Ποια είναι η καλύτερη κατηγορία για την Ελλάδα;

Η αλήθεια είναι ότι η επιλογή μοτοσικλέτας έχει να κάνει με το συναίσθημα και  ο καθένας από εμάς αγοράζει αυτήν που του αρέσει περισσότερο. Σε αυτό δεν υπάρχει αντίλογος ούτε και επιχειρήματα για να το αντικρούσει κανείς. Αν κάποιος, για τους δικούς του προσωπικούς λόγους, αρέσκεται σε μια κατηγορία μοτοσικλετών, δεν μπορεί κανένας και δεν υπάρχει και λόγος να του αλλάξει την γνώμη ή τα γούστα στην συγκεκριμένη περίπτωση. Αν από την άλλη πλευρά, θέλουμε να επιλέξουμε την καταλληλότερη κατηγορία μοτοσικλετών για τη χώρα μας, πρέπει να θέσουμε ορισμένες προϋποθέσεις.

Η βασικότερη από αυτές είναι το περιβάλλον μέσα στο οποίο θα κληθεί να κυκλοφορήσει η οποιοιδήποτε μοτοσικλέτα. Αν η κύρια χρήση αφορά κατά κόρον το αστικό πεδίο ή τα περισσότερα χιλιόμετρα γίνονται στην εθνική οδό διανύοντας μεγάλες αποστάσεις.  Ακόμα και αν έχουμε κατά νου ότι  με μια μέρα αποφασιστικής οδήγησης, μπορεί κάποιος να διατρέξει όλη την ηπειρωτική Ελλάδα, από το Ακρωτήριο Ταίναρο, μέχρι τον Έβρο, το βασικό εθνικό δίκτυο με τους αμέτρητους επαρχιακούς, δεν είναι σχεδιασμένο για υψηλές GT ταχύτητες.  Η κατάσταση του οδοστρώματος στις περισσότερες των περιπτώσεων έχει τα χάλια της, με ένα πολύ μικρό ποσοστό των δρόμων επί του συνόλου, να είναι σε καλή κατάσταση και να επιτρέπουν εκμετάλλευση των δυνατοτήτων sport μοτοσικλετών.

Οι πίστες για να ξεθυμάνει κάποιος επίσης λιγοστές και σε συγκεκριμένη τοποθεσία που μπορεί να μην βολεύει όσους είναι μακριά. Το ανάγλυφο της χώρας μας, είναι πολύ έντονο και μέσα σε λιγότερο από 50 χιλιόμετρα, μπορεί κάποιος να βρεθεί από τον κάμπο και τις ψηλές θερμοκρασίες, σε αλπικά λιβάδια και χιόνια. Επίσης, υπάρχει ένα τεράστιο δίκτυο χωματόδρομων και δασικών δρόμων, στους οποίους επιτρέπεται, ακόμη, η διέλευση οχημάτων, με όλα τα παραπάνω να σημαδεύουν τα adventure μοντέλα. Τα μεγάλα αστικά κέντρα είναι άναρχα πολεοδομικά, οι δρόμοι που τα διατρέχουν είναι χείριστης ποιότητας και πολύ συχνά παρατηρείται κίνηση.  Η κατανάλωση παίζει και αυτή ρόλο της, με πρώτιστο στόχο να παραμένει η κάλυψη αποστάσεων στο συντομότερο χρονικό διάστημα. Σε δεύτερη ανάγνωση προκύπτει και θέμα κόστους συντήρησης, για ένα μοντέλο που θα κινείται καθημερινά με παπιά και scooter να διεκδικούν τη μερίδα του λέοντος σε αυτό το πεδίο. Μέσα σε όλα αυτά υπάρχει χώρος για όσους χρησιμοποιούν μια βόλτα με τη μοτοσικλέτα ως αγχολυτικό, τον ελεύθερο τους χρόνο, βάζοντας naked και ρετρό στο κάδρο των επιλογών τους.

Εσείς τι λέτε; Ποια κατηγορία είναι η καταλληλότερη; Μπορείς να τα κάνεις όλα με ένα μοντέλο ή χρειάζεσαι και δεύτερη μοτοσικλέτα; Επιλέγεται σύμφωνα με το πεδίο χρήσης ή αγοράζετε αυτό που σας αρέσει;