Το brand name έχει τέτοια επίδραση στην επιλογή μοτοσυκλέτας που σπάνια οι αναβάτες θα αλλαξοπιστήσουν πηγαίνοντας σε μοντέλο άλλης εταιρίας. Μήπως όμως τα πράγματα έχουν πλέον αλλάξει και παίζουν ρόλο άλλοι παράμετροι;
Παλιότερα υπήρχε η πεποίθηση ότι και σε πατίνι να βάλει το σήμα της η Honda, αυτό θα πουλήσει. Όχι άδικα αφού ακόμα και σήμερα διαθέτει ένα μεγάλο ποσοστό πιστότητας πελατών. Όποιος αγοράζει μία φορά, αγοράζει πάντα. Αυτή η σκέψη κυριαρχούσε παλιότερα, καθώς δύσκολα έβρισκες αξιόπιστη μοτοσυκλέτα και ακόμα πιο δύσκολα εταιρίες να σε εξυπηρετήσουν.
Σήμερα οι εταιρίες έχουν μεταξύ τους πολλές ομοιότητες. Θα μπορούσε κανείς να τις χωρίσει σε τρεις κατηγορίες, οικονομικά, mainstream και premium, αν και τον τελευταίο καιρό είναι όλο και πιο έκδηλη η προσπάθεια από όλους, να παρουσιάσουν μοτοσυκλέτες σε κάθε κατηγορία αγοραστών. Η εθνικότητα παίζει ακόμη μικρότερο ρόλο, αφού πλέον οι περισσότερες μοτοσυκλέτες φτιάχνονται παντού, όπως το Duke 390 και το G 310 που έχουν χώρα παραγωγής την Ινδία. Είναι λιγότεροι οι αγοραστές που κυνηγάνε τα μοντέλα όπως κάποτε ψάχναμε να δούμε αν η Honda που θα αγοράζαμε ήταν όντως made in Japan. Ο διαχωρισμός γίνεται πλέον με τη φιλοσοφία κάθε εταιρίας και αφορά τομείς όπως η άνεση, η ποιότητα, η κύλιση, οι επιδόσεις και τα ηλεκτρονικά που κουβαλάει.
Με τόσο μεγάλο ανταγωνισμό, πώς είναι δυνατόν να αγοράζει κανείς με κλειστά μάτια από μια συγκεκριμένη εταιρία; Η λογική που επικρατούσε πριν μερικά χρόνια είναι πως ότι φτιάχνει η αγαπημένη μας εταιρία το τσιμπάμε χωρίς δεύτερη σκέψη. Και όποιος ρωτούσε τη γνώμη σου έπαιρνε την κλασική απάντηση. Πάρε Suzuki να σωθείς ή πάρε Ευρωπαϊκό φίλε για να βρεις την υγεία σου και άλλα παρόμοια.
Από την άλλη κανείς δεν μπορεί να βγάλει από την εξίσωση όσους μπήκαν σε περιπέτειες, αγοράζοντας μια συγκεκριμένη εταιρία και πέρασαν στην αντίπερα όχθη. Μακριά γιατί θα καεί η γούνα σου, μπορεί να είναι τα λόγια ενός απογοητευμένου αγοραστή. Σαφώς, όποιος καεί με το χυλό φυσάει και το γιαούρτι, όμως αν κάηκες από μια εταιρία, αποκλείεις μόνο εκείνη. Το να αποκαλέσεις σκουπίδια όλα τα Ιαπωνικά, επειδή σου βγήκε σκάρτο ένα μοντέλο από την εκάστοτε εταιρία του Ανατέλλοντος ηλίου, δεν είναι σωστή λογική.
Όταν όμως είσαι απόλυτα ικανοποιημένος από μια εταιρία και αποκλείεις τους άλλους , είναι υπερβολή ή ψάχνεις τον μπελά σου; Η μοτοσυκλέτα είναι ένα προϊόν που το ένα σκέλος αφορά αυτό που παίρνουμε με το κλειδί στο χέρι και το άλλο σκέλος αφορά τις υπηρεσίες που μας προσφέρει ο αντιπρόσωπος. Το after sales είναι μια σημαντική παράμετρος, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την ίδια την μοτοσυκλέτα. Κυρίαρχο ρόλο παίζει το αν μας αρέσει κάτι ή όχι. Όση αγάπη και να έχουμε σε μια συγκεκριμένη εταιρία, δε μπορεί, κάτι άλλο θα μας έχει τραβήξει το ενδιαφέρον. Εκτός και αν φοράμε παρωπίδες και πλέον έχουμε εξισώσει την έννοια της μοτοσυκλέτας μόνο με ότι φτιάχνει αυτή η εταιρία. Οπότε όλα τα υπόλοιπα τα βλέπουμε σαν κάρα με ρόδες.
Εσείς τι λέτε; Αγοράζετε μοτοσυκλέτες από μια συγκεκριμένη εταιρία και μόνο; Και αν ναι από ποιόν κατασκευαστή;
Υαμαχακιας ήμουν πάντα βέβαια πέρασε και ζακς (350 καθαρό επταταχυτο)Σουζούκι (ιντρουτερ) έχω αλλάξει tzr -fzr-και vmax τώρα σκέφτομαι σοβαρά μια bmw (γεράματα) χαχαχα αλλά η YAMAHA είναι μια σέ αξιοπιστία και για θόρυβο h Kawasaki.
Το θεμα είναι σχετικα απλο με μονον δυο παραμέτρους...Δηλαδη εν Ελλαδι,οι περισσοτεροι μοτοσυκλετιστες (ή τουλάχιστον το μεγαλυτερο μερος τους) ,αναγκαστικα θα αγορασουν Ιαπωνεζικη διοτι εχει υψηλη αξια μεταπωλησης,καλυτερο δυκτιο συνεργατών - ανταλλακτικών και "μαστορες" που τις φτοιαχνουν...Εν αντιθεση με τις Ευρωπα'ι'κες,που κακα τα ψεματα είναι για τους ''ψαγμένους'' και υστερουν σε όλα τα προηγουμενα, με μονη εξαιρεση ισως την Piaggio...Οποτε συμπερασματικα το μεγαλυτερο κοματι της πιτας βαση παντα του μεσου αναβατη στην χωρα μας το κατεχει η Ιαπωνια….
Παροτι κατοχος δυο Ευρωπα'ι'κων μοτο,οσο και αν δεν συμπαθω τις Ιαπωνεζικες για κανεναν απολυτος λογο διοτι ανέκαθεν οι ΅Ευρωπαίοι ητο ποιο μπροστα λογο κυριως ότι είναι παλαιοτεροι κατασκευαστες ειδικα η Husqvarna,οφειλω να είμαι αντικειμενικος,και να παραδεχθω την αληθεια,η οποια είναι υπερ των Ιαπωνων...
Υαμαχακιας ήμουν πάντα βέβαια πέρασε και ζακς (350 καθαρό επταταχυτο)Σουζούκι (ιντρουτερ) έχω αλλάξει tzr -fzr-και vmax τώρα σκέφτομαι σοβαρά μια bmw (γεράματα) χαχαχα αλλά η YAMAHA είναι μια σέ αξιοπιστία και για θόρυβο h Kawasaki.
MONO HONDA ΑΠΟ ΤΟ 1972 ΗΤΑΝ ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΙ 7 ΜΗΧΑΝΕΣ ΣΤΝ ΑΥΛΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΔΟΣΑΝ ΠΟΤΕΣ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΔΥΟ
Το θεμα είναι σχετικα απλο με μονον δυο παραμέτρους...Δηλαδη εν Ελλαδι,οι περισσοτεροι μοτοσυκλετιστες (ή τουλάχιστον το μεγαλυτερο μερος τους) ,αναγκαστικα θα αγορασουν Ιαπωνεζικη διοτι εχει υψηλη αξια μεταπωλησης,καλυτερο δυκτιο συνεργατών - ανταλλακτικών και "μαστορες" που τις φτοιαχνουν...Εν αντιθεση με τις Ευρωπα'ι'κες,που κακα τα ψεματα είναι για τους ''ψαγμένους'' και υστερουν σε όλα τα προηγουμενα, με μονη εξαιρεση ισως την Piaggio...Οποτε συμπερασματικα το μεγαλυτερο κοματι της πιτας βαση παντα του μεσου αναβατη στην χωρα μας το κατεχει η Ιαπωνια…. Παροτι κατοχος δυο Ευρωπα'ι'κων μοτο,οσο και αν δεν συμπαθω τις Ιαπωνεζικες για κανεναν απολυτος λογο διοτι ανέκαθεν οι ΅Ευρωπαίοι ητο ποιο μπροστα λογο κυριως ότι είναι παλαιοτεροι κατασκευαστες ειδικα η Husqvarna,οφειλω να είμαι αντικειμενικος,και να παραδεχθω την αληθεια,η οποια είναι υπερ των Ιαπωνων...