Η παράνομη βάση του ΚΟΚ κίνηση των μοτοσικλετιστών ανάμεσα στα αυτοκίνητα ίσως χρειάζεται να επανεξεταστεί, καθότι έρευνα αποδεικνύει ότι πέραν της αποσυμφόρησης της κίνησης που προσφέρει, είναι και ασφαλής ως πρακτική.
Αφήνουμε κατά μέρος την πολιτική ορθότητα στην διατύπωση και το γράφουμε στα ίσα: Χιλιάδες μοτοσικλετιστές επιδίδονται καθημερινά στην πρακτική της διήθησης και αυτό είναι ένα γεγονός το οποίο μπορεί να διαπιστωθεί με μια πεντάλεπτη βόλτα σε οποιοδήποτε αστικό κέντρο της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού.
Φυσικά το ότι γίνεται σε μεγάλη κλίμακα, δεν σημαίνει ότι αυτόματα νομιμοποιείται η ενέργεια, απλά καταδεικνύεται μια πραγματικότητα, την οποία θέλουμε να προσεγγίζουμε χωρίς στρουθοκαμηλισμούς και περιστροφές.
Σύμφωνα με τον ΚΟΚ λοιπόν η διήθηση απαγορεύεται, ενώ οι περισσότεροι αυτοκινητιστές (αλλά και μερικοί εποχούμενοι σε δίκυκλα), την θεωρούν άκρως επικίνδυνη και ενοχλητική, κατατάσσοντας την ως μια μορφή οδήγησης που αυξάνει κάθετα την πιθανότητα ατυχήματος.
Είναι όμως τελικά έτσι τα πράγματα;
Για μια σωστή και δίκαιη εξέταση του θέματος, φυσικά και θα πρέπει να ληφθεί υπόψη το συλλογικό αντίκτυπο, το πώς δηλαδή επιδρά η πρακτική της διήθησης σε όλες τις κατηγορίες οδηγών και οχημάτων που βρίσκονται στο δρόμο και όχι να το προσεγγίσουμε μονομερώς, το αν δηλαδή εξυπηρετεί και βολεύει τους μοτοσικλετιστές μόνο.
Υπό αυτή την οπτική, ας το δούμε πρώτα πρακτικά: Το προφανές όφελος της διήθησης, είναι το ότι επιτυγχάνει αποσυμφόρηση της κίνησης, καθότι αν οι μοτοσικλέτες στοιχίζονταν πίσω από τα αυτοκίνητα καταλαμβάνοντας το χώρο που τους αναλογεί, τότε οι ουρές ακινητοποιημένων οχημάτων θα αυξάνονταν σε μήκος, με ότι μπορεί να συνεπάγεται αυτό στην επιβάρυνση της κυκλοφορίας.
Ένα δεύτερο όφελος της διήθησης, είναι ότι επιτρέπει στους μοτοσικλετιστές να κινούνται πιο γρήγορα και να καλύπτουν μια διαδρομή σε πολύ μικρότερο χρόνο από αυτόν που θα χρειαζόντουσαν αν περιμένανε ακινητοποιημένοι πίσω από τα αυτοκίνητα.
Μπορεί αυτό να ακούγεται εκ πρώτης ως συμφέρον μόνο για τους μοτοσικλετιστές αλλά το έμμεσο συλλογικό πλεονέκτημα, είναι ότι χιλιάδες κινητήρες εσωτερικής καύσης που κινούν δίκυκλα, παραμένουν πολύ λιγότερη ώρα σε λειτουργία μέσω της διήθησης, επιβαρύνοντας πολύ λιγότερο το περιβάλλον με ρύπους και ηχορύπανση.
Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε ότι η διήθηση ως πρακτική, ωφελεί όλους όσους κινούνται στο δρόμο αλλά και όσους μένουν εντός του αστικού ιστού.
Δικαιολογούν όμως τα ανωτέρω το να θέτει κανείς εαυτόν και αλλήλους σε κίνδυνο, επιδιδόμενος σε έναν επισφαλή τρόπο οδήγησης;
Για άλλη μια φορά, τα πράγματα ίσως να μην είναι ακριβώς όπως τα νομίζουμε.
Σύμφωνα λοιπόν με έρευνα του πανεπιστημίου του Berkeley, η διήθηση όχι μόνο δεν είναι η αυτοκτονική ενέργεια που πιστεύει ο περισσότερος κόσμος, αλλά για την ακρίβεια, είναι πιο ασφαλής από αυτό που ορίζεται ως νόμιμη συμπεριφορά σε συνθήκες κίνησης!
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την έρευνα, οι μοτοσικλετιστές που κινούνται ανάμεσα στους στοίχους των οχημάτων, έχουν μικρότερες πιθανότητες να εμπλακούν σε ατύχημα, σε σχέση με αυτούς που περιμένουν ακινητοποιημένοι πίσω από τα αυτοκίνητα.
Η κυριότερη αιτία ατυχημάτων στα οποία εμπλέκονται μοτοσικλέτες και αυτοκίνητα είναι η διεμβόληση των μοτοσικλετών από πίσω, ενώ αυτές είναι σταματημένες στην κίνηση, πίσω από άλλα αυτοκίνητα.
Αυτό είναι κάτι που στατιστικά στέκει, αφού το ξεκίνα - σταμάτα είναι μια διαδικασία που επαναλαμβάνεται ουκ ολίγες φορές σε συνθήκες κυκλοφοριακής συμφόρησης, με τον συγκεκριμένο τύπο σύγκρουσης, να αυξάνει εκθετικά τις πιθανότητες να συμβεί.
Φυσικά το ίδιο επιρρεπείς είναι και οι μοτοσικλετιστές στον διεμβολισμό αυτοκινήτων, αν συμπεριφέρονται ως οδηγοί αυτοκινήτων, δηλαδή αν σταματάνε πίσω από αυτά.
Το θέμα, πέραν των αυξημένων πιθανοτήτων ατυχήματος, είναι ότι και οι τραυματισμοί που προκύπτουν από αυτό τον τύπο σύγκρουσης, είναι πολύ πιο σοβαροί από τους τραυματισμούς που προκύπτουν σε ατυχήματα που συμβαίνουν όταν επιχειρείται διήθηση.
Όσοι λοιπόν εμπλέκονται σε ατύχημα ενώ κάνουν διήθηση ανάμεσα στα αυτοκίνητα, έχουν 45% λιγότερες πιθανότητες τραυματισμού στο κεφάλι, 21% λιγότερους τραυματισμούς στον αυχένα, 32% λιγότερους τραυματισμούς στον κορμό, 12% λιγότερους τραυματισμούς στα άκρα και -το κυριότερο- 55% λιγότερους θανάτους.
Για το πόρισμα αυτό εξετάστηκαν 7.836 περιπτώσεις ατυχημάτων με μοτοσικλέτα, εκ των οποίων οι 1.163, αφορούσαν σε ατυχήματα που συνέβησαν κατά την διάρκεια διήθησης.
Ωστόσο αξίζει φυσικά να σημειωθεί και να ληφθεί σοβαρά υπόψη, ότι σύμφωνα με την έρευνα, ασφαλής θεωρείται η διήθηση που γίνεται με ταχύτητες που δεν ξεπερνούν τα 25 χλμ./ ώρα σε σχέση με την ταχύτητα κίνησης των υπόλοιπων οχημάτων. Δηλαδή για παράδειγμα, αν τα αυτοκίνητα κινούνται με 40 χλμ./ώρα σταθερά, η ταχύτητα της μοτοσικλέτας που κινείται ανάμεσα τους, δεν θα πρέπει να ξεπερνά τα 65 χλμ./ ώρα.
34.jpg "Κι όμως, η βενζίνη έχει ημερομηνία λήξης")
Β«ΞολοΟΟΞ½ΞΏΟΒ» ΟΟΞΏ ΟΞ―ΟΟ ΞΊΞ¬ΞΈΞΉΟΞΌΞ±! ΞΞ¬Ξ½Ξ΅ΞΉΟ ΟΞΏ αμάξι ΟΞΏΟ
Β«Οαγίδα ΞΈΞ±Ξ½Ξ¬ΟΞΏΟ
Β»;
Η κίνηση στους δρόμους