Εξ όψεως πρόκειται για τη γνωστή κινητήρια μονάδα που η Enfield χρησιμοποιεί στην παραγωγή της από τη δεκαετία του 1960. Στην ουσία όμως ο εκσυγχρονισμός έχει περάσει πάνω της σε πολλά στάδια. Σήμερα απολαμβάνουμε έναν μονοκύλινδρο που έχει εξελιχθεί πλήρως στα σημερινά βασικά στάνταρ. Ο στρόφαλός του έχει ελαφρύνει αισθητά, κάτι που σημαίνει πολύ μικρότερη αδράνεια, η μοτοσυκλέτα στροφάρει πιο ελεύθερα και ακούει άμεσα στις οδηγίες του χειριστή της.
Η υποτετράγωγη γεωμετρία παραμένει -ευτυχώς!- βασικό χαρακτηριστικό του κινητήρα, ο οποίος εδώ έχει μεγαλώσει κατά μερικά κυβικά εκατοστά σε σχέση με το Bullet. Για να φτάσουμε στα 535 κ.εκ. έχει αυξηθεί η διάμετρος του πιστονιού από τα 84 στα 87 χλστ, κρατώντας πάντα την υποτετράγωγη αναλογία με τη διαδρομή στα 90 χλστ. Η απόδοσή του φτάνει στα 29 άλογα (από 24 του Bullet), και αποδίδεται στις 5.100 σ.α.λ.
Να σημειώσουμε επίσης πως η μοτοσυκλέτα που δοκιμάσαμε φορά μια πιο ελεύθερη εξάτμιση από τη στάνταρ, η οποία είναι αρκετά θορυβώδης - αλλά δε γνωρίζουμε πόση διαφορά κάνει σε απόδοση μη έχοντας οδηγήσει με την κανονική.