Ducati 916: Ο θρύλος των Superbikes στα μέσα του `90
Κυκλοφόρησε το 1994, με κινητήρα 916cc που απέδιδε 114 ίππους.
Σχεδιασμένη από τον Massimo Tamburini, έθεσε τα νέα στάνταρ στις Supersport μοτοσυκλέτες.
Έκανε θραύση με το μονόμπρατσο ψαλίδι και εξατμίσεις κάτω από τη σέλα.
Κατέκτησε 4 Παγκόσμια Πρωταθλήματα Superbikes
DUCATI: Desert X Διψάει για περιπέτεια!
Κυκλοφόρησε το 1994, με κινητήρα 916cc που απέδιδε 114 ίππους
Στα τέλη του 1993, η Ducati έκανε τα αποκαλυπτήρια για τη νέα Supersport μοτοσυκλέτα της, που θα κυκλοφορούσε το 2024 και θα αντικαθιστούσε την 888. Ο κινητήρας της βασιζόταν σε αυτόν της προκατόχου της, με V διάταξη, αυξημένη διαδρομή εμβόλων από 64 σε 66mm και ίδια διάμετρο κυλίνδρου (94mm). To αποτέλεσμα ήταν η αύξηση της χωρητικότητας στα 916cc, από όπου πήρε και το όνομά της η νέα μοτοσυκλέτα κατά την προσφιλή από τη δεκαετία του `70 συνήθεια της Ducati να ονοματίζει πολλά μοντέλα της με βάση τον κυβισμό τους. Η απόδοση της πρώτης 916 έφτανε τους 114 ίππους στις 9.000 σ.α.λ., ένας δυνατός αριθμός για την εποχή της.
Σχεδιασμένη από τον Massimo Tamburini, έθεσε τα νέα στάνταρ στις Supersport μοτοσυκλέτες
O Massimo Tamburini θεωρούταν ένας «μάγος» του σχεδιασμού μοτοσυκλετών, ο οποίος είχε εργαστεί για τις Cagiva, MV Agusta και Ducati. Η πρώτη μοτοσυκλέτα που σχεδίασε για τους «κόκκινους» ήταν η Paso του 1986, από την οποία άντλησε πολύτιμα μαθήματα για την αεροδυναμική και τη σχεδιαστική αρτιότητα. Στις αρχές της δεκαετίας του `90 ξεκίνησε να δουλεύει πάνω στο επόμενο δημιούργημά του, με τον δύσκολο στόχο να σχεδιάσει το πιο σταθερό πλαίσιο Ducati πάνω στο πιο μικρό μεταξόνιο της εταιρείας. Μετά από πολλούς πειραματισμούς (χωρίς αεροσήραγγα βεβαίως τότε), το επιθυμητό αποτέλεσμα επετεύχθη. Ο Tamburini είχε πλέον σχεδιάσει μια από τις ομορφότερες μοτοσυκλέτες του κόσμου, η οποία έθεσε τα νέα στάνταρ στη σχεδίαση των Supersport μοτοσυκλετών, περνώντας τες σε μια νέα, «λεπτότερη» εποχή.
Αν σου άρεσε: Κοινοποίησέ το »
Σχολίασέ το, στη σελίδα μας στο Facebook »
Έκανε θραύση με το μονόμπρατσο ψαλίδι και εξατμίσεις κάτω από τη σέλα
Πέρα από τον «λεπτότερο» σχεδιαστικό της χαρακτήρα, η 916 έκανε θραύση χάρη σε δύο χαρακτηριστικά. Το μονόμπρατσο ψαλίδι και την τοποθέτηση των εξατμίσεων κάτω από τη σέλα. Πρέπει βεβαίως να αναφερθεί εδώ ότι η 916 ΔΕΝ ήταν η πρώτη μοτοσυκλέτα που ενσωμάτωσε αυτά τα χαρακτηριστικά που την απογείωσαν. Η Ηonda είχε ήδη χρησιμοποιήσει αυτές τις λύσεις στην NR750 που παρουσίασε τον Αύγουστο του `91. Μάλιστα ένας – ανεπιβεβαίωτος – μύθος θέλει τον Tamburini να σκίζει τα μέχρι τότε σχέδιά του για τη νέα Ducati, μόλις αντίκρισε την NR750. Ο ίδιος έχει παραδεχτεί σε συνέντευξή του παλιότερα ότι άντλησε έμπνευση από υπάρχουσες σχεδιάσεις, χωρίς όμως να τις κατονομάζει. Όποια και αν είναι η αλήθεια, ο Tamburini έκανε «ιδιαίτερο» αυτό το σχεδιαστικό τερτίπι, καθιστώντας το τελικά ταυτόσημο με την 916 και με το όνομά του, ενώ η 916 «κέρδισε τον τίτλο της μοτοσυκλέτας της χρονιάς από τα πιο υψηλού κύρους περιοδικά μοτοσυκλέτας της εποχής».
Κατέκτησε 4 Παγκόσμια Πρωταθλήματα Superbikes
Όμως παρά την φινετσάτη εμφάνισή της και τα δυνατά χαρακτηριστικά στο χαρτί, η νέα «βασίλισσα» έπρεπε να αποδείξει την αξία της στις πίστες. Και διάολε το παραέκανε όταν βρέθηκε δίπλα στα Ιαπωνικά τετρακύλινδρα εν σειρά θηρία στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbikes του 1994. Oι δύο προκάτοχοί της (851 και 888) τα είχαν καταφέρει περίφημα, έχοντας φέρει 3 Παγκόσμια Πρωταθλήματα στο Borgo Panigale, αλλά την προηγούμενη χρονιά (1993) ήταν ο Αμερικανός Scott Russell με μια Kawasaki ZXR-750 που είχε βρεθεί στην κορυφή του κόσμου. Το βάρος έπεφτε λοιπόν στις πλάτες της 916 για να φέρει το πολυπόθητο τρόπαιο πίσω στην Ιταλία. Στα χέρια του Βρετανού Carl Fogarty μετατράπηκε σε πολιορκητικό κριό και, παίρνοντας 10 νίκες και άλλα 4 βάθρα σε 22 αγώνες, ο Fogarty έγινε Παγκόσμιος Πρωταθλητής, 25 βαθμούς μπροστά από την Kawasaki του Russell. Η επόμενη χρονιά ήταν ακόμα πιο δυνατή, με τη Ducati να κάνει το 1-2 και να κατακτά και πάλι το Πρωτάθλημα με τον Fogarty, ενώ το 1996 ήταν η σειρά του Troy Corser να πανηγυρίσει την κατάκτηση του Πρωταθλήματος. Το 1997 η 916 θα στεφόταν για τελευταία φορά «βασίλισσα», και πάλι δια χειρός του αγαπημένου της «ιππότη», Carl Fogarty. Tην επόμενη χρονιά η 916 «αποσύρθηκε», με πλούσιο παλμαρέ, για να αντικατασταθεί από την 996 που μπήκε στον στίβο το 1999, έχοντας αφήσει πίσω της εποχή, ως μια από τις ομορφότερες μοτοσυκλέτες που κυκλοφόρησαν ποτέ.