Σε διάφορες συζητήσεις με φίλους, συγγενείς ή με άτομα του κοινωνικού περίγυρου, συχνά γίνεται λόγος για το πόσο επικίνδυνη είναι η οδήγηση μοτοσικλέτας, χαρακτηρίζοντας τρελούς, όσους κυκλοφορούν με δίκυκλο.
Τελικά είναι όντως επικίνδυνη η οδήγηση σε δύο τροχούς σε σύγκριση με την οδήγηση ενός αυτοκινήτου; Η επικρατούσα άποψη είναι πως αδιαμφισβήτητα και πέρα από κάθε αμφιβολία, η μοτοσικλέτα είναι το πλέον επικίνδυνο όχημα για να κινείται κανείς. Υπάρχει όμως μια μεγάλη παρανόηση σε αυτό το θέμα! Τα συμπεράσματα του κόσμου, προκύπτουν με βάση τον βαθμό έκθεσης ενός αναβάτη, όταν το ατύχημα θεωρείται δεδομένο. Επί της ουσίας δηλαδή, οι περισσότεροι δίνουν μια απάντηση που δεν έχει σχέση με την ερώτηση. Η απάντηση τους αφορά στον βαθμό παθητικής ασφάλειας, όπου ναι, ένα αυτοκίνητο, ειδικά με τα σημερινά standards ασφάλειας, δεν συγκρίνεται με μια μοτοσικλέτα στο τομέα αυτό.
Είναι επομένως επικίνδυνη η οδήγηση μοτοσικλέτας; Η απάντηση είναι εξαρτάται, αλλά τι εννοούμε με αυτό; Εξαρτάται από την χρήση και από τον βαθμό επίγνωσης των δυνητικών απειλών που συναντάει κανείς κάθε μέρα στο δρόμο. Ας δώσουμε ένα παράδειγμα: Κανένα αυτοκίνητο δεν πετάγεται ξαφνικά από STOP. Τουλάχιστον όχι, αν ο οδηγός μια μοτοσικλέτας πλησιάσει μια διασταύρωση, έχοντας προετοιμαστεί για αυτό το ενδεχόμενο. Οφείλουμε λοιπόν, ακριβώς γιατί είμαστε πιο εκτεθειμένοι, να οδηγούμε αμυντικά. Δεν έχει κανένα απολύτως νόημα να κάτσουμε να εξετάσουμε το ποιος έχει δίκιο ή άδικο βάση του ΚΟΚ, ποιος έκανε παράβαση ή αν είναι λογικό να πρέπει να φυλάμε τα νώτα μας, από τον κάθε απρόσεκτο που δεν έχει οδηγική παιδεία. Σε περίπτωση ατυχήματος, ο αναβάτης θα υποστεί τις μεγαλύτερες υλικές ζημιές και τους πιο σοβαρούς τραυματισμούς όλα τα υπόλοιπα, είναι να χαμε να λέγαμε και να χαμε να πούμε.
Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς ότι ένας αναβάτης που έχει σωστά συντηρημένη την μοτοσικλέτα του και οδηγεί, μέσα στο κυκλοφοριακό χάος της πόλης, αλλά και εκτός αυτής, βλέποντας και προβλέποντας τους ενδεχόμενους κινδύνους, μειώνει σε πολύ μεγάλο βαθμό τα ποσοστά εμπλοκής του σε ένα ατύχημα, συγκριτικά με έναν άλλο που θεωρεί δεδομένο ότι όλα τα αυτοκίνητα βγάζουν φλας για να αλλάξουν κατεύθυνση, που δεν σκέφτεται ότι μπορεί κάποιος να παραβιάσει κόκκινο σηματοδότη στην διασταύρωση που πάει να διασχίσει με πράσινο κ.ο.κ. Για να μην θεωρηθεί ότι βλέπουμε μόνο τις απροσεξίες των άλλων και η δική μας οδήγηση παίζει τεράστιο ρόλο. Επομένως, ποιος θεωρείται καλός οδηγός μοτοσικλέτας; Όχι δεν είναι ο αναβάτης που οδηγεί γρήγορα, κάνει σούζες και παντηλίκια. Μπορεί να έχει ικανότητες αλλά δεν λογίζεται σαν καλός οδηγός. Ενώ, αυτός που χωρίς έπαρση αλλά με ρεαλισμό, κρίνει το επίπεδο του και προσαρμόζει ανάλογα την οδήγηση του σε αυτό, ώστε να μη αποτελεί κίνδυνο για τον εαυτό του και τους υπόλοιπους, μπορεί να χαρακτηριστεί ως καλός οδηγός.
Εσείς τι λέτε; Μπορεί ένας αναβάτης να μειώσει το ποσοστό των κινδύνων στο δρόμο με αμυντικό τρόπο οδήγησης; Είναι εφικτή η οδήγηση που προλαμβάνει τους κινδύνους;
Βάση με τα δικά σας σχόλια, μάλλον τα αυτοκίνητα είναι επικίνδυνα,παρά οι μοτοσυκλέτες.....
ΚΑΜΜΙΑ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΝΔΥΝΗ. ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΟΔΗΓΕΙ ΕΙΝΑΙ ΗΛΙΘΙΟΣ.