Όπως προαναφέραμε, η KTM αποκαλεί το Duke 790 νυστέρι. Δεν χρειάζεται να είσαι χειρουργός για να γνωρίζεις την απόλυτη ακρίβεια αυτού του εργαλείου, οπότε σε συνδυασμό με την επιλογή της πίστας των Σερρών για την ελληνική παρουσίαση, οι προσδοκίες μόνο υψηλές μπορούσαν να είναι. Ανεβαίνοντας πάνω στη σέλα του για το πρώτο 20λέπτο αμέσως αισθάνθηκα οικεία, παρόλο που πριν λίγα λεπτά οδηγούσα ένα RC 390 αγωνιστικών προδιαγραφών. (Η KTM SΕE είχε φροντίσει ώστε στην μοτοσυκλετιστική μας παρέα να βρίσκονται και τα RC 390,DUKE 390 και SUPERDUKE GT αποδεικνύοντας περίτρανα τον Ready to Race χαρακτήρα της). Είναι όμως και το 790 Ready to Race;
Ξεκινώντας από τον κινητήρα η γλυκιά και γραμμική απόδοση του σε αφήνει να ανοίξεις το γκάζι, χωρίς να φοβάσαι μήπως το πίσω μέρος περάσει το μπροστινό. Η γραμμικότητα φυσικά δεν σημαίνει ότι υστερεί σε δύναμη. Αντιθέτως έχει όση ακριβώς χρειάζεται για να είναι εκμεταλλεύσιμη, με αποτέλεσμα να διασκεδάζεις σε μια πίστα σαν των Σερρών, χωρίς να νιώθεις ότι σε ¨πάει¨ αντί να το ¨πάς¨. Παρ΄όλα αυτά, στην μεγάλη ευθεία πέρασε τα 215 χλμ/ώρα αρκετά εύκολα μέχρι τα φρένα για την πρώτη στροφή. Αν και θα ήθελα δυνατότερο αρχικό δάγκωμα στα σημεία έντονου φρεναρίσματος, δεν υπολείπονται σε δύναμη ούτε σε αίσθηση ακόμα και μετά από αρκετούς γύρους υπό πίεση. Το Shifter με blipper για τα κατεβάσματα και ο συμπλέκτης ολίσθησης συμβάλλουν ώστε η μοτοσυκλέτα να είναι σταθερή πριν την είσοδο της στροφής, όπου εκπλήσσεσαι με την ευκολία που πλαγιάζει.
Τα ελαστικά ζεσταίνονται γρήγορα και η κορώνα παρότι δεν είναι αγωνιστικών προδιαγραφών, δεν εμπόδιζε το 790 να αλλάζει πορεία πανεύκολα. Τόσο εύκολα που ακόμα και στο πρώτο απαιτητικό εσάκι της πίστας, μπορούσες να ξύνεις γόνατο και στις δύο πλευρές χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Σε κάθε στροφή της πίστας ήταν απόλυτα σταθερό χωρίς να ανοίγει τη γραμμή που έχεις επιλέξει, ενώ τα μεγάλα περιθώρια πρόσφυσης σταματούσαν αναγκαστικά όταν ένιωθες τα μαρσπιέ να ξύνουν την άσφαλτο (δεν βρίσκουν εύκολα κάτω). Στην έξοδο, ο δικύλινδρος κινητήρας επιτάχυνε δυνατά, ενώ σπάνια ένιωθες το traction να επεμβαίνει διακριτικά (στη θέση 3) όταν τα ελαστικά είχαν αρκετά και απανωτά 20λεπτα στην πλάτη τους. Και πώς να μην έχουν αφού με το 790 μπορείς να ευχαριστιέσαι την πίστα όλη μέρα (χωρίς να κουράζεσαι) και αυτό ίσως είναι το μεγαλύτερο του προσόν που κανένα superbike δεν μπορεί να προσφέρει.
