LIVE: κίνηση στους δρόμους
Εξουσιοδοτημένοι αντιπρόσωποι - Συνεργάτες MotoΤρίτη
Share

Test καινούργιων

Δοκιμή Honda VTR 250
Το μήλο κάτω από τη μηλιά
Διαβάστηκε από 33590 αναγνώστες
Η οικογένεια μοτοσικλετών VTR της Honda είναι ιδιαίτερα δημοφιλής. Ακόμα και στις μέρες μας, διατηρεί μια εξέχουσα θέση στην ιστορία των δύο τροχών και όχι τυχαία. Το μικρότερο μέλος της οικογένειας των VTR έχει όλα τα φόντα να χαρακτηριστεί άξιος απόγονός της και να αποτελέσει κι αυτό με τη σειρά του σταθμό στις μοτοσικλέτες των 250 κ.εκ.
Το VTR 250 μπορεί να έγινε γνωστό στη χώρα μας και την υπόλοιπη Ευρώπη πριν μερικούς μήνες, ωστόσο δεν είναι μια καινούργια μοτοσικλέτα. Το μοντέλο υπάρχει από το 1997, αλλά σε αποκλειστική διάθεση στην Ιαπωνία. Φέτος, η Honda το ανανέωσε και του «επέτρεψε» να περάσει τα σύνορα της Άπω Ανατολής. Το νέο 250άρι street της Honda είναι μια μοτοσικλέτα που κουβαλάει ένα βαρύ όνομα, αυτό της οικογένειας των VTR, συνεπώς είναι «καταδικασμένο» να ξεχωρίσει και να επιτύχει. Παρατηρώντας το γενεαλογικό δέντρο της οικογένειας και τα μοντέλα της σε κάθε… κλαδί, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η φιλοσοφία όλων, ακόμα και του μικρού 250αριού, είναι κοινή σε πολλά σημεία. Το VTR 250 διαθέτει δικύλινδρο κινητήρα V 90 μοιρών, ατσάλινο πλαίσιο χωροδικτύωμα και ξεχωριστή εμφάνιση.
Αισθητική: monsterάκι
Σημαντικές οι επιρροές από τις ιταλικές μοτοσικλέτες σε ό,τι αφορά την εμφάνιση του VTR 250, με την ποιότητα όμως κατασκευής του να είναι made in Japan.
Αν στο ρεζερβουάρ του VTR δεν υπήρχε το σήμα της Honda, εύκολα θα μπορούσε κάποιος να το μπερδέψει με το δημοφιλές Monster της Ducati. Λίγο το σχήμα του ρεζερβουάρ, λίγο το δικτυωτό πλαίσιο, οι ομοιότητες είναι πολλές. Όπως ίσως καταλαβαίνετε, το VTR είναι πανέμορφο, διαθέτοντας ιταλική φινέτσα και ποιότητα made in Japan. Η αισθητική της μοτοσικλέτας διχάζεται ανάμεσα σε δύο κόσμους: του επιθετικού-σπορτίφ και του ρετρό. Οι επιφάνειες με χρώμιο, το φανάρι και τα στρογγυλά όργανα έρχονται σε όμορφη αντίθεση με τους τροχούς σχήματος Ζ και το μυώδες ρεζερβουάρ. Τα όργανα είναι αναλογικά και το λευκό φόντο τους φέρνει στο μυαλό τις αγωνιστικές μοτοσικλέτες του παρελθόντος. Η ουρά έχει κυρτό σχήμα, σχεδιαστική πρόταση που μεσουράνησε στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας, αποδεικνύοντας πάνω στο VTR ότι κακώς εγκαταλείφθηκε από τους σχεδιαστές. Το πλαίσιο παίζει ενεργό ρόλο στην αισθητική της μοτοσικλέτας και μοναδική ένσταση υποβάλλεται για το ραφινάρισμα των κολλήσεών του. Ο κινητήρας έχει δεχθεί κι αυτός με τη σειρά του λεπτομερή κατεργασία και βαφή ώστε να ανεβάζει συνολικά την ποιότητα της μοτοσικλέτας.
Εργονομία/άνεση
Η εργονομία του VTR 250 είναι εναρμονισμένη στα ευρωπαϊκά πρότυπα. Ακόμα και αν η φύση σάς έχει ευνοήσει στο ανάστημα, πάνω στη σέλα του VTR δεν θα αντιμετωπίσετε πρόβλημα. Η σέλα είναι άνετη και φαρδιά, ενώ το ίδιο ισχύει και με το τμήμα αυτής που αναλογεί στο συνεπιβάτη. Το τιμόνι είναι στενό και οι γωνίες του δεν είναι τόσο κλειστές ώστε να ταλαιπωρούν τα άνω άκρα.
Κινητήρας
Ο κινητήρας του VTR είναι δικύλινδρος και τιμώντας την παράδοση του μοντέλου έχει διάταξη V 90 μοιρών. Σε κάθε κεφαλή φιλοξενούνται 4 βαλβίδες και το κιβώτιο διαθέτει 5 σχέσεις. Την τροφοδοσία αναλαμβάνει ένα προηγμένο σύστημα ψεκασμού, το οποίο έχει 6 σένσορες ώστε να επιτυγχάνεται το σωστό μείγμα ανά πάσα στιγμή. Ο κινητήρας διαθέτει ιδιαίτερα πολιτισμένη λειτουργία και απόδοση. Οι κραδασμοί κυμαίνονται σε χαμηλό επίπεδο -σχεδόν ανύπαρκτο- ενώ στη χαμηλότερη κλίμακα βρίσκονται και τα επίπεδο στάθμης θορύβου. Αν και μόλις 250 κ.εκ., ο κινητήρας εντυπωσιάζει με την απόδοσή του. Μπορεί οι 29,48 ίπποι που αποδίδει να δείχνουν στα χαρτιά λίγοι, αλλά στο δρόμο το VTR δεν θα διστάσει να δείξει το κοφτερό «σαγόνι» του σε ό,τι σταθεί δίπλα του. Η απόδοση κλιμακώνεται γραμμικά και ζωντανά, ενώ στις 8.000 σ.α.λ. υπάρχει μια αισθητή ενίσχυση της ιπποδύναμης που συνεχίζει μέχρι και τον κόφτη. Το σασμάν, ασυνήθιστο για μοτοσικλέτα της Honda, έχει σκληρή λειτουργία, αλλά δεν θα «χάσει» ποτέ ταχύτητα.
Αναρτήσεις
Στον τομέα των αναρτήσεων, απουσιάζουν τα εντυπωσιακά στοιχεία όσον αφορά τουλάχιστον στον οπτικό τομέα. Εμπρός έχει τοποθετηθεί ένα τηλεσκοπικό πιρούνι 41 χιλ. που δεν δέχεται εξωτερικές ρυθμίσεις. Πίσω υπάρχει μονό αμορτισέρ που εδράζεται απευθείας στο ψαλίδι, με δυνατότητα ρύθμισης της προφόρτισης του ελατηρίου του. Σε αντίθεση με τα τεχνικά χαρακτηριστικά του συστήματος απόσβεσης, η λειτουργία τους είναι εξαιρετική. Οι αναρτήσεις είναι όσο πρέπει μαλακές ώστε να απορροφούν τις ανωμαλίες και να μη δημιουργούν ταλαντώσεις όταν πιέζεται η μοτοσικλέτα. Η λειτουργία του πιρουνιού είναι γραμμική, ενώ το πίσω αμορτισέρ θα δείξει μικρές αδυναμίες, αποτέλεσμα της απουσίας μοχλικού συστήματος, μόνο όταν το VTR πιεστεί υπερβολικά.
Φρένα
Όπως όλο το σύνολο, έτσι και τα φρένα του VTR έχουν βρει τη χρυσή τομή μεταξύ φιλικότητας και αποτελεσματικότητας. Εμπρός υπάρχει μονό δισκόφρενο με διάμετρο 296 χιλ. που συνεργάζεται με δαγκάνα δύο εμβόλων, ενώ στον πίσω τροχό η διάμετρος του δίσκου είναι 220 χιλ. και διαθέτει δαγκάνα μονού εμβόλου. Το σύστημα πέδησης παρέχει ικανοποιητική αίσθηση και συνδυάζει τη φιλική συμπεριφορά με την αποτελεσματικότητα. Η δύναμή του κλιμακώνεται γραμμικά όσο ενεργοποιείτε τη δαγκάνα ή το πεντάλ αντίστοιχα και με τη συμβολή της ποιοτικής λειτουργίας των αναρτήσεων, η απόσταση ακινητοποίησης του VTR 250 είναι μικρή.
Πλαίσιο
Το πλαίσιο του VTR είναι μοναδικό, αν αναλογιστούμε την κατηγορία στην οποία ανήκει η μοτοσικλέτα και τη χώρα κατασκευής της. Είναι γεγονός πως οι ιαπωνικές μοτοσικλέτες μικρού κυβισμού δεν είναι τόσο τολμηρές με τα περιφερειακά τους όπως οι ευρωπαϊκές. Ωστόσο, στο VTR η Honda ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, κάνοντας χρήση ενός περιμετρικού πλαισίου ανοικτού τύπου (αναλογιστείτε το CBF 1000 με το μονής ραχοκοκαλιάς πλαίσιο), η σχεδίαση του οποίου είναι αντίγραφο εκείνου που διαθέτουν οι μοτοσικλέτες της Ducati. Το ψαλίδι αποτελείται από σωλήνες τετράγωνης διατομής και είναι ευτραφές, ενώ, όπως και το πλαίσιο, δεν θα αντιμετωπίσει ζήτημα στρεβλώσεων δημιουργώντας ανεπιθύμητες ταλαντώσεις. Αντιθέτως, είναι ικανό να απορροφήσει τις δυνάμεις που θα ωθήσουν το VTR να συμπεριφερθεί απρόβλεπτα.
Οδηγώντας
Από τη στιγμή που θα κάτσετε στη σέλα του VTR, η μία έκπληξη διαδέχεται την άλλη. Η ποιότητα βαφής και κατασκευής κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα, γεγονός που δημιουργεί μια ευχάριστη εικόνα. O κινητήρας θα ζωντανέψει με ελάχιστες περιστροφές της μίζας, με τους κραδασμούς και το θόρυβο να είναι σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα. Με νεκρά στο κιβώτιο και ανοιγοκλείνοντας το γκάζι, είναι εμφανής η πρόθυμη διάθεση του κινητήρα να ανεβάσει στροφές. Το κιβώτιο έχει σκληρή αίσθηση για Honda, αλλά είναι άριστα κλιμακωμένο, με αποτέλεσμα να αναδεικνύει περίφημα την απόδοση του κινητήρα. Η απόκριση του τελευταίου είναι ζωντανή ανά πάσα στιγμή, ενώ μόλις το στροφόμετρο βρεθεί λίγο πάνω από τη μεσαία κλίμακα περιστροφής, η δύναμη κλιμακώνεται πιο ζωντανά και σε μεγαλύτερο ποσοστό. Το στήσιμο του μικρού VTR δικαιώνει το γεγονός πως ανήκει στη συγκεκριμένη οικογένεια μοτοσικλετών της Honda. Δεν υπάρχει κάποιο σημείο που θα σας ξενίσει. Σε ρυθμό βόλτας, η εργονομική θέση οδήγησης και η ροπή του κινητήρα φροντίζουν για την άνεσή σας. Μέσα στην πόλη, η ευελιξία της μοτοσικλέτας παντρεύεται μοναδικά με τη στιβαρότητα που προσφέρει, με αποτέλεσμα να μπορείτε να εκμεταλλευτείτε κάθε κενό που θα υπάρξει ανάμεσα στα αυτοκίνητα, ενώ όταν η εξέλιξη των πραγμάτων δεν είναι η αναμενόμενη, φρένα-πλαίσιο-αναρτήσεις συνασπίζονται για να σας βγάλουν από τη δύσκολη θέση. Στον ανοικτό δρόμο, αν και από μία μοτοσικλέτα 250 κ.εκ. δεν έχεις πολλές απαιτήσεις, το VTR θα εντυπωσιάσει, μιας και με ελάχιστα ευνοϊκές συνθήκες, το κοντέρ του θα δείξει 160 χλμ./ώρα. Σε αυτές τις ταχύτητες, η σταθερότητα είναι σημείο αναφοράς, ακόμα και αν οι τροχοί του αναγκαστούν να περάσουν πάνω από ανωμαλίες. Τα ψηλά τοποθετημένα όργανα είναι ευανάγνωστα, ενώ «κόβουν» κάποιες ριπές αέρα από αυτές που θα έφταναν στον αναβάτη.
Συμπέρασμα: Ακριβό αλλά αξίζει
Το VTR 250 είναι μια ποιοτική μοτοσικλέτα από κάθε άποψη, που ξέρει να κρατά άριστα τις ισορροπίες. Στα χέρια κάποιου «entry level» αναβάτη θα φανεί φιλικό και αυτός γρήγορα θα μυηθεί στα μυστικά της οδήγησης, ενώ όταν ένας έμπειρος ανέβει στη σέλα του δύσκολα θα βρει ψεγάδι για να το κατακρίνει. Η τιμή του στα 5.220 ευρώ είναι σχετικά υψηλή, αλλά δικαιολογείται από το γεγονός ότι συνδυάζει εκπληκτική σχεδίαση, κορυφαία ποιότητα κατασκευής και εξαιρετική συμπεριφορά.
Οι κύριες ενδείξεις των οργάνων είναι αναλογικές. Το λευκό φόντο τους προσθέτει νοσταλγικές νότες στο σύνολο.
Πλαίσιο και κινητήρας, δύο από τα πολύ δυνατά «χαρτιά» του VTR. Προσοχή στη λεπτομέρεια: η βάση των μαρσπιέ του συνεπιβάτη αποτελείται από ατσάλινο χωροδικτύωμα.



ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ: ΝΕΕΣ ΤΙΜΕΣ - ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ