Πτώση των πωλήσεων, υψηλές τιμές και έλλειψη ανάπτυξης. Υπάρχει τελικά κάτι που μπορεί να αναζωογονήσει το ενδιαφέρον και να σώσει τα 600άρια supersport από τον αφανισμό;
Δεν χρειάζεται να ανατρέξει κάποιος πολύ πίσω στο χρόνο, για να διαπιστώσει ότι οι supersport μοτοσυκλέτες των 600 κυβικών, κάποτε αποτελούσαν μια από τις πιο καυτές κατηγορίες της αγοράς. Οι εταιρίες προσπαθούσαν να καλύψουν την αυξημένη ζήτηση και οι κατασκευαστές είχαν εμπλακεί σε έναν άτυπο πόλεμο, δημιουργίας της πιο εξελιγμένης και επιθυμητής μοτοσυκλέτας 600 κυβικών στην αγορά. Συνήθως, τα 600άρια ήταν οι πρώτες μοτοσυκλέτες που υιοθετούσαν τις νέες τεχνολογίες. Όταν η Yamaha έφερε στο προσκήνιο την τεχνολογία ride by wire γκαζιού, το R6 ήταν το πρώτο μοντέλο που εξοπλίστηκε με αυτό. Αντίστοιχα, όταν η Honda θέλησε να δείξει την αποτελεσματικότητα του ABS, το τοποθέτησε στο CBR600RR πριν από οτιδήποτε άλλο. Ικανοποιούσαν την δίψα για την απόκτηση μιας σπορ κατασκευής, έχοντας το συγκριτικό πλεονέκτημα της χαμηλότερης τιμής έναντι των superbike του λίτρου.
Όμως ξαφνικά την τελευταία δεκαετία σταματήσαμε να τα αγοράζουμε. Από το μακρινό 2006 που είχαμε τις περισσότερες πωλήσεις στην κατηγορία, φτάνουμε στο 2016 με τα νούμερα να έχουν μειωθεί πάνω από 80% σε παγκόσμιο επίπεδο αγορών. Με τέτοιους αριθμούς, δεν αποτελεί έκπληξη ότι οι εταιρείες δεν έχουν σπεύσει να ρίξουν τα κεφάλαια τους, στο R&D των supersport τα τελευταία χρόνια. Το Yamaha R6 αναβαθμίστηκε οπτικά για το 2017, αλλά η τελευταία φορά που θα μπορούσε πραγματικά να ισχυριστεί κανείς ότι είναι «ολοκαίνουργιο» ήταν το 2006. Το GSX-R600 της Suzuki δεν έχει αλλάξει από το 2011 και η τελευταία ολική αναδιοργάνωση, ήταν πριν από μια δεκαετία. Ομοίως, το Kawasaki ZX-6R, προχώρησε σε όχι μόνο επιφανειακή ανανέωση, τελευταία φορά το 2009. Η Honda προσέφερε το CBR600RR χωρίς να έχει κάνει μεγάλες μηχανικές αλλαγές από το 2007, κάτι παρόμοιο με το Triumph Daytona 675 που αφέθηκε στην τύχη του.
Υπάρχει ένα αντικρουόμενο επιχείρημα για το αν ο διαφαινόμενος θάνατος της κατηγορίας των 600αριων supersport, είναι αποτέλεσμα των αναβατών που έχασαν το ενδιαφέρον τους, ή των εταιριών που δεν έχουν καταφέρει να αναπτύξουν τις μοτοσυκλέτες τους. Σταματήσαμε να τα αγοράζουμε επειδή δεν υπάρχει τίποτα νέο στην αγορά ή δεν υπάρχει τίποτα νέο που αναπτύσσεται επειδή δεν υπάρχει ενδιαφέρον από τους πελάτες; Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι πωλήσεις άρχισαν να μειώνονται λίγο πριν αλλά και κατά τη διάρκεια της κρίσης, που σίγουρα έπαιξε το ρόλο της. Οι Ιαπωνικές εταιρίες είχαν να αντιμετωπίσουν ένα ανυπέρβλητο τσουνάμι εξελίξεων. Οι πελάτες δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν οικονομικά για την αγορά νέας μοτοσυκλέτας, αυτό οδήγησε σε μείωση πωλήσεων και κατά συνέπεια σε μείωση δαπανών για R&D από της εταιρίες, με το κερασάκι στην τούρτα να είναι το γιεν Ιαπωνίας, που δεν έπεσε σε αξία όπως τα νομίσματα των κύριων εξαγωγικών αγορών τους.
Αλλά ακόμα και πριν από μια δεκαετία, όταν τα 600άρια supersport βρίσκονταν στην τεχνολογική ακμή τους, τα περιθώρια κέρδους τους ήταν μικρά και συρρικνωμένα με κάθε κομμάτι νέας τεχνολογίας που υιοθετούσαν. Αυτό συμβαίνει διότι ένα τετρακύλινδρο σπορ μοντέλο, είτε πρόκειται για 250, για 400, για 600 ή για 1000cc, έχει περίπου τον ίδιο αριθμό εξαρτημάτων. Και όταν υπάρχει έντονος ανταγωνισμός μεταξύ κατασκευαστών, η μάχη για την επικράτηση σημαίνει ότι μειώνεται το περιθώριο για τη χρήση φτηνών εξαρτημάτων ή υλικών που μειώνει το συνολικό κόστος. Οι δαπάνες για την έρευνα και την ανάπτυξη είναι επίσης μεγάλες. Και όταν έρθει η ώρα να βγει στην αγορά, δεν είναι δυνατόν να ανήκει στο ίδιο φάσμα τιμής με ένα 1000άρι. Παρότι θέλουμε λοιπόν να δούμε, cornering ABS, μονάδα IMU και όλα τα σύγχρονα καλούδια πάνω στα superbike 600 κυβικών, κανείς δεν είναι διατεθειμένος να προβεί στην αγορά τους , αν έχει μια τιμή κοντά στα 15.000 ευρώ. Κατά το παρελθόν, οι χαμηλότερες απαιτήσεις επιδόσεων, οι πιο χαλαροί κανονισμοί εκπομπών ρύπων και η πιο περιορισμένη τεχνολογία, οδηγούσαν σε χαμηλότερο κόστος και κατ επέκταση σε αυξημένες πωλήσεις. Το αποτέλεσμα ήταν ότι μια μοτοσυκλέτα supersport 600 είχε οικονομική χρησιμότητα, ακόμα και αν τα περιθώρια κέρδους ήταν πιο μικρά. Σήμερα είναι πολύ πιο δύσκολο οι αριθμοί πωλήσεων να αυξηθούν.
Εσείς τι λέτε; Υπάρχει τρόπος να ανακάμψουν τα 600αρια superbike ή οδηγούμαστε σε βέβαιο θάνατο; Τι πρέπει να αλλάξει ώστε ανατραπεί η κατάσταση;
Δυστηχως και έχει μειωθεί η κατηγορία των σούπερ σπορ. Υπάρχουν πολλοί αστάθμητοι παράγοντες. Οι νεκροί από τροχαία είναι ένα σημαντικό κομμάτι που επηρεάζει αρνητικά την αγορά μεγάλης μηχανής. Μετά έρχονται όλα τα άλλα. Ο Έλληνας ποτέ δεν είχε λεφτά..αλλά για μηχανή..έβαζε και το σπίτι του υποθήκη.! Μετά είναι και η καινούργια κατηγορια..τα γυμνά όπως της ktm duke 390!!! Μια μηχανή που βγαίνει σε πολλά 600αρια μπροστά στο φανάρι..και το κοιτάνε καλά καλά. Ανάγκασε τους Ιάπωνες να ακολουθήσουν...και μάλιστα δεύτεροι και καταιδρωμενοι.! Με τιμή κάτω από 6000€ και με φρένα και αναρτήσεις..κορυφή..βλέπουμε μηχανές του 2009 και καλοσυντηρημενες να πουλιούνται 4500€ στην καλύτερη.!!! Όμως όντως με μισθούς πείνας..600 και 700€ σε βουλκανιζατέρ πχ. Αντε να ζήσει ο άλλος και να συντηρήσει και μηχανή.
Το ολο θεμα είναι οτι πλεον υπάρχουν ολο και περισσότερες πολυχρηστικες μοτοσυκλέτες που στρίβουν και επιταχύνουν σε πολύ ικανοποιητικο βαθμό σε σχέση με μια 10ετια η 15ετια πριν, χωρις να πιάνεται ο ποπος η η πλατη του αναβατη καθε 100 χλμ, ενω προσφέρουν μεγαλα επίπεδα ασφάλειας. Ακριβώς για τον λογο του οτι ειναι πολυχρηστικες, απευθύνονται σε μεγάλυτερο αγοραστικό κοινο, και καταφέρνουν μεγαλύτερες πωλήσεις αρα συμφέρει η επένδυση σε εξέλιξη και νεες τεχνολογίες σε αυτές, απο τους κατασκευαστές. Τα 600αρια αυτα εκαναν (πολύ) καλα 1-2 πραγματα αλλα οταν σου βγάζει (γρήγορο παράδειγμα - υπάρχουν και καλύτερα να παραθέσει κανεις) η yamaha to tracer που και στρίβει σχετικα καλα, και γκαζι εχει και ταξιδαρα παει και δεν βρισκει σε καθε πεζοδρομιο στο ανεβα κατεβα, με ηλεκτρονικα πάνω (εννιοτε παραπάνω απο τα χρειαζουμενα) , μουρατη εμφάνιση, οθονες κτλ, τότε πολυς κόσμος θα παει εκει, σε αυτή την κατηγορία η τεσπα σε παρεμφερεις κατηγορίες πολυχρηστικων μηχανών.
Δυστηχως και έχει μειωθεί η κατηγορία των σούπερ σπορ. Υπάρχουν πολλοί αστάθμητοι παράγοντες. Οι νεκροί από τροχαία είναι ένα σημαντικό κομμάτι που επηρεάζει αρνητικά την αγορά μεγάλης μηχανής. Μετά έρχονται όλα τα άλλα. Ο Έλληνας ποτέ δεν είχε λεφτά..αλλά για μηχανή..έβαζε και το σπίτι του υποθήκη.! Μετά είναι και η καινούργια κατηγορια..τα γυμνά όπως της ktm duke 390!!! Μια μηχανή που βγαίνει σε πολλά 600αρια μπροστά στο φανάρι..και το κοιτάνε καλά καλά. Ανάγκασε τους Ιάπωνες να ακολουθήσουν...και μάλιστα δεύτεροι και καταιδρωμενοι.! Με τιμή κάτω από 6000€ και με φρένα και αναρτήσεις..κορυφή..βλέπουμε μηχανές του 2009 και καλοσυντηρημενες να πουλιούνται 4500€ στην καλύτερη.!!! Όμως όντως με μισθούς πείνας..600 και 700€ σε βουλκανιζατέρ πχ. Αντε να ζήσει ο άλλος και να συντηρήσει και μηχανή.
Το ολο θεμα είναι οτι πλεον υπάρχουν ολο και περισσότερες πολυχρηστικες μοτοσυκλέτες που στρίβουν και επιταχύνουν σε πολύ ικανοποιητικο βαθμό σε σχέση με μια 10ετια η 15ετια πριν, χωρις να πιάνεται ο ποπος η η πλατη του αναβατη καθε 100 χλμ, ενω προσφέρουν μεγαλα επίπεδα ασφάλειας. Ακριβώς για τον λογο του οτι ειναι πολυχρηστικες, απευθύνονται σε μεγάλυτερο αγοραστικό κοινο, και καταφέρνουν μεγαλύτερες πωλήσεις αρα συμφέρει η επένδυση σε εξέλιξη και νεες τεχνολογίες σε αυτές, απο τους κατασκευαστές. Τα 600αρια αυτα εκαναν (πολύ) καλα 1-2 πραγματα αλλα οταν σου βγάζει (γρήγορο παράδειγμα - υπάρχουν και καλύτερα να παραθέσει κανεις) η yamaha to tracer που και στρίβει σχετικα καλα, και γκαζι εχει και ταξιδαρα παει και δεν βρισκει σε καθε πεζοδρομιο στο ανεβα κατεβα, με ηλεκτρονικα πάνω (εννιοτε παραπάνω απο τα χρειαζουμενα) , μουρατη εμφάνιση, οθονες κτλ, τότε πολυς κόσμος θα παει εκει, σε αυτή την κατηγορία η τεσπα σε παρεμφερεις κατηγορίες πολυχρηστικων μηχανών.
Δεν πεθαίνουν μόνο τα 600αρια αλλά και τα 1000αρια και η μοτοσυκλέτα γενικότερα,μιλάω για Ελλάδα πάντα,παράλληλα ανθούν τα σκούτερ...