλμ περίπου. Κάθε αλυσίδα, πρέπει να είναι σωστά ρυθμισμένη, ούτε πολύ σφιχτή, καθώς φθείρει τα γρανάζια και είναι πιθανό να σπάσει, ούτε πολύ χαλαρή, καθώς δεν μεταφέρει σωστά τη δύναμη και φθείρεται γρηγορότερα.
Η ρύθμιση γίνεται μέσω των ρεγουλατόρων και αν έχουν φτάσει στο τέρμα τους, η αλυσίδα χρήζει αντικατάστασης. Η αλλαγή καλό είναι να γίνεται σε συνδυασμό με τα γρανάζια. 

Στην περίπτωση του ιμάντα, είναι το σκληρά εργαζόμενο κομμάτι που γυρίζει διαρκώς, ανάμεσα σε τροχαλίες, κινητήρα και τροχό. Η κατάσταση και η διάρκεια ζωής του, εξαρτώνται από τον τρόπο οδήγησης και η αντικατάστασή του, πρέπει να γίνεται στα προβλεπόμενα διαστήματα, που ορίζει ο κατασκευαστής.

Τακάκια

Η τριβή που αναπτύσσεται ανάμεσα στα τακάκια και τους δίσκους των φρένων είναι ο λόγος που η μοτοσυκλέτα σταματάει ή ελαττώνει ταχύτητα, όταν πιέζουμε την μανέτα του φρένου. Υπάρχουν διαφορετικές κατηγορίες όπως τα οργανικά, τα κεραμικά και τα μεταλλικά, με διαφορετικά χαρακτηριστικά η κάθε μία.

Πρέπει να ελέγχονται τακτικά και αν χρειαστεί, να αντικατασταθούν. Διαφοροποιούνται σε κατηγορίες, σύμφωνα με τη σύνθεση της πάστας. Τα οργανικά τακάκια, κατασκευάζονται με τα μίξη διαφόρων υλικών, όπως κέβλαρ, γυαλί άνθρακας κ.α και έχουν απαλό χαρακτήρα, είναι ήσυχα και δεν χαράζουν τους δίσκους. Τα ημι-μεταλλικά τακάκια, που περιέχουν το 30% των μεταλλικών σωματιδίων ενός μεταλλικού, σε μίξη με άλλες ουσίες. Μεταφέρουν την αίσθηση που έχει ένα οργανικό τακάκι,  σε συνδυασμό με την δύναμη ενός μεταλλικού.

Τα μεταλλικά τακάκια, είναι τα δημοφιλέστερα και χρησιμοποιούνται από όλες τις εταιρίες. Αποτελούνται από μεταλλικά στοιχεία με μεγάλη αντοχή στην τριβή και προσφέρουν αρκετή δύναμη σε απαιτητικές καταστάσεις., όμως μεταφέρουν μεγάλη θερμοκρασία στις δαγκάνες και φθείρουν τους δίσκους. Τα κεραμικά τακάκια, περιέχουν μίξη κεραμικών ινών με άλλες ουσίες και είναι φιλικά προς τους δίσκους. Έχουν περισσότερη αντοχή στη θερμοκρασία από τα οργανικά, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχουν τον ίδιο συντελεστή τριβής με τα μεταλλικά. Σε μερικές μοτοσυκλέτες, που διαθέτουν ταμπούρο, δεν υπάρχουν τακάκια, αλλά οι σιαγόνες που έχουν τον ίδιο ρόλο.

Δίσκοι φρένων

Οι δίσκοι, περιστρέφονται μαζί με τον τροχό και όταν πατήσουμε φρένο, τα τακάκια, αρπάζουν το δίσκο, ώστε να σταματήσουν την περιστροφή του τροχού. Είναι σημαντική η συμβολή τους, όσο αναφορά την ασφάλεια της μοτοσυκλέτας. Η πιο απλή κατηγορία δίσκων, είναι οι σταθεροί, που είναι στερεωμένοι στην πλήμνη του τροχού. Είναι λιγότερο αποτελεσματικοί και  έχουν μικρότερη διάρκεια ζωής.

Η επόμενη κατηγορία, είναι οι πλευστοί δίσκοι, οι οποίοι είναι στερεωμένοι σε μια σειρά από βίδες , αντί για την πλήμνη του τροχού, με αποτέλεσμα να έχουν το περιθώριο να κινηθούν κάθετα. Αυτό αυξάνει την αποτελεσματικότητα και την δύναμη του φρεναρίσματος. Οι περιφερειακοί δίσκοι, στηρίζονται στο περίγραμμα του τροχού και μέσω του μειωμένου βάρους και της μεγαλύτερης διαμέτρου τους, παρέχουν αρκετά μεγάλη δύναμη φρεναρίσματος. Οι carbon δίσκοι είναι για αγωνιστικές εφαρμογές.

Η διαφοροποίηση, αφορά και το στυλ του δίσκου. Έτσι, εκτός από τους απλούς δίσκους, θα συναντήσουμε τους διάτρητους, που μέσω των οπών, αποβάλλουν θερμότητα και αυξάνουν την τριβή. Οι χαρακτοί εμφανίζουν την ίδια αποτελεσματικότητα. Ο συνδυασμός διάτρητων και χαρακτών, εξασφαλίζει τα πλεονεκτήματα και των δύο, με επιπλέον αποδοτικότητα στο βρεγμένο. Οι δίσκοι wave, έχουν το σχηματισμό μαργαρίτας και αυξάνουν δραματικά τη δύναμη του φρεναρίσματος, λόγω μικρότερης μάζας, μεγαλύτερης ικανότητας για αποβολή θερμοκρασίας και νερού και ιδανικών συνθηκών τριβής.


Μπουζί

Η λειτουργία του μπουζί (αναφλεκτήρας), είναι να παράγει σπινθήρα, ο οποίος ενεργοποιεί την καύση του συμπιεσμένου μείγματος αέρα/ καυσίμου, κατά τη διάρκεια του κύκλου συμπίεσης. Η σωστή λειτουργία του μπουζί, εξασφαλίζει την ομαλή λειτουργία του κινητήρα.

Αποτελείται από ένα κεντρικό ηλεκτρόδιο και τα ηλεκτρόδια γείωσης. Η μικρότερη απόσταση, μεταξύ αυτών, ονομάζεται διάκενο. Η μέγιστη ακρίβεια στη διατήρηση του διάκενου, είναι σημαντική, καθώς εσφαλμένο διάκενο, θα έχει σημαντικές επιπτώσεις στην απόδοση του κινητήρα. Μεγαλύτερο διάκενο οδηγεί σε αποτυχία ανάφλεξης, ενώ μικρότερο διάκενο, οδηγεί, εκτός από αποτυχία ανάφλεξης, σε θόρυβο στο ρελαντί και σε φτωχό επίπεδο ποιότητας καυσαερίων.

Σημαντική παράμετρος, στην επιλογή μπουζί, είναι το εύρος θερμότητας, δηλαδή η ταχύτητα που μεταφέρει θερμότητα, από την ακίδα, στην κεφαλή του κινητήρα. Διακρίνονται σε ψυχρά, που μεταφέρουν γρηγορότερα τη θερμότητα και έτσι, αποφεύγουμε την προ-ανάφλεξη και την υπερθέρμανση του χώρου καύσης και σε θερμά, που έχουν πιο αργό ρυθμό μεταφοράς προς την κεφαλή.

Σύμφωνα με το υλικό που χρησιμοποιούν, χωρίζονται σε: χαλκού, που έχουν μικρό κόστος αλλά μεγάλη απόδοση, καθώς παραμένουν ψυχρά. Πλατινένια, που είναι ακριβότερα και έχουν αυξημένη μακροζωία, αλλά χάνουν την απόδοσή τους με το πέρασμα του χρόνου. Διπλά πλατινένια, που έχουν περισσότερο υλικό, από τα πλατινένια και έχουν λίγο καλύτερη απόδοση. Ιριδίου, που αποδίδουν καλύτερα, δημιουργούν ολοκληρωμένη καύση, έχουν καλύτερη συμπεριφορά στην ηλεκτρική ενέργεια, με αρκετή διάρκεια ζωής, αλλά έχουν υψηλό κόστος  απόκτησης.

Μπαταρίες

Η μπαταρία της μοτοσυκλέτας, εκτός από την διαδικασίας της εκκίνησης, εξασφαλίζει και τις ανάγκες τροφοδοσίας ρεύματος. Ζέστη κρύο και κραδασμοί, είναι δυνατόν να περιορίσουν τη διάρκεια ζωής μιας μπαταρίας. Αν έχουν τοποθετηθεί αξεσουάρ, μεγαλώνει η κατανάλωση ενέργειας, γι αυτό πρέπει να είναι πάντα φορτισμένη και ο καλύτερος τρόπος, είναι να βγάζετε βόλτα συχνά τη μοτοσυκλέτα.

Ο χρόνος συντήρησης, η διαδικασίας εκφόρτισης και το κόστος κτήσης, είναι μερικοί μόνο από τους παράγοντες επιλογής μιας μπαταρίας. Έτσι έχουμε τους εξής τύπους μπαταριών: Κλειστού τύπου, είναι αυτές που δεν απαιτούν συντήρηση, καθώς έχουν ενσωματωμένα υγρά και έχουν χαμηλό κόστος. Ανοιχτού τύπου, είναι αυτές που απαιτούν συντήρηση, συμπληρώνεις υγρά και έχουν χαμηλό κόστος απόκτησης. Μπαταρίες λιθίου, είναι  αυτές με μεγαλύτερο θερμοκρασιακό εύρος, με περισσότερους κύκλους ζωής, ταχύτερη φόρτιση, αλλά υψηλή τιμή απόκτησης. Μπαταρίες Gel, είναι αυτές με εξαιρετική απόδοση και αντοχή σε κραδασμούς, δεν απαιτούν συντήρηση, αλλά με μεγάλο κόστος κτήσης.

Έλαια πιρουνιού

Το πιρούνι της μοτοσυκλέτας, αποτελείται από εξαρτήματα, όπως πιστόνι και ελατήριο, άλλα δεν είναι ικανά από μόνα τους να σηκώσουν το βάρος του μπροστινού συστήματος. Εκεί επεμβαίνει το λάδι του πιρουνιού. Η μοτοσυκλέτα, χρησιμοποιεί υγρά σε ροή, για να αντισταθεί στην κίνηση.

Μεταφέροντας λάδι, από τη μια άκρη του πιρουνιού στην άλλη, μέσω μικρών στομίων ή βαλβίδων, η κίνηση του πιρουνιού, μπορεί να γίνει ελεγχόμενη. Όσο πιο περιορισμένες είναι οι βαλβίδες ή όσο πιο παχύρευστο το υγρό, τόσο πιο αργά κινείται το πιρούνι. Ενώ το ελατήριο του πιρουνιού κρατά το εμπρόσθιο άκρο επάνω, είναι το υδραυλικό σύστημα, που κρατά το πιρούνι από την υπερβολική βύθιση ή απότομη αναπήδηση.

Ο διαχωρισμός γίνεται, σύμφωνα με το δείκτη ιξώδους. Ο δείκτης αυτός, δείχνει την ικανότητα του λαδιού να διατηρεί το βάρος, όπου βάρος εννοούμε τη σύσταση, σταθερό όταν ζεσταίνεται. Η τριβή, ανάμεσα στα μεταλλικά εξαρτήματα του πιρουνιού, καθώς και η συνεχόμενη ροή του λαδιού, παράγουν θερμότητα. Όσο πιο συνεπές παραμένει το βάρος του λαδιού, τόσο λιγότερο αλλάζει η απόσβεση, ενώ αν το λάδι ζεσταθεί και γίνει λεπτότερο, το πιρούνι θα γίνει μαλακότερο και θα κινείται γρηγορότερα. Η αντικατάσταση, πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τα πρότυπα του κατασκευαστή.

Φίλτρο αέρα

Ο πρωταρχικός στόχος ενός φίλτρου, είναι η μέγιστη ροή αέρα, σε συνδυασμό με την καλύτερη δυνατή προστασία, από την βρωμιά. Η διατήρηση της βέλτιστης, απεριόριστης ροής αέρα, γίνεται πρόβλημα, όταν πρέπει να περάσει από ένα μέσο φιλτραρίσματος. Το περισσότερα εργοστασιακά φίλτρα, είναι χάρτινα και αρκετά περιορισμένα, αφού έχουν μικρά ανοίγματα για να φιλτράρουν την είσοδο βλαβερών σωματιδίων.

Αν καταφέρουμε να αυξήσουμε τη ροή, θα αυξήσουμε την ιπποδύναμη και την ροπή του κινητήρα, καθώς  ο αυξημένος αέρας συντελεί στην αποδοτικότερη καύση. Τα φίλτρα αέρα, από βαμβάκι  πετυχαίνουν αυξημένη ροή αέρα με τη μέγιστη δυνατό φιλτράρισμα. Αυτό επιτυγχάνεται, καθώς ο αέρας ακολουθεί τη συντομότερη διαδρομή και έτσι η βρωμιά, αναγκάζεται να περάσει μέσα από τις ίνες του φίλτρου, εκεί όπου εγκλωβίζεται. Τα βλαβερά σωματίδια, λόγω της ορμής τους, δεν καταφέρνουν να ακολουθήσουν το ρεύμα αέρα γύρω από τις ίνες, αλλά προσκρούουν απΆ ευθείας πάνω σε αυτές και συλλαμβάνονται. Είναι επομένως αποδοτικότερα, κοστίζουν λιγότερο, καθώς μπορούν να καθαριστούν και να επαναχρησιμοποιηθούν και έχουν αυξημένο όριο διάρκειας ζωής.  

Φίλτρο λαδιού

Η βασική λειτουργία, που επιτελεί το φίλτρο λαδιού, είναι να αφαιρεί τις προσμίξεις από το λάδι. Έχει τη μορφή μεταλλικού κυλινδρικού κουτιού, που αποτελείται διάφορα υλικά φιλτραρίσματος, όπως κυτταρίνη, διάφορα συνθετικά ή λεπτό πλέγμα μετάλλων, τα οποία εγκλωβίζουν οργανικές ή ανόργανες προσμίξεις, καθώς ρέει το λάδι.

Οι οργανικοί ρύποι, περιλαμβάνουν βακτήρια και οξειδώσεις του πετρελαίου , που παίρνουν τη μορφή λάσπης. Οι ανόργανες προσμίξεις, αποτελούνται από σκόνη, που εισέρχεται στον κινητήρα μαζί με μικροποσότητες ρινισμάτων μετάλλων, από τα έδρανα, τα τοιχώματα του κυλίνδρου και άλλα εσωτερικά εξαρτήματα. Η διαδικασία έχει ως εξής: Το λάδι αντλείται από το κάρτερ, μέσω της τρόμπας λαδιού και αφού περάσει από το φίλτρο λαδιού για καθάρισμα, στη συνέχεια διανέμεται μέσω των διόδων του κινητήρα, στις επιφάνειες που χρειάζονται λίπανση.  Η αντικατάσταση του φίλτρου λαδιού γίνεται σύμφωνα με τα πρότυπα του κατασκευαστή, αλλά καλό είναι να γίνεται μαζί με κάθε αλλαγή λαδιών.







ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΑΞΕΣΟΥΑΡ & ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΩΝ

Ελεύθερο Κείμενο
Κατηγορία/Υποκατηγορία
Τιμή από
Τιμή έως
Εργοστασιακός Κωδικός