Ο τετράχρονος μονοκύλινδρος υδρόψυκτος κινητήρας με τη χωρητικότητα των 373 κυβικών και τον ηλεκτρονικό ψεκασμό, είναι ο μεγαλύτερος και ισχυρότερος που έχει τοποθετηθεί σε μοντέλο της Bajaj έως σήμερα. Είναι ο ίδιος με αυτόν που χρησιμοποιούν τα Duke 390 και RC 390 αλλά έχει υποστεί μερικές τροποποιήσεις. Η κεφαλή είναι εντελώς νέα και αντί των δύο εκκεντροφόρων στα ΚΤΜ, πλέον υπάρχει ένας μονός εκκεντροφόρος που κινεί τις 4 βαλβίδες. Η απόδοση φτάνει τους 35 ίππους στις 8.000σαλ , 8 λιγότερους από το Duke, αλλά η ροπή είναι ίδια με τη μέγιστη τιμή να ανέρχεται στα 3,6 κιλά στις 6.500σαλ. Η μετάδοση γίνεται μέσω ενός κιβωτίου 6 σχέσεων, ενώ ο συμπλέκτης ολίσθησης φροντίζει ώστε η μετάδοση να είναι ομαλή και να μην μπλοκάρει ο πίσω τροχός, στα απότομα κατεβάσματα ταχυτήτων. Το μοτέρ είναι ιδιαίτερα οικονομικό σε καύσιμο, με μέση τιμή κατανάλωσης στα 3,8 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα. Σε συνδυασμό με το ρεζερβουάρ των 13 λίτρων παρέχει αυξημένη αυτονομία.
Η φωνή της λογικής λέει να τσοντάρεις αλλα 700 ευρώ και να πάρεις το DUKE πρώτης γενιάς που πωλείται σε στοκ.Και καλύτερο μηχανάκι είναι και μεταπώληση καλύτερη θα έχει.
Πολυ ωραία μηχανή αλλά όταν στην Ινδία η ιδια πουλιέται σχεδον κατω από 2000ε εδώ γιατί πρέπει να την πληρώσουμε στα διπλάσια;;Νταξει δεν ειπα να την πουλησουν και δω 2000 αλλα στα 3000 θα ηταν μια χαρα και για τους εισαγωγείς και για μας αφου θα πουλούσε τρελά.
Η φωνή της λογικής λέει να τσοντάρεις αλλα 700 ευρώ και να πάρεις το DUKE πρώτης γενιάς που πωλείται σε στοκ.Και καλύτερο μηχανάκι είναι και μεταπώληση καλύτερη θα έχει.
Πολυ ωραία μηχανή αλλά όταν στην Ινδία η ιδια πουλιέται σχεδον κατω από 2000ε εδώ γιατί πρέπει να την πληρώσουμε στα διπλάσια;;Νταξει δεν ειπα να την πουλησουν και δω 2000 αλλα στα 3000 θα ηταν μια χαρα και για τους εισαγωγείς και για μας αφου θα πουλούσε τρελά.