Παίρνοντας το Scrambler Full Throttle από την αντιπροσωπεία μας περίμενε μια διαδρομή πηγμένων λεωφόρων σε ώρα αιχμής για να πάμε πίσω στο γραφείο. Εκεί ήρθε και το πρώτο τεστ για το Scrambler, καθώς το φαρδύ τιμόνι του αρχικά σου δημιουργεί την εντύπωση ότι θα σε δυσκολέψει όταν κινείσαι ανάμεσα στα αυτοκίνητα. Όντως υπήρχαν κάποια λίγα σημεία όπου το Scrambler δυσκολεύτηκε, αλλά στο 95% των περιπτώσεων ανταποκρινόταν καλύτερα από πολλές μοτοσυκλέτες που είναι στοχοπροσηλωμένες στην οδήγηση πόλης.
Το μικρό βάρος του Scrambler (μόλις 185 κιλά γεμάτο) και οι μαζεμένες του διαστάσεις βοηθούν σε αυτό, ακόμα περισσότερο όμως βοηθάει η απόκριση στο γκάζι. Ακόμα και στην Road χαρτογράφηση μπορεί άνετα να σου δώσει το στιγμιαίο πέταγμα που σε σώζει από μια δύσκολη κατάσταση, ενώ όσον αφορά την Sport καλό είναι να έχεις πιεί μια γουλιά καφέ πριν ανοίξεις το γκάζι. Η απόκριση εκεί δεν είναι απότομη, περισσότερο θα ταίριαζαν οι λέξεις άμεση και εθιστική. Το μόνο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει κανείς στην κίνηση στην πόλη είναι η ζέστη που βγάζει ο κινητήρας και η εξάτμιση, η οποία όμως θα γίνει αισθητή μόνο στη στάση, καθώς ακόμα και με χαμηλές ταχύτητες παύει να γίνεται ενοχλητική. Η λειτουργία του συμπλέκτη (που όπως είδαμε παραπάνω αδυνάτισε και έγινε υδραυλικός) κάνει την καθημερινή μετακίνηση και το συνεχόμενο σταμάτα – ξεκίνα πιο εύκολη υπόθεση, όμως αρκετά για την πόλη. Όποιος ψάχνει για ένα απλό commuter που θα τον πηγαινοφέρνει δουλειά σπίτι, σπίτι δουλειά και τέλος μπορεί να καλυφθεί με άλλες επιλογές.
Born Free μας προκαλούσε η τάπα του ντεπόζιτου και όταν έφτασε το Σαββατοκύριακο υπακούσαμε σε αυτές τις προτροπές και πήραμε τα βουνά. Όπως σε κάθε ωραίο ταξίδι πρώτα αντιμετωπίσαμε το αναγκαίο κακό που είναι η Εθνική Οδός. Το Scrambler άνετα ταξίδεψε με ταχύτητες άνω των 150 χλμ./ώρα, ενώ στο κοντέρ είδαμε μέχρι 198 χλμ./ώρα (παρά την αεροδυναμική ντουλάπας που είχαμε, όντας φορτωμένοι με ένα τεράστιο backpack). Βεβαίως λύση υπάρχει για τους πιο ταξιδιωτικούς, μποέμ αναβάτες, καθώς στον κατάλογο των αξεσουάρ της Ducati υπάρχουν πλαϊνές βαλίτσες που ταιριάζουν στιλιστικά στο Scrambler, καθώς και αλουμινένια κεντρική (αυτή η τελευταία ίσως αισθητικά να ξεφεύγει, προσπαθώντας να την φανταστούμε πάνω στο πανέμορφο Full Throttle). Το μόνο αρνητικό ήταν οι ελαφριές ταλαντώσεις μετά τα 160 χλμ./ώρα, απόρροια και των τακουνάτων ελαστικών, οι οποίες όμως σε καμία περίπτωση δεν δημιουργούν αίσθηση κινδύνου, απλά θα κουράσουν λίγο παραπάνω στην πολύωρη οδήγηση. Βγαίνοντας από την εθνική και περνώντας τον κάμπο φτάσαμε επιτέλους στο απόλυτο «πεδίο μάχης» για το Scrambler. Οι ορεινοί, γεμάτοι στροφές δρόμοι. Εκεί ένα χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη μας, καθώς το Scrambler πλάγιαζε, σηκωνόταν και άλλαζε κατεύθυνση σαν να είναι παιχνίδι, με σταθερότητα που θυμίζει πολύ μεγαλύτερες και ακριβότερες μοτοσυκλέτες. Τα φρένα του σταματούσαν με ασφάλεια τη μοτοσυκλέτα πριν την είσοδο στη στροφή και οι επιδόσεις τους είναι καλές για την κατηγορία, καθώς σύμφωνα με τις μετρήσεις μας χρειάζονται 43,46 μέτρα για να ακινητοποιηθεί πλήρως από τα 100 χλμ./ώρα. Τα ελαστικά της Pirelli ανταποκρίνονται στο ρόλο τους και δεν επιτρέπουν κανένα γλίστρημα ή ασάφεια, ενώ ακόμα και στο χώμα με απενεργοποιημένο το Traction Control χρειάζεται προσπάθεια για να νιώσεις τον πίσω τροχό να ξεκινάει να «φεύγει». Οι αναρτήσεις της KYB αποσβένουν τις περισσότερες ανωμαλίες στο δρόμο και στο χώμα, ενώ σου επιτρέπουν να πιέσεις και λίγο παραπάνω με ασφάλεια. Κάτι που ίσως ξενίσει μερικούς είναι ότι η όρθια θέση οδήγησης είναι κάπως άβολη, καθώς το μικρό ντεπόζιτο και η μαζεμένη σέλα δεν επιτρέπουν στα γόνατα του αναβάτη να εδράσουν σε φυσιολογική θέση.
