Η καριέρα του γεμίζει ολόκληρη τη δεκαετία του 1950 και στο σύνολό της μετρά έξι παγκόσμια πρωταθλήματα GP (δύο στα 350 κ.εκ. και τέσσερα στα 500) καθώς και έξι νίκες στο Isle of Man TT. Εμφανίστηκε στο παγκόσμιο προσκήνιο το 1950 τρέχοντας με τη Norton σε δύο κατηγορίες (350 και 500), τερματίζοντας τη χρονιά δεύτερος σε αμφότερες. Την επόμενη χρονιά τις κατέκτησε και τις δύο, πάντα με Norton. Συνέχισε με την Αγγλική εταιρεία και το 1952, κατακτώντας τα 350, ενώ από την ερχόμενη σεζόν μεταπήδησε στη Gilera. Με την Ιταλική μοτοσικλέτα κατέκτησε για τρεις συνεχόμενες χρονιές τον τίτλο στα 500 κ.εκ.. Στην καριέρα του αγωνίστηκε επίσης - για σύντομα χρονικά διαστήματα και χωρίς επιτυχία - με μοτοσικλέτες των BMW, NSU και Benelli.
Η συμβολή του στους αγώνες μοτοσικλέτας είναι σημαντική και μια αλληλουχία από τρεις συνεχόμενες στροφές στην περίφημη Mountain Course στο Isle of Man - όπου και η κατοικία του - έχει πλέον το όνομά του, είναι οι στροφές “Duke”. Συνεισέφερε ιδιαίτερα στις προσπάθειες για την οικονομική εξασφάλιση των συναθλητών του και μάλιστα το 1956, στο απώγειο της δόξας του και μετά από τρεις συνεχόμενους τίτλους, τιμωρήθηκε με εξάμηνο αποκλεισμό από τη FIM επειδή στήριξε απεργία των αναβατών, ουσιαστικά χάνοντας κάθε ευκαιρία για έναν τέταρτο τίτλο στη σειρά.
Είναι επίσης ο αναβάτης που πρώτος καθιέρωσε την ολόσωμη δερμάτινη φόρμα. Προσπαθώντας να γίνει ο πρώτος που θα σημείωνε μέση ταχύτητα 100 μιλίων/ώρα στο Isle of Man (160 χλμ/ώρα), θεώρησε πως η κακή αεροδυναμική του εξοπλισμού του ήταν ένα πρόβλημα: Ο αέρας έμπαινε μέσα στο παντελόνι του και το φούσκωνε, χαλώντας την αεροδυναμική του. Στην τελευταία του προσπάθεια είχε μετρηθεί στα 99,93 μίλια/ώρα και έψαχνε την ελάχιστη βοήθεια για να γράψει το ιστορικό ρεκόρ. Έτσι ο ίδιος ζήτησε από τον τοπικό ράφτη της περιοχής που κατοικούσε τότε να του κατασκευάσει μια ολόσωμη φόρμα. Μόλις εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε αγώνα με αυτήν όλοι οι αντίπαλοί του έτρεξαν στον ίδιο ράφτη να προμηθευτούν μια δική τους και έκτοτε ο κόσμος των αγώνων ταχύτητας δεν ξαναείδε ποτέ διαιρούμενη στολή. Για την ιστορία, το όριο των 100 μιλίων/ώρα δεν πρόλαβε να το σπάσει ο Duke. Αυτό το έκανε πρώτος ο Σκωτσέζος Bob McIntyre, φίλος του Duke. Όταν το κατάφερε φορούσε διαιρούμενη στολή.
Μετά την απόσυρσή του από την ενεργό δράση, ο Duke ασχολήθηκε με το εμπόριο μοτοσικλετών, έτρεξε τη δική του αγωνιστική ομάδα στα GP (Scuderia Duke) το 1963 και το 1978 συμμετείχε στην ίδρυση της ακτοπλοϊκής εταιρείας Manxline, την πρώτη υπηρεσία σύγχρονων οχηματαγωγών φέρι που εξυπηρετεί το Isle of Man. Παράλληλα υποστήριξε ενεργά την εταιρεία του γιού του Peter, Duke Video, την πασίγνωστη εταιρεία παραγωγής βίντεο μηχανοκίνητου αθλητισμού.
Δείτε ένα σύντομο αφιέρωμα της Duke Video στην υπέροχη αγωνιστική καριέρα του Geoff Duke.
Adventure 125άρια scooter για τους κακοτράχαλους δρόμους της πόλης
ZT 703 F: Τα χαρακτηριστικά του τρικύλινδρου Adventure της Zontes
ATR 125: Το νέο A1, adventure scooter της QJMOTOR
H μοτοσυκλέτα γίνεται mainstream. Μας αρέσει αυτό;
Seventy Degrees SD-JT81 - Test
Ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες: Είναι αναγκαίες για το μέλλον της συγκοινωνίας της Ευρώπης;
ESF E-Ride ΖΧ45: Με δίπλωμα ΑΜ και βάρος 55 κιλών
Vespa Primavera και Sprint με όφελος 500 ευρώ από την Piaggio Λυμπερόπουλος
Royal Enfield Bullet – Η μακροβιότερη μοτοσυκλέτα της ιστορίας
Sym Symphony ST: Πουλάει σαν ζεστό ψωμί, αλλά γιατί;
5 πράγματα για να μην καταστρέψεις τα ελαστικά σου
Αρχική Σελίδα | Sitemap | Επικοινωνία | Προβολή/Συνεργασία
Copyright © 2024 - mototriti.gr